Art. 4. 1. Powszechnemu obowiązkowi obrony podlegają wszyscy obywatele
polscy zdolni ze względu na wiek i stan zdrowia do wykonywania tego obowiązku.
Obywatel polski będący równocześnie obywatelem innego państwa nie podlega
powszechnemu obowiązkowi obrony, jeżeli stale zamieszkuje poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. W ramach powszechnego obowiązku obrony obywatele polscy są
obowiązani do:
1) pełnienia służby wojskowej,
2) wykonywania obowiązków wynikających z nadanych przydziałów
kryzysowych i przydziałów mobilizacyjnych,
3) świadczenia pracy w ramach pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych,
4) pełnienia służby w obronie cywilnej,
5) odbywania edukacji dla bezpieczeństwa,
6) uczestniczenia w samoobronie ludności,
7) odbywania ćwiczeń w jednostkach przewidzianych do militaryzacji
i pełnienia służby w jednostkach zmilitaryzowanych,
8) wykonywania świadczeń na rzecz obrony
– na zasadach i w zakresie określonych w ustawie.
2a. Przeznaczanie do służby zastępczej, kierowanie do jej odbywania oraz
odbywanie służby zastępczej następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia
28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 885).
3. Ochotnicze spełnianie zadań w ramach powszechnego obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej jest prawem wszystkich obywateli polskich.

Art. 4a. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, stojąc na straży
suwerenności i bezpieczeństwa państwa, nienaruszalności i niepodzielności jego
terytorium, w szczególności:
1) zatwierdza, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, strategię bezpieczeństwa
narodowego;
2) wydaje, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, w drodze postanowienia,
Polityczno-Strategiczną Dyrektywę Obronną Rzeczypospolitej Polskiej oraz
inne dokumenty wykonawcze do strategii bezpieczeństwa narodowego;
3) zatwierdza, na wniosek Rady Ministrów, plany krajowych ćwiczeń systemu
obronnego i kieruje ich przebiegiem;
4) postanawia, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, o wprowadzeniu albo
zmianie określonego stanu gotowości obronnej państwa;
4a) w razie konieczności obrony państwa postanawia, na wniosek Rady
Ministrów, o dniu, w którym rozpoczyna się czas wojny na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. W tym samym trybie postanawia o dniu, w którym
czas wojny kończy się;
4b) kieruje obroną państwa, we współdziałaniu z Radą Ministrów, z chwilą
mianowania Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i przejęcia przez niego
dowodzenia;
5) może zwracać się do wszystkich organów władzy publicznej, administracji
rządowej i samorządowej, przedsiębiorców, kierowników innych jednostek
organizacyjnych oraz organizacji społecznych o informacje mające znaczenie
dla bezpieczeństwa i obronności państwa;
6) inicjuje i patronuje przedsięwzięciom ukierunkowanym na kształtowanie
postaw patriotycznych i obronnych w społeczeństwie.
1a. Postanowienia, o których mowa w ust. 1 pkt 4a, niezwłocznie ogłasza się
w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.
1b. Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego jest organem pomocniczym
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w procesie kierowania obroną państwa.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 5, przekazywane są bezzwłocznie.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 4

DODAJ