Art. 5. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności, o której
mowa w art. 4 ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie jednostki organizacyjnej ubiegającej się o wydanie zezwolenia, jej
siedzibę i adres;
2) w przypadku przedsiębiorców – numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki
numer posiada;
3) określenie rodzaju, zakresu i miejsca wykonywania działalności związanej
z narażeniem.
1a. Do wniosku dołącza się dokumenty wymienione w przepisach wydanych na
podstawie art. 6 pkt 2.
1b. Jeżeli treść dołączonych do wniosku dokumentów jest niewystarczająca dla
wykazania, że wymagane przepisami prawa warunki wykonywania działalności
związanej z narażeniem zostały spełnione, organ wydający zezwolenie albo
przyjmujący zgłoszenie, mając na względzie konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa jądrowego, ochrony radiologicznej, ochrony fizycznej oraz
zabezpieczeń materiałów jądrowych, może:
1) przeprowadzić kontrolę spełniania warunków bezpieczeństwa jądrowego,
ochrony radiologicznej, ochrony fizycznej lub zabezpieczeń materiałów
jądrowych u wnioskodawcy lub
2) zażądać wykonania na koszt wnioskodawcy badań lub ekspertyz w celu
stwierdzenia spełniania warunków bezpieczeństwa jądrowego, ochrony
radiologicznej, ochrony fizycznej lub zabezpieczeń materiałów jądrowych, lub
3) zażądać dodatkowych informacji wykazujących spełnianie wymagań
bezpieczeństwa jądrowego, ochrony radiologicznej, ochrony fizycznej lub
zabezpieczeń materiałów jądrowych.
1c. Do kontroli, o której mowa w ust. 1b pkt 1, przepisy rozdziału 9 stosuje się
odpowiednio.
2. Złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności,
o której mowa w art. 4 ust. 1, albo zgłoszenia wykonywania tej działalności dokonuje
kierownik jednostki organizacyjnej.
3. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki, zwany dalej „Prezesem Agencji”,
wydaje zezwolenia, przyjmuje zgłoszenia oraz przyjmuje powiadomienia w zakresie
wykonywania działalności związanej z narażeniem, o której mowa w art. 4 ust. 1.
4. Zezwolenie na wykonywanie działalności związanej z narażeniem polegającej
na:
1) uruchamianiu lub stosowaniu aparatów rentgenowskich w medycznej pracowni
rentgenowskiej oraz uruchamianiu takiej pracowni,
2) uruchamianiu lub stosowaniu aparatów rentgenowskich do celów
rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej lub
radioterapii schorzeń nienowotworowych poza medyczną pracownią
rentgenowską
– wydaje państwowy wojewódzki inspektor sanitarny.
4a. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 4, dla jednostek ochrony zdrowia
podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub nadzorowanych przez niego albo dla
których jest on podmiotem tworzącym – wydaje komendant wojskowego ośrodka
medycyny prewencyjnej lub upoważniony przez niego wojskowy inspektor sanitarny
wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej.
5. Wydanie zezwolenia albo przyjęcie zgłoszenia następuje po stwierdzeniu, że
spełnione zostały wymagane prawem warunki wykonywania działalności związanej
z narażeniem, wymagającej zezwolenia albo zgłoszenia.
5a. Warunkiem wydania zezwolenia na wykonywanie działalności ze źródłem
wysokoaktywnym jest ponadto zawarcie przez jednostkę organizacyjną składającą
wniosek o wydanie zezwolenia:
1) umowy z wytwórcą lub dostawcą źródła wysokoaktywnego zawierającej
zobowiązanie wytwórcy lub dostawcy do odbioru źródła po zakończeniu
działalności z nim i zapewnienia dalszego postępowania z tym źródłem oraz
regulującej sposób zabezpieczenia finansowego kosztów odbioru źródła
i postępowania ze źródłem albo
2) umowy z państwowym przedsiębiorstwem użyteczności publicznej, o którym
mowa w art. 114 ust. 1, zawierającej zobowiązanie tego przedsiębiorstwa do
odbioru źródła po zakończeniu działalności z nim i zapewnienia dalszego
postępowania z tym źródłem oraz regulującej sposób zabezpieczenia
finansowego kosztów odbioru źródła i postępowania ze źródłem.
5b. Zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 5a pkt 2, może polegać na:
1) dokonaniu przez jednostkę organizacyjną wykonującą działalność ze źródłem
wysokoaktywnym jednorazowej wpłaty albo dokonywaniu przez nią
systematycznych wpłat przeznaczonych na pokrycie kosztów odbioru źródła i
postępowania z takim źródłem na wydzielony, oprocentowany rachunek
państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, o którym mowa
w art. 114 ust. 1, służący wyłącznie do gromadzenia środków przeznaczonych na
pokrycie takich kosztów lub
2) złożeniu przez jednostkę organizacyjną wykonującą działalność ze źródłem
wysokoaktywnym państwowemu przedsiębiorstwu użyteczności publicznej,
o którym mowa w art. 114 ust. 1 – poręczenia bankowego, gwarancji bankowej,
gwarancji ubezpieczeniowej lub weksla z poręczeniem wekslowym banku.
5c. Wysokość zabezpieczenia nie może przekraczać kosztów odbioru
i postępowania ze źródłem wysokoaktywnym danego typu określonych w cenniku,
o którym mowa w art. 118 ust. 2.
5d. Przepisu ust. 5a nie stosuje się do działalności polegającej na składowaniu
i przechowywaniu źródła wysokoaktywnego przez państwowe przedsiębiorstwo
użyteczności publicznej, o którym mowa w art. 114 ust. 1, oraz do działalności
polegającej na transporcie takiego źródła.
5e. Prezes Agencji, kierując się względami ochrony radiologicznej, może
w przypadku źródła wysokoaktywnego przywożonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej uzależnić wydanie zezwolenia od zawarcia przez jednostkę
organizacyjną składającą wniosek o wydanie zezwolenia umowy, o której mowa
w ust. 5a pkt 1, jeżeli postępowanie z tym źródłem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po zakończeniu działalności z tym źródłem przez jednostkę organizacyjną
może być niemożliwe lub znacznie utrudnione.
6. (uchylony)
7. Zezwolenie wydaje się na czas nieoznaczony, chyba że jednostka
organizacyjna ubiegająca się o wydanie zezwolenia złoży wniosek o wydanie
zezwolenia na czas oznaczony.
7a. Wydanie, odmowa wydania oraz cofnięcie zezwolenia, a także przyjęcie
i odmowa przyjęcia zgłoszenia, następują w drodze decyzji administracyjnej.
7b. Zezwolenie zawiera, jeżeli jest to niezbędne, określenie warunków
wykonywania działalności związanej z narażeniem.
7c. W postępowaniu o zmianę zezwolenia przepisy dotyczące wydania
zezwolenia stosuje się odpowiednio do zakresu zmiany.
8. Organy, o których mowa w ust. 3 i 4, prowadzą rejestr jednostek
organizacyjnych, których działalność wymaga co najmniej zgłoszenia.
9. Kierownik jednostki organizacyjnej jest obowiązany zgłaszać organowi
wydającemu zezwolenie wszelkie zmiany danych określonych w zezwoleniu.
10. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do zgłoszenia.
11. Organ wydający zezwolenie cofa zezwolenie, w przypadku gdy:
1) wydano prawomocne orzeczenie zakazujące jednostce organizacyjnej
wykonywania objętej zezwoleniem działalności związanej z narażeniem;
2) jednostka organizacyjna przestała spełniać warunki określone przepisami prawa,
wymagane do prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu;
3) jednostka organizacyjna nie usunęła, w wyznaczonym przez organ wydający
zezwolenie terminie, stanu faktycznego lub prawnego niezgodnego z warunkami
określonymi w zezwoleniu lub z przepisami regulującymi działalność objętą
zezwoleniem;
4) jednostka organizacyjna nie wykonała sankcji nałożonych na nią przez Komisję
Europejską na podstawie art. 83 Traktatu Euratom;
5) jednostka organizacyjna nie zastosowała się do nakazu lub zakazu, o którym
mowa w art. 68 ust. 1, lub nie wykonała decyzji, o której mowa w art. 68b ust. 1.
12. W decyzji o cofnięciu zezwolenia należy określić sposób postępowania
z posiadanymi przez jednostkę organizacyjną materiałami jądrowymi, źródłami
promieniotwórczymi, odpadami promieniotwórczymi oraz wypalonym paliwem
jądrowym.
13. Koszty postępowania, o którym mowa w ust. 12, ponosi jednostka
organizacyjna, której cofnięto zezwolenie.
14. Za wydanie zezwolenia pobiera się opłatę skarbową w wysokości określonej
w przepisach o opłacie skarbowej.
15. Prezes Agencji przekazuje niezwłocznie Szefowi Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego kopie wydanych decyzji administracyjnych w sprawie wydania,
odmowy wydania albo cofnięcia zezwolenia na wykonywanie działalności, o której
mowa w art. 4 ust. 1.
16. Do wykonywania działalności związanej z narażeniem, o której mowa w art.
4 ust. 1, wymagającej powiadomienia, można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od
dnia doręczenia powiadomienia Prezes Agencji nie wniesie, w drodze decyzji
administracyjnej, sprzeciwu i nie później niż po upływie 2 lat od określonego w
powiadomieniu terminu rozpoczęcia wykonywania działalności związanej
z narażeniem.
17. Powiadomienie o wykonywaniu działalności związanej z narażeniem,
o której mowa w art. 4 ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie jednostki organizacyjnej dokonującej powiadomienia, jej siedzibę
i adres;
2) w przypadku przedsiębiorców – numer w rejestrze przedsiębiorców
w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
o ile podmiot takie numery posiada;
3) określenie rodzaju, zakresu i miejsca wykonywania działalności objętej
powiadomieniem, a także stężenia promieniotwórczego lub aktywności źródeł
promieniowania jonizującego, z którymi będzie wykonywana działalność objęta
powiadomieniem;
4) określenie zakładanego narażenia pracowników i osób z ogółu ludności
w wyniku wykonywania działalności objętej powiadomieniem;
5) uzasadnienie podjęcia działalności objętej powiadomieniem oraz planowane
metody monitoringu i optymalizacji narażenia;
6) określenie terminu rozpoczęcia wykonywania działalności objętej
powiadomieniem.
18. W razie konieczności uzupełnienia powiadomienia Prezes Agencji nakłada
na powiadamiającego, w drodze postanowienia, obowiązek dokonania tego
uzupełnienia w określonym terminie.
19. Prezes Agencji wnosi sprzeciw w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli:
1) wykonywanie działalności objętej powiadomieniem jest zabronione albo
wymaga uzyskania zezwolenia albo dokonania zgłoszenia, o których mowa
w art. 4 ust. 1;
2) z treści powiadomienia wynika, że wykonywanie działalności objętej
powiadomieniem może naruszać wymagania ochrony radiologicznej wynikające
z przepisów prawa;
3) powiadamiający nie uzupełnił powiadomienia w określonym terminie.
20. Prezes Agencji prowadzi rejestr jednostek organizacyjnych wykonujących
działalność związaną z narażeniem, o której mowa w art. 4 ust. 1, wymagającą
powiadomienia.

Art. 5¹. 1. Powiadomienia o wykonywaniu działalności związanej z narażeniem:
1) o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 1, 2 i 16,
2) polegającej na wykonywaniu pracy w miejscach pracy, o których mowa w art.
4 ust. 1a pkt 15, podlegających nadzorowi organów nadzoru górniczego na
podstawie przepisów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne
i górnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 868, 1214 i 1495)
– przyjmuje dyrektor okręgowego urzędu górniczego.
2. Powiadomienia o wykonywaniu działalności związanej z narażeniem:
1) o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 3–14,
2) polegającej na wykonywaniu pracy w miejscach pracy, o których mowa w art.
4 ust. 1a pkt 15, niepodlegających nadzorowi organów nadzoru górniczego
– przyjmuje państwowy wojewódzki inspektor sanitarny.
3. Do wykonywania działalności związanej z narażeniem, o której mowa w art.
4 ust. 1a, można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia
powiadomienia właściwy organ nie wniesie, w drodze decyzji administracyjnej,
sprzeciwu i nie później niż po upływie 2 lat od określonego w powiadomieniu terminu
rozpoczęcia wykonywania działalności.
4. Powiadomienie, o którym mowa w art. 4 ust. 1a, zawiera elementy, o których
mowa w art. 5 ust. 17, a także informację o ilości, rodzaju, aktywności i stężeniu
promieniotwórczym odpadów, które powstaną w wyniku wykonywania działalności
związanej z narażeniem objętej powiadomieniem, zawierających substancje
promieniotwórcze.
5. W razie konieczności uzupełnienia powiadomienia właściwy organ nakłada na
powiadamiającego, w drodze postanowienia, obowiązek dokonania tego uzupełnienia
w określonym terminie.
6. Właściwy organ wnosi sprzeciw w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli:
1) wykonywanie działalności związanej z narażeniem objętej powiadomieniem jest
zabronione albo wymaga uzyskania zezwolenia albo dokonania zgłoszenia,
o których mowa w art. 4 ust. 1;
2) z treści powiadomienia wynika, że wykonywanie działalności związanej
z narażeniem objętej powiadomieniem może naruszać wymagania ochrony
radiologicznej wynikające z przepisów prawa;
3) powiadamiający nie uzupełnił powiadomienia w określonym terminie.
7. Organy, o których mowa w ust. 1 i 2, prowadzą, każdy w zakresie swojej
właściwości, rejestry jednostek organizacyjnych wykonujących działalność związaną
z narażeniem, o której mowa w art. 4 ust. 1a, wymagającą powiadomienia.

Art. 5a. 1. Jednostka organizacyjna wykonująca działalność wymagającą
zezwolenia nie może przekazać materiałów jądrowych, źródeł promieniotwórczych,
urządzeń zawierających takie źródła, odpadów promieniotwórczych ani wypalonego
paliwa jądrowego jednostce organizacyjnej nieposiadającej zezwolenia na
wykonywanie z nimi działalności.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do działalności, której wykonywanie
wymaga zgłoszenia.

Art. 5b. 1. Ustala się poziom odniesienia dla narażenia zewnętrznego ludzi na
promieniowanie gamma emitowane przez materiały budowlane wewnątrz
pomieszczeń wynoszący 1 mSv rocznie.
2. W materiałach budowlanych określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 6b, przed ich wprowadzeniem do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, oznacza się stężenie promieniotwórcze naturalnych izotopów
promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232. Oznaczenia stężenia
promieniotwórczego izotopu toru Th-232 można dokonać także przez oznaczenie
stężenia promieniotwórczego produktów rozpadu izotopu toru Th-232.
3. Oznaczeń stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów
promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach
budowlanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 6b dokonują
laboratoria posiadające akredytację w zakresie prowadzenia takich oznaczeń.
4. Laboratoria dokonujące oznaczeń stężenia promieniotwórczego naturalnych
izotopów promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232 w materiałach
budowlanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 6b niezwłocznie
informują organy nadzoru budowlanego właściwe w sprawach wyrobów
budowlanych o przekroczeniu wartości wskaźnika stężenia promieniotwórczego
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 6b, a na żądanie tych organów –
także o wynikach oznaczeń.
5. Określając poziom narażenia zewnętrznego ludzi na promieniowanie gamma
emitowane wewnątrz pomieszczeń przez materiały budowlane określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 6b, bierze się pod uwagę w szczególności:
1) wartość wskaźnika stężenia promieniotwórczego naturalnych izotopów
promieniotwórczych potasu K-40, radu Ra-226 i toru Th-232;
2) przeznaczenie budynku, w którym materiał budowlany ma być zastosowany;
3) planowane zastosowanie materiału budowlanego w budynku.

Prawo atomowe art. 5

DODAJ