Art. 4. 1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich mogą podejmować
i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
takich samych zasadach jak obywatele polscy.
2. Obywatele innych państw niż państwa członkowskie, którzy:
1) posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:
a) zezwolenie na pobyt stały,
b) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
c) zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością,
o której mowa w art. 144, art. 151 ust. 1, art. 159 ust. 1 lub
art. 186 ust. 1 pkt 3, 4 i 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r. poz. 35),
d) status uchodźcy,
e) ochronę uzupełniającą,
f) zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany,
g) zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim
zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
h) zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności
gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już
działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej;
2) korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej,
3) posiadają ważną Kartę Polaka,
4) są członkami rodziny, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r.
o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe
z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej
i członków ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 293), dołączającymi do obywateli
państw, o których mowa w ust. 1, lub przebywającymi z nimi,
5) przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży
odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia
na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio
przed złożeniem wniosku byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania
działalności gospodarczej na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. c i g,
6) są uczestnikami organizowanych lub współorganizowanych przez podmioty,
o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym
wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1446), programów wsparcia dla cudzoziemców w zakresie
podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej
– mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
3. Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do
podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej wyłącznie w formie
spółki: komandytowej, komandytowo-akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością
i akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
4. Członek rodziny, w rozumieniu art. 159 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach, osoby zagranicznej, do której odnoszą się umowy
międzynarodowe, o których mowa w ust. 3, posiadający zezwolenie na pobyt
czasowy, może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich
samych zasadach jak ta osoba zagraniczna.
5. Członek rodziny, w rozumieniu art. 159 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach, posiadający zezwolenie na pobyt czasowy udzielone
w związku z przybywaniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
przebywaniem na tym terytorium w celu połączenia z rodziną, może podejmować
i wykonywać działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak cudzoziemcy,
którzy posiadają zezwolenie na pobyt czasowy i wykonują działalność gospodarczą
na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dokonanego na
zasadzie wzajemności.
6. Właściwy organ, dokonując oceny spełnienia wymogów niezbędnych do
podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, uznaje wymogi, jakie spełnił przedsiębiorca zagraniczny z państwa
członkowskiego, aby na terytorium tego państwa mógł podjąć lub wykonywać
działalność gospodarczą, w szczególności uznaje certyfikaty, zaświadczenia lub
inne dokumenty wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego, które
potwierdzają spełnienie warunków podjęcia i wykonywania działalności
gospodarczej.
7. Właściwy organ uznaje ubezpieczenia i gwarancje odpowiedzialności
zawodowej wydane w państwach członkowskich, w zakresie, w jakim spełniają
warunki określone w przepisach odrębnych ustaw.
8. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zamieszcza w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
wykaz programów, o których mowa w ust. 2 pkt 6.
Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) działalność gospodarcza – działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1...
Art. 5. 1. Usługodawca z państwa członkowskiego może czasowo świadczyć usługi na zasadach określonych w przepisach Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej albo w postanowieniach umów regulującyc...
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców