Art. 51. 1. Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac
interwencyjnych na okres do 6 miesięcy skierowanych bezrobotnych, część kosztów
poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne
skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej
jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu
na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty zasiłku określonej w art. 72 ust. 1 pkt 1,
obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek
na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
2. Starosta zwraca pracodawcy, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych
co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy na okres do 6 miesięcy skierowanych
bezrobotnych, część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki
na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych w wysokości uprzednio
uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę
i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdą
osobę bezrobotną.
3. Starosta może dokonywać, w zakresie i na zasadach określonych w ust. 1,
zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów z tytułu zatrudnienia na okres do
12 miesięcy skierowanych bezrobotnych, w ramach prac interwencyjnych,
w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak minimalnego
wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego
wynagrodzenia za każdego bezrobotnego, jeżeli refundacja obejmuje koszty
poniesione za co drugi miesiąc ich zatrudnienia.
4. Jeżeli pracodawca bezpośrednio po zakończeniu prac interwencyjnych
trwających co najmniej 6 miesięcy zatrudniał skierowanego bezrobotnego przez okres dalszych 6 miesięcy i po upływie tego okresu dalej go zatrudnia w pełnym wymiarze
czasu pracy, starosta może przyznać pracodawcy jednorazową refundację
wynagrodzenia w wysokości uprzednio uzgodnionej, nie wyższej jednak niż 150%
przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu spełnienia tego warunku.
5. Starosta, kierując bezrobotnego do prac interwencyjnych, ma obowiązek
wziąć pod uwagę jego wiek, stan zdrowia oraz rodzaje uprzednio wykonywanej pracy.
6. Pracodawca jest obowiązany, stosownie do zawartej umowy, do utrzymania
w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez okres 3 miesięcy po zakończeniu
refundacji wynagrodzeń i składek na ubezpieczenia społeczne.
7. Niewywiązanie się z warunku, o którym mowa w ust. 6, lub naruszenie innych
warunków umowy powoduje obowiązek zwrotu uzyskanej pomocy wraz z odsetkami
ustawowymi naliczonymi od całości uzyskanej pomocy od dnia otrzymania pierwszej
refundacji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
8. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego
w trakcie okresu objętego refundacją albo przed upływem okresu 3 miesięcy, o którym
mowa w ust. 6, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.
9. W przypadku odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego na zwolnione
stanowisko pracy, pracodawca zwraca uzyskaną pomoc w całości wraz z odsetkami
ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pierwszej refundacji, w terminie 30 dni
od dnia doręczenia wezwania starosty. W przypadku braku możliwości skierowania
bezrobotnego przez urząd pracy na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca nie
zwraca uzyskanej pomocy za okres, w którym uprzednio skierowany bezrobotny
pozostawał w zatrudnieniu.

Art. 51a. 1. Starosta może zawrzeć umowę, na podstawie której refunduje
pracodawcy lub przedsiębiorcy przez okres do 6 miesięcy część kosztów poniesionych
na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne za skierowanych
bezrobotnych opiekunów osoby niepełnosprawnej, zatrudnionych co najmniej w
połowie wymiaru czasu pracy, w wysokości uprzednio uzgodnionej,
nieprzekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w
miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty połowy
minimalnego wynagrodzenia za pracę, obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.
2. Przepisy art. 51 ust. 5–9 stosuje się odpowiednio.
3. Pomoc jest udzielana zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 51

DODAJ