Art. 49. 1. Osoby, które pobierały świadczenia pieniężne pomimo istnienia
okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo ograniczenie ich wysokości, są obowiązane do zwrotu nienależnych im świadczeń,
jeżeli były pouczone w formie pisemnej przez organ emerytalny o obowiązku
zawiadomienia o tych okolicznościach.
2. Osoba, która pobierała świadczenia pieniężne ustalone i wypłacone na
podstawie nieprawdziwych zeznań lub dokumentów albo w innych przypadkach
świadomego wprowadzenia w błąd organu emerytalnego, jest obowiązana do zwrotu
nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych, wraz z odsetkami ustawowymi za
opóźnienie, w wysokości i na zasadach określonych przepisami prawa cywilnego.
2a. Za nienależnie pobrane świadczenia pieniężne uważa się również
świadczenia wypłacone, z przyczyn niezależnych od organu emerytalnego, osobie
innej niż wskazana w decyzji tego organu.
3. Nie można żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych za okres:
1) dłuższy niż 12 miesięcy od dnia wydania decyzji, jeżeli osoba pobierająca
świadczenie zawiadomiła właściwy organ emerytalny o okolicznościach
powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczeń albo wstrzymanie
ich wypłaty, a mimo to świadczenia były jej nadal wypłacane;
2) dłuższy niż 3 lata od dnia wydania decyzji w pozostałych przypadkach.
3a. Kwoty nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych w związku
z osiągnięciem przychodów, o których mowa w art. 41, podlegają zwrotowi za okres
nie dłuższy niż jeden rok kalendarzowy poprzedzający rok, w którym wydano decyzję
o rozliczeniu świadczenia, jeżeli osoba pobierająca to świadczenie powiadomiła organ
emerytalny o osiągnięciu przychodu, w pozostałych zaś przypadkach – za okres nie
dłuższy niż trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok wydania tej decyzji.
4. Organ emerytalny może odstąpić od żądania zwrotu nienależnie pobranych
świadczeń pieniężnych w całości lub w części, zmniejszyć wysokość potrąceń z tego
tytułu ustaloną na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych lub zawiesić dokonywanie tych potrąceń na okres nie dłuższy niż
12 miesięcy, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności.

Art. 49a. Jeżeli organ emerytalny nie ustalił prawa do świadczenia lub nie
wypłacił tego świadczenia w terminach określonych w ustawie, jest zobowiązany do
wypłaty odsetek od tego świadczenia na zasadach określonych w art. 85 ust. 1, 1a
i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowe art. 49

DODAJ