Art. 53. 1. W zakresie niezastrzeżonym dla EASA Prezes Urzędu bada
spełnienie wymagań, jakie powinny spełniać statki powietrzne w zakresie ochrony
środowiska przed hałasem i zanieczyszczeniami ziemi, wody i powietrza, określonych
w przepisach międzynarodowych oraz przepisach prawa Unii Europejskiej oraz
przepisach wydanych na podstawie ust. 5.
2. Prezes Urzędu stwierdza spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1,
w świadectwie zdatności w zakresie hałasu wydawanym w drodze decyzji
administracyjnej.
3. Jeżeli statek powietrzny jest przeznaczony na eksport, świadectwo zdatności
w zakresie hałasu może stwierdzić zamiast spełnienia wymagań, o których mowa
w ust. 1, spełnienie odpowiadających im wymagań określonych przez właściwe
władze państwa importera.
3a. Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, zawiesza na czas
określony świadectwo zdatności w zakresie hałasu, o którym mowa w ust. 2,
w przypadku niespełnienia wymagań określonych w ust. 1.
3b. Prezes Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, cofa świadectwo
zdatności w zakresie hałasu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli w okresie zawieszenia
tego świadectwa nie została przywrócona zgodność z wymaganiami, o których mowa
w ust. 1.
4. Świadectwo zdatności w zakresie hałasu powinno w czasie lotu statku
powietrznego znajdować się na jego pokładzie.
5. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze wymagania EASA
w zakresie zdatności statków powietrznych do lotu i ochrony środowiska oraz
uwzględniając konieczność zapewnienia bezpiecznej eksploatacji statków
powietrznych, określi, w drodze rozporządzenia, wymagania, jakie powinny spełniać
statki powietrzne ze względu na ochronę środowiska przed hałasem oraz
zanieczyszczeniami ziemi, wody i powietrza.

Art. 53a. 1. Prezes Urzędu stwierdza zdatność do lotu statków powietrznych
kategorii specjalnej nieobjętych nadzorem EASA oraz zdatność ich silników, śmigieł,
części i akcesoriów w toku ich projektowania, produkcji i eksploatacji przez wydanie
pozwolenia na wykonywanie lotów.
2. Statkiem powietrznym kategorii specjalnej jest statek powietrzny, o którym
mowa w załączniku II do rozporządzenia nr 216/2008/WE, z wyłączeniem:
1) statków powietrznych, do których nie mają zastosowania niektóre przepisy
ustawy, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 33 ust. 2;
2) statków powietrznych posiadających ważny certyfikat typu wydany lub uznany
przez Prezesa Urzędu zgodnie z Załącznikiem 8 do Konwencji, o której mowa
w art. 3 ust. 2.
3. Wydanie pozwolenia na wykonywanie lotów następuje na wniosek osoby,
która przedstawi projekt oraz dokumentację wykazującą spełnienie właściwych
przepisów technicznych.
4. W pozwoleniu na wykonywanie lotów określa się warunki użytkowania statku
powietrznego, ograniczenia ustalone ze względu na bezpieczeństwo lotów oraz okres,
na jaki zostało wydane.
5. Prezes Urzędu odmawia wydania pozwolenia na wykonywanie lotów, jeżeli
dany statek powietrzny, jego silnik lub śmigło nie spełnia wymagań ustanowionych
przepisami prawa w zakresie ciągłej zdatności do lotu statku powietrznego.
6. Prezes Urzędu zawiesza pozwolenie na wykonywanie lotów na określony
czas, jeżeli dany statek powietrzny, jego silnik lub śmigło przestał spełniać wymagania
ustanowione przepisami prawa w zakresie ciągłej zdatności do lotu statku
powietrznego.
7. Prezes Urzędu cofa pozwolenie na wykonywanie lotów, jeżeli w okresie
zawieszenia tego pozwolenia nie została przywrócona zgodność z przepisami prawa
w zakresie ciągłej zdatności do lotu statku powietrznego.
8. Wydanie pozwolenia na wykonywanie lotów, jego zawieszenie, odmowa
wydania oraz cofnięcie następuje w drodze decyzji administracyjnej Prezesa Urzędu.
9. Projektowanie, produkcja i obsługa statków powietrznych kategorii specjalnej
są prowadzone przez podmioty posiadające certyfikat wydany zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 53c ust. 1 pkt 7. Pojedyncze egzemplarze statków
powietrznych kategorii specjalnej mogą być produkowane pod nadzorem Prezesa
Urzędu przez podmioty nieposiadające certyfikatu.
10. Prezes Urzędu prowadzi ewidencję posiadających certyfikat podmiotów
projektujących, produkujących lub obsługujących statki powietrzne kategorii
specjalnej lub ich części, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 53c ust. 1
pkt 8.

Art. 53b. 1. Certyfikaty typu oraz uzupełniające certyfikaty typu, wydane przez
Prezesa Urzędu dla statków powietrznych nieobjętych nadzorem EASA, Prezes
Urzędu może, w drodze decyzji administracyjnej:
1) zawiesić na określony czas – jeżeli typ statku powietrznego, silnika lub śmigła
przestał spełniać wymagania ustanowione przepisami prawa w zakresie ciągłej
zdatności do lotu statku powietrznego;
2) cofnąć – jeżeli w okresie zawieszenia tego certyfikatu nie została przywrócona
zgodność z przepisami prawa w zakresie ciągłej zdatności do lotu statku
powietrznego;
3) zmienić – jeżeli wnioskujący o zmianę w certyfikacie typu lub uzupełniającym
certyfikacie typu wykaże, że statek powietrzny, silnik lub śmigło spełnia
wymagania ustanowione przepisami prawa w zakresie projektu typu.
2. W zakresie niezastrzeżonym dla EASA, Prezes Urzędu uznaje certyfikat typu
albo uzupełniający certyfikat typu, wydany zgodnie z Załącznikiem 8 do Konwencji,
o której mowa w art. 3 ust. 2, o ile istnieje odpowiednio posiadacz certyfikatu typu
albo uzupełniającego certyfikatu typu.
3. Uznanie certyfikatu, o którym mowa w ust. 2, następuje w drodze decyzji
administracyjnej, na wniosek podmiotu, który składa zgłoszenie o wpisanie statku
powietrznego do rejestru statków. We wniosku wskazuje się posiadacza certyfikatu
oraz numer certyfikatu nadany przez organ państwa projektu typu.

Art. 53c. 1. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze
wymagania EASA w zakresie zdatności statków powietrznych do lotu oraz
uwzględniając konieczność zapewnienia bezpiecznej eksploatacji statków
powietrznych, określi, w drodze rozporządzenia, przepisy techniczne i eksploatacyjne
dotyczące statków powietrznych kategorii specjalnej nieobjętych nadzorem EASA,
sposób postępowania przy sprawdzaniu zdatności do lotu tych statków oraz wzory
dokumentów z tym związane, a w szczególności:
1) rodzaje statków powietrznych kategorii specjalnej;
2) sposób i warunki prowadzenia budowy, odbudowy lub modyfikacji statków
powietrznych kategorii specjalnej;
3) sposób postępowania przy wydawaniu i odnawianiu ważności oraz zawieszaniu
i cofaniu pozwoleń na wykonywanie lotów;
4) sposób prowadzenia inspekcji statków powietrznych kategorii specjalnej;
5) wzór pozwolenia na wykonywanie lotów oraz wzór wniosku o jego wydanie;
6) zakres obsługi statków powietrznych kategorii specjalnej;
7) sposób postępowania przy certyfikowaniu podmiotów projektujących,
produkujących i obsługujących statki powietrzne kategorii specjalnej;
8) sposób prowadzenia ewidencji podmiotów produkujących i obsługujących statki
powietrzne kategorii specjalnej lub ich części.
2. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze wymagania EASA
w zakresie zdatności statków powietrznych do lotu oraz uwzględniając konieczność
zapewnienia bezpiecznej eksploatacji statków powietrznych, określi, w zakresie
niezastrzeżonym dla EASA, w drodze rozporządzenia:
1) sposób postępowania przy zmianie, zawieszaniu i cofaniu certyfikatu typu,
uzupełniającego certyfikatu typu oraz wzory tych dokumentów;
2) sposób postępowania przy wydawaniu, zmianie, zawieszaniu i cofaniu
orzeczenia zdatności oraz wzory tego orzeczenia i wniosku o jego wydanie;
3) rodzaje prób w locie i lotów próbnych oraz sposób i warunki ich
przeprowadzania, w tym wymagania dotyczące personelu lotniczego
uczestniczącego w próbach w locie i lotach próbnych;
4) sposób sprawdzania zdatności statków powietrznych do lotu, w tym sposób:
a) postępowania przy wydawaniu świadectwa zdatności do lotu oraz
eksportowego świadectwa zdatności do lotu, okres ważności świadectwa
zdatności do lotu, wzór świadectwa zdatności do lotu oraz wzór wniosku
o jego wydanie, wzór eksportowego świadectwa zdatności do lotu oraz wzór
wniosku o jego wydanie,
b) stwierdzania utrzymywania przez statek powietrzny jego zdatności do lotu,
c) postępowania przy zawieszaniu, odnawianiu i cofaniu świadectwa
zdatności do lotu,
d) postępowania przy wydawaniu zezwolenia na wykonywanie lotu, o którym
mowa w art. 50, i termin jego ważności, wzór zezwolenia oraz wzór
wniosku o jego wydanie.
3. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze konieczność
zapewnienia ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych, określi, w zakresie
niezastrzeżonym dla EASA, w drodze rozporządzenia:
1) obowiązki użytkowników statków powietrznych, podmiotów wykonujących
czynności w zakresie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych lub obsługi
technicznej i napraw;
2) wymagania dotyczące umowy o zarządzanie ciągłą zdatnością do lotu statków
powietrznych;
3) wymagania dotyczące programu obsługi technicznej statku powietrznego;
4) warunki przeprowadzania modyfikacji i napraw;
5) rodzaj dokumentów potwierdzających zapewnianie ciągłej zdatności do lotu
statków powietrznych oraz sposób ich prowadzenia;
6) standardy obsługi technicznej dotyczące danych obsługowych, wykonywania
obsługi technicznej statków powietrznych, silników, śmigieł, części
i akcesoriów, usuwania albo odraczania usuwania usterek statku powietrznego
oraz poświadczania obsługi technicznej;
7) klasyfikację działalności wykonywanej przez jednostki obsługi technicznej
i napraw oraz organizacje zarządzające ciągłą zdatnością do lotu.

Prawo lotnicze art. 53

DODAJ