Art. 50. 1. Przyjmowane przez Radę Ministrów projekty ustaw oraz akty
prawne, których skutkiem finansowym może być zwiększenie wydatków lub
zmniejszenie dochodów jednostek sektora finansów publicznych w stosunku do
wielkości wynikających z obowiązujących przepisów, zawierają w uzasadnieniu:
1) określenie wysokości tych skutków;
2) wskazanie źródeł ich sfinansowania;
3) opis celów nowych zadań i mierników określających stopień realizacji celów.
1a. W przyjmowanych przez Radę Ministrów projektach ustaw, których
skutkiem finansowym może być zmiana poziomu wydatków jednostek sektora
finansów publicznych w stosunku do wielkości wynikających z obowiązujących przepisów, określa się w treści projektu maksymalny limit tych wydatków wyrażony kwotowo, na okres 10 lat budżetowych wykonywania ustawy, oddzielnie
dla każdego roku, poczynając od pierwszego roku planowanego wejścia w życie
ustawy, w podziale na:
1) budżet państwa;
2) jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne;
3) pozostałe jednostki sektora finansów publicznych.
1b. W przypadku projektów ustaw, które przewidują obowiązywanie
przepisów w okresie krótszym niż 10 lat budżetowych, maksymalne limity
wydatków, o których mowa w ust. 1a, określa się na ten okres. Przepisu ust. 1c nie
stosuje się.
1c. Rada Ministrów przedstawia Sejmowi, trzy lata przed upływem okresu,
o którym mowa w ust. 1a, projekt zmiany ustawy określającej maksymalne limity
wydatków jednostek sektora finansów publicznych, wyrażone kwotowo, na
kolejnych 10 lat budżetowych wykonywania ustawy. Przepisy ust. 1 i 1a stosuje się
odpowiednio.
2. Projekt ustawy skutkującej zmianą poziomu dochodów lub wydatków
jednostek samorządu terytorialnego wymaga określenia wysokości skutków tych
zmian, wskazania źródeł ich sfinansowania oraz zaopiniowania przez Komisję
Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego.
3. Rada Ministrów, przekazując do Sejmu projekt ustawy, o którym mowa
w ust. 2, dołącza opinię Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego.
4. Projekt ustawy, o którym mowa w ust. 1a, zawiera mechanizmy
korygujące, mające zastosowanie w przypadku przekroczenia lub zagrożenia
przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków,
polegające na:
1) limitowaniu liczby udzielanych świadczeń w zależności od środków
przeznaczonych na ten cel w ustawie budżetowej lub
2) uzależnieniu wypłat od kryterium dochodowego lub majątkowego albo
zmianie kryterium dochodowego lub majątkowego uprawniającego do
nabycia świadczeń finansowanych ze środków publicznych, lub
3) zmianie kosztów realizacji zadań publicznych wykonywanych na rzecz
obywateli.
5. W projekcie ustawy, o której mowa w ust. 1a, określa się właściwy organ,
który monitoruje wykorzystanie limitu wydatków na wykonywanie zadania
publicznego przez jednostki sektora finansów publicznych oraz odpowiada za
wdrożenie mechanizmów korygujących.
6. Przepisów ust. 1a–1c, 4 i 5 nie stosuje się do przyjmowanego przez Radę
Ministrów projektu ustawy, której skutkiem może być zwiększenie, w stosunku do
wielkości wynikających z obowiązujących przepisów, następujących wydatków
budżetu państwa:
1) na obsługę długu publicznego;
2) środków własnych Unii Europejskiej oraz obligatoryjnych składek
wpłacanych do organizacji międzynarodowych;
3) na realizację programów finansowanych z udziałem środków, o których
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3, w tym wydatków budżetu środków
europejskich;
4) wypłat i obsługi świadczeń rodzinnych, rodzicielskich świadczeń
uzupełniających, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, świadczenia
wychowawczego, dodatku wychowawczego, o którym mowa w przepisach o
wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, oraz finansowania składek
na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osoby pobierające świadczenie
pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy;
5) składek na ubezpieczenie społeczne za osoby przebywające na urlopach
wychowawczych i macierzyńskich oraz za osoby niepełnosprawne;
6) świadczeń emerytalno-rentowych funkcjonariuszy i uprawnionych członków
ich rodzin oraz uposażeń sędziów i prokuratorów w stanie spoczynku;
7) dotacji dla Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Emerytur
Pomostowych i Funduszu Emerytalno-Rentowego Kasy Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego na sfinansowanie wypłat świadczeń
emerytalno-rentowych gwarantowanych przez państwo;
7a) dotacji celowej dla Funduszu Solidarnościowego na dofinansowanie
świadczenia uzupełniającego, kosztów obsługi wypłaty tego świadczenia,
kosztów obsługi wniosku o świadczenie uzupełniające oraz kosztów
świadczeń zdrowotnych związanych z wydawaniem orzeczeń dla osób
niezdolnych do samodzielnej egzystencji, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. poz. 1622);
8) wydatków obronnych w części budżetu państwa „obrona narodowa” oraz
w dziale „obrona narodowa” w innych częściach budżetu państwa.
7. Wejście w życie przepisów wykonawczych nie może skutkować zmianą
limitu wydatków jednostek sektora finansów publicznych określonego w ustawie,
na podstawie której wydawane są przepisy wykonawcze.
8. Przepisów ust. 1a–1c, 4, 5 oraz ust. 7 nie stosuje się w przypadku
wprowadzenia:
1) stanu wojennego;
2) stanu wyjątkowego na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) stanu klęski żywiołowej na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 50a. Minister Finansów publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej
wytyczne zapewniające stosowanie jednolitych wskaźników
makroekonomicznych, które będą stanowić podstawę oszacowywania skutków
finansowych projektowanej ustawy, w szczególności jednolitego określania
maksymalnego limitu wydatków jednostek sektora finansów publicznych na dane
zadanie, wyrażonego kwotowo, na okres 10 lat budżetowych wykonywania tej
ustawy.

Ustawa o finansach publicznych art. 50

DODAJ