Art. 54. 1. Głównym księgowym jednostki sektora finansów publicznych,
zwanym dalej „głównym księgowym”, jest pracownik, któremu kierownik
jednostki powierza obowiązki i odpowiedzialność w zakresie:
1) prowadzenia rachunkowości jednostki;
2) wykonywania dyspozycji środkami pieniężnymi;
3) dokonywania wstępnej kontroli:
a) zgodności operacji gospodarczych i finansowych z planem finansowym,
b) kompletności i rzetelności dokumentów dotyczących operacji
gospodarczych i finansowych.
2. Głównym księgowym, z zastrzeżeniem ust. 9, może być osoba, która:
1) ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, chyba że odrębne ustawy uzależniają zatrudnienie
w jednostce sektora finansów publicznych od posiadania obywatelstwa
polskiego;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw
publicznych;
3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo przeciwko mieniu, przeciwko
obrotowi gospodarczemu, przeciwko działalności instytucji państwowych
oraz samorządu terytorialnego, przeciwko wiarygodności dokumentów lub za
przestępstwo skarbowe;
4) posiada znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie
koniecznym do wykonywania obowiązków głównego księgowego;
5) spełnia jeden z poniższych warunków:
a) ukończyła ekonomiczne jednolite studia magisterskie, ekonomiczne
wyższe studia zawodowe, uzupełniające ekonomiczne studia
magisterskie lub ekonomiczne studia podyplomowe i posiada co
najmniej 3-letnią praktykę w księgowości,
b) ukończyła średnią, policealną lub pomaturalną szkołę ekonomiczną
i posiada co najmniej 6-letnią praktykę w księgowości,
c) jest wpisana do rejestru biegłych rewidentów na podstawie odrębnych
przepisów,
d) posiada certyfikat księgowy uprawniający do usługowego prowadzenia
ksiąg rachunkowych albo świadectwo kwalifikacyjne uprawniające do
usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, wydane na podstawie
odrębnych przepisów.
2a. Jeżeli w ramach wspólnej obsługi, o której mowa w art. 10a ustawy z dnia
8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 6a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r.
o samorządzie powiatowym i art. 8c ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r.
o samorządzie województwa, jednostka obsługująca zaliczana do sektora finansów
publicznych zapewnia realizację zadań głównego księgowego jednostki sektora
finansów publicznych przez osobę spełniającą wymogi, o których mowa w ust. 2,
w jednostce obsługiwanej nie zatrudnia się głównego księgowego.
3. Dowodem dokonania przez głównego księgowego wstępnej kontroli,
o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest jego podpis złożony na dokumentach
dotyczących danej operacji. Złożenie podpisu przez głównego księgowego na
dokumencie, obok podpisu pracownika właściwego rzeczowo, oznacza, że:
1) nie zgłasza zastrzeżeń do przedstawionej przez właściwych rzeczowo
pracowników oceny prawidłowości tej operacji i jej zgodności z prawem;
2) nie zgłasza zastrzeżeń do kompletności oraz formalno-rachunkowej
rzetelności i prawidłowości dokumentów dotyczących tej operacji;
3) zobowiązania wynikające z operacji mieszczą się w planie finansowym
jednostki.
4. Główny księgowy, w razie ujawnienia nieprawidłowości w zakresie
określonym w ust. 3, zwraca dokument właściwemu rzeczowo pracownikowi,
a w razie nieusunięcia nieprawidłowości odmawia jego podpisania.
5. O odmowie podpisania dokumentu i jej przyczynach główny księgowy
zawiadamia pisemnie kierownika jednostki. Kierownik jednostki może wstrzymać
realizację zakwestionowanej operacji albo wydać w formie pisemnej polecenie jej
realizacji.
6. Jeżeli kierownik jednostki wyda polecenie realizacji zakwestionowanej
operacji, niezwłocznie zawiadamia o tym w formie pisemnej dysponenta części
budżetowej, a w przypadku jednostki samorządu terytorialnego i jednostek
wymienionych w art. 9 pkt 3, 4, 10, 13 i 14, dla których organem założycielskim
jest jednostka samorządu terytorialnego – zarząd jednostki samorządu
terytorialnego, uzasadniając realizację zakwestionowanej operacji. W przypadku
gdy polecenie wyda wójt, burmistrz, prezydent miasta, starosta lub marszałek
województwa, zawiadamia on organ stanowiący jednostki samorządu
terytorialnego oraz właściwą regionalną izbę obrachunkową.
7. W celu realizacji swoich zadań główny księgowy ma prawo:
1) żądać od kierowników innych komórek organizacyjnych jednostki udzielania
w formie ustnej lub pisemnej niezbędnych informacji i wyjaśnień, jak również
udostępnienia do wglądu dokumentów i wyliczeń będących źródłem tych
informacji i wyjaśnień;
2) wnioskować do kierownika jednostki o określenie trybu, zgodnie z którym
mają być wykonywane przez inne komórki organizacyjne jednostki prace
niezbędne do zapewnienia prawidłowości gospodarki finansowej oraz
ewidencji księgowej, kalkulacji kosztów i sprawozdawczości finansowej.
8. Przepisy dotyczące głównego księgowego stosuje się odpowiednio do
głównego księgowego budżetu państwa, głównego księgowego części budżetowej
oraz skarbnika (głównego księgowego budżetu jednostki samorządu
terytorialnego).
9. Głównym księgowym placówki zagranicznej podległej ministrowi
właściwemu do spraw zagranicznych może być osoba, która spełnia wymagania
określone w ust. 2 pkt 1–4, posiada wykształcenie średnie lub średnie branżowe
oraz ukończyła z wynikiem pozytywnym kurs administracyjno-finansowy
organizowany przez urząd obsługujący ministra właściwego do spraw
zagranicznych.
10. Przepisy ust. 4–7 stosuje się odpowiednio do kierownika jednostki
obsługującej.

Art. 54a. 1. Jednostka sektora finansów publicznych może zawrzeć ugodę w
sprawie spornej należności cywilnoprawnej w przypadku dokonania oceny, że
skutki ugody są dla tej jednostki lub odpowiednio Skarbu Państwa albo budżetu
jednostki samorządu terytorialnego korzystniejsze niż prawdopodobny wynik
postępowania sądowego albo arbitrażowego.
2. Ocena skutków ugody nastąpi, w formie pisemnej, z uwzględnieniem
okoliczności sprawy, w szczególności zasadności spornych żądań, możliwości ich
zaspokojenia i przewidywanego czasu trwania oraz kosztów postępowania
sądowego albo arbitrażowego.

Ustawa o finansach publicznych art. 54

DODAJ