Art. 59. 1. Trybunał na posiedzeniu niejawnym wydaje postanowienie
o umorzeniu postępowania:
1) na skutek cofnięcia wniosku, pytania prawnego albo skargi konstytucyjnej;
2) jeżeli wydanie orzeczenia jest niedopuszczalne;
3) jeżeli wydanie orzeczenia jest zbędne;
4) jeżeli akt normatywny w zakwestionowanym zakresie utracił moc
obowiązującą przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał;
5) w przypadku zakończenia kadencji Sejmu i Senatu, w niezakończonych
sprawach wszczętych na podstawie wniosku grupy posłów albo grupy
senatorów, o którym mowa w art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji.
2. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, ujawnią się na
rozprawie, Trybunał wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania.
3. Trybunał nie umarza postępowania z przyczyny, o której mowa w ust. 1
pkt 4, jeżeli wydanie orzeczenia w postępowaniu zainicjowanym skargą
konstytucyjną jest konieczne dla ochrony konstytucyjnych wolności i praw.

Ustawa o organizacji i trybie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym art. 59

DODAJ