Art. 540. § 1. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem
wznawia się, jeżeli:
1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje
uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia;
2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody wskazujące na to, że:
a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie
podlegał karze,
b) skazano go za przestępstwo zagrożone karą surowszą albo nie
uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego
złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na
nadzwyczajne obostrzenie kary,
c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne, błędnie
przyjmując popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu.
§ 2. Postępowanie wznawia się na korzyść strony, jeżeli Trybunał Konstytucyjny
orzekł o niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub
z ustawą przepisu prawnego, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie;
wznowienie nie może nastąpić na niekorzyść oskarżonego.
§ 3. Postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, gdy potrzeba taka
wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy
międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską.

Art. 540a. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem
można wznowić, jeżeli:
1) skazany, do którego zastosowano przepis art. 60 § 3 lub 4 Kodeksu karnego lub
art. 36 § 3 Kodeksu karnego skarbowego, nie potwierdził w postępowaniu
karnym ujawnionych przez siebie informacji;
2) zachodzi okoliczność określona w art. 11 § 3.

Art. 540b. § 1. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem
można wznowić na wniosek oskarżonego, złożony w terminie zawitym miesiąca od
dnia, w którym dowiedział się o zapadłym wobec niego orzeczeniu, jeżeli sprawę
rozpoznano pod nieobecność oskarżonego, któremu nie doręczono zawiadomienia
o terminie posiedzenia lub rozprawy albo doręczono je w inny sposób niż osobiście,
gdy wykaże on, że nie wiedział o terminie oraz o możliwości wydania orzeczenia pod
jego nieobecność.
§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się w wypadkach, o których mowa w art. 133 § 2,
art. 136 § 1 oraz art. 139 § 1, a także jeżeli w rozprawie lub posiedzeniu uczestniczył
obrońca.

Kodeks Postępowania Karnego art. 540