Art. 53. 1. Składowiska odpadów promieniotwórczych dzieli się na
powierzchniowe i głębokie.
1a. (uchylony)
2. Składowisko odpadów promieniotwórczych otrzymuje, w drodze decyzji
administracyjnej ministra właściwego do spraw energii, status Krajowego
Składowiska Odpadów Promieniotwórczych.
3. Składowisko powierzchniowe odpadów promieniotwórczych otrzymuje status
Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych, jeżeli co najmniej przez
11 miesięcy w roku umożliwia:
1) składowanie:
a) odpadów promieniotwórczych krótkożyciowych niskoaktywnych
i średnioaktywnych,
b) zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych krótkożyciowych
niskoaktywnych i średnioaktywnych;
2) przechowywanie:
a) odpadów promieniotwórczych długożyciowych niskoaktywnych
i średnioaktywnych,
b) zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych długożyciowych
niskoaktywnych i średnioaktywnych.
4. Składowisko głębokie odpadów promieniotwórczych otrzymuje status
Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych, jeżeli co najmniej przez
11 miesięcy w roku umożliwia składowanie wszystkich kategorii odpadów
promieniotwórczych.
5. Minister właściwy do spraw energii wydaje decyzję, o której mowa w ust. 2,
na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną
z narażeniem, polegającą na eksploatacji składowiska odpadów promieniotwórczych.
6. Do wniosku o nadanie statusu Krajowego Składowiska Odpadów
Promieniotwórczych kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność
związaną z narażeniem, polegającą na eksploatacji składowiska odpadów
promieniotwórczych, dołącza kopię zezwolenia Prezesa Agencji na eksploatację
składowiska odpadów promieniotwórczych oraz oświadczenie o spełnieniu warunków
określonych odpowiednio w ust. 3 albo 4.
7. W przypadku gdy składowisko odpadów promieniotwórczych przestanie
spełniać którykolwiek z warunków określonych odpowiednio w ust. 3 albo 4, minister
właściwy do spraw energii odbiera temu składowisku, w drodze decyzji
administracyjnej, status Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych.

Art. 53a. 1. Składowiska odpadów promieniotwórczych lokalizuje się, buduje,
eksploatuje i zamyka w sposób uniemożliwiający otrzymanie przez osoby z ogółu
ludności w ciągu roku dawki skutecznej (efektywnej) ze wszystkich dróg narażenia
przekraczającej wartość 0,1 mSv.
2. Składowiska odpadów promieniotwórczych lokalizuje się na obszarach, na
których środowisko przyrodnicze podlega łagodnie przebiegającej ewolucji, a warunki
nią kształtowane mogą być wiarygodnie prognozowane przez:
1) 500 lat – w przypadku składowiska powierzchniowego;
2) 10 000 lat – w przypadku składowiska głębokiego.
3. Składowisko głębokie lokalizuje się w formacjach geologicznych
posiadających miąższość i rozciągłość niezbędne dla obiektów składowiska i filarów
ochronnych.

Art. 53b. 1. Składowisk głębokich odpadów promieniotwórczych nie lokalizuje
się:
1) na obszarach występowania lub zagrożonych oddziaływaniem gwałtownych
zjawisk, w tym:
a) powodzi o większym prawdopodobieństwie pojawienia się niż dla wody
1000-letniej,
b) zwiększonej aktywności sejsmicznej naturalnej lub indukowanej
działalnością człowieka,
c) zwiększonej aktywności tektonicznej oraz na przebiegu stref uskokowych,
d) ruchów masowych ziemi,
e) osiadania lub zapadania się terenu,
f) zjawisk krasowych lub sufozyjnych,
g) intensywnej erozji wgłębnej lub powierzchniowej;
2) w obrębie obszarów aglomeracji miejskich i skupionego osadnictwa oraz
obszarach wyższej wartości społecznej (kulturowej, rekreacyjnej i zdrowotnej);
3) w strefach ochronnych ujęć wody i obszarach ochronnych zbiorników wód
śródlądowych;
4) w strefach zasilania głównych i użytkowych zbiorników wód podziemnych;
5) w podziemnych wyrobiskach górniczych powstałych w wyniku wydobycia
kopalin;
6) na terenach górniczych wyznaczonych do działalności polegającej na
wydobywaniu kopalin ze złóż;
7) na obszarach, na których udokumentowano złoża kopalin, których miejsce
występowania może być niesprzyjające dla lokalizacji składowiska;
8) w obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy z dnia
21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji
morskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2214 oraz z 2019 r. poz. 125, 730, 1495 i 1716).
2. Składowiska głębokie mogą być lokalizowane w miejscach, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 i 5, w przypadku wykazania na podstawie ocen i analiz, o których mowa
w art. 53c ust. 1 i w art. 53d ust. 1, braku negatywnego wpływu czynników, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 i 5, na bezpieczeństwo składowiska.
3. Składowisk powierzchniowych odpadów promieniotwórczych nie lokalizuje
się na obszarach, o których mowa w ust. 1, oraz:
1) poniżej poziomu zwierciadła wód podziemnych i na terenach, na których może
występować stałe lub okresowe podtapianie obiektów składowiska;
2) w rejonach charakteryzujących się krótkimi drogami krążenia wód
powodującymi szybką migrację zanieczyszczeń do biosfery lub zbiorników
podziemnych wód użytkowych;
3) poniżej poziomu zwierciadła wód, rzek lub jezior znajdujących się w jego
pobliżu;
4) w rejonie zagrożonym podtapianiem, zatapianiem wodami pośniegowymi lub
nawalnymi deszczami.
4. Składowiska powierzchniowe lokalizuje się tak, żeby miały naturalną barierę
geologiczną, zapewniającą właściwości izolacyjne podłoża przez występowanie
ciągłej warstwy utworów:
1) słabo przepuszczalnych o współczynniku filtracji nie większym niż 10-6–10-9 m/s
i miąższości nie mniejszej niż 50 m lub
2) praktycznie nieprzepuszczalnych o współczynniku filtracji nie większym niż
10-9 m/s i miąższości nie mniejszej niż 10 m.
5. W miejscach, gdzie naturalna bariera geologiczna ma miąższość mniejszą niż
określona w ust. 4, jednak nie mniejszą niż 5 m dla utworów słabo przepuszczalnych
i 1 m dla utworów praktycznie nieprzepuszczalnych, stosuje się sztucznie wykonaną
barierę, która wraz z barierą naturalną zapewni przepuszczalność nie większą niż
określona w ust. 4.

Art. 53c. 1. Przed wyborem lokalizacji składowiska odpadów
promieniotwórczych, inwestor przeprowadza badania i pomiary terenu
przeznaczonego pod lokalizację składowiska odpadów promieniotwórczych, a na ich
podstawie dokonuje oceny tego terenu.
2. Ocena, o której mowa w ust. 1, dotyczy spełniania wymagań lokalizacyjnych,
o których mowa w art. 53a i w art. 53b, i obejmuje następujące czynniki:
1) społeczno-ekonomiczne, z uwzględnieniem:
a) warunków demograficznych,
b) zagospodarowania przestrzennego,
c) struktury własnościowej,
d) wartości społecznych (kulturowych, rekreacyjnych i zdrowotnych);
2) geograficzno-przyrodnicze, z uwzględnieniem:
a) budowy geologicznej (strukturalnej) oraz jej ewolucji,
b) geomorfologii oraz jej ewolucji,
c) występowania zasobów naturalnych i ich znaczenia,
d) warunków hydrogeologicznych,
e) warunków hydrologicznych,
f) warunków meteorologicznych i klimatycznych,
g) zagrożeń dla trwałej stabilności obszaru lokalizacyjnego ze strony procesów
przyrodniczych i związanych z działalnością gospodarczą,
h) rozkładów stężeń izotopów promieniotwórczych w gruncie, wodach
powierzchniowych, wodach podziemnych i w atmosferze oraz analizy
rozkładu mocy dawki promieniowania jonizującego według stanu na dzień
przeprowadzania oceny,
i) warunków geochemicznych.

Art. 53d. 1. Inwestor, przed wystąpieniem do Prezesa Agencji z wnioskiem
o wydanie zezwolenia na budowę składowiska odpadów promieniotwórczych,
przeprowadza analizy bezpieczeństwa składowiska obejmujące w szczególności:
1) wpływ wybranej lokalizacji i rozwiązań projektowych na bezpieczeństwo
składowiska;
2) technologię przygotowywania odpadów do składowania;
3) oszacowanie rocznej dawki skutecznej (efektywnej) dla pracowników oraz osób
z ogółu ludności w trakcie eksploatacji, zamknięcia oraz po zamknięciu
składowiska.
2. Inwestor opracowuje raport bezpieczeństwa składowiska odpadów
promieniotwórczych zawierający w szczególności:
1) wyniki oceny terenu, o której mowa w art. 53c ust. 1;
2) dane wykorzystane do sporządzenia tej oceny, w szczególności dokumentację
geologiczną;
3) wyniki analiz bezpieczeństwa, o których mowa w ust. 1;
4) opis zintegrowanego systemu zarządzania;
5) opis rozwiązań mających na celu zapewnienie długoterminowego
bezpieczeństwa ludności i środowiska po zamknięciu składowiska.
3. Raport, o którym mowa w ust. 2, dołącza się do wniosku o wydanie
zezwolenia na budowę składowiska.
4. Do wniosku o wydanie zezwolenia na eksploatację i zamknięcie składowiska
odpadów promieniotwórczych dołącza się zaktualizowany raport, o którym mowa
w ust. 2, wraz z opisem zmian.

Prawo atomowe art. 53

DODAJ