Art. 493. W ustawie z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043, z późn. zm.)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) wiza – wizę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650);”;
2) po art. 2 dodaje się art. 2a w brzmieniu:
„Art. 2a. 1. Do osób, o których mowa w art. 1, stosuje się przepisy art. 49–56,
przepisy wydane na podstawie art. 57 ust. 1, art. 336 ust. 3, art. 337
ust. 1, art. 338, przepisy wydane na podstawie art. 339 ust. 1, art.
340–347, art. 394–427, art. 428 ust. 1 pkt 2 lit. a i k oraz pkt 3–5,
art. 429 ust. 1 pkt 2, 7, 8 i 12 oraz ust. 2, art. 430 ust. 1, 2 pkt 5 i 7
oraz ust. 6 i 7, art. 432, art. 439–441, art. 444–447, art. 449–456
oraz przepisy wydane na podstawie art. 457 ust. 1 i art. 458 ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
2. Do osób, o których mowa w art. 1 pkt 4, stosuje się ponadto przepisy:
1) art. 3 pkt 20–22, art. 58, art. 59, art. 60 ust. 1 pkt 17, art. 66 ust.
1–3, art. 67–71, art. 73, art. 74, art. 77 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 lit. a i e
oraz ust. 7 i 8, art. 78, art. 79, przepisy wydane na podstawie art.
80 ust. 1, art. 96, przepisy wydane na podstawie art. 97 ust. 1,
art. 360–379, art. 428 ust. 1 pkt 2 lit. c, art. 429 ust. 1 pkt 1, art.
443 ust. 1 pkt 5 oraz art. 448 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
2) art. 34 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego
Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz. Urz. UE
L 243 z 15.09.2009, str. 1, z późn. zm.) w zakresie unieważnienia lub cofnięcia wizy krajowej.”;
3) w art. 10 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) jego wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany, prowadzonego na podstawie art.
434 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, zwanego dalej „wykazem”, lub”;
4) w art. 11 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) jego wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu lub”;
5) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Bez konieczności zachowania warunków pobytu określonych w niniejszym rozdziale na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może
przebywać:
1) obywatel UE i członek rodziny niebędący obywatelem UE –
przez okres do 3 miesięcy;
2) obywatel UE, który wjechał na to terytorium w celu poszukiwania pracy – przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że po
upływie tego okresu wykaże, że aktywnie kontynuuje poszukiwanie pracy i ma rzeczywiste szanse na zatrudnienie.”;
6) w art. 16 w ust. 1 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i
członków rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak
aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej, oraz:
a) jest objęty powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym,
b) jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie przepisów o koordynacji w rozumieniu art. 5 pkt 23
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z
2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.55)) albo
c) posiada prywatne ubezpieczenie zdrowotne, pokrywające
wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z potrzebą
pomocy medycznej lub leczeniem szpitalnym, w którym
ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio
na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku;
3) studiuje lub odbywa szkolenie zawodowe w Rzeczypospolitej
Polskiej oraz:
a) posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i
członków rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej,
b) jest objęty powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym,
c) jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie przepisów o koordynacji w rozumieniu art. 5 pkt 23
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych albo
d) posiada prywatne ubezpieczenie zdrowotne, pokrywające
wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z potrzebą
pomocy medycznej lub leczeniem szpitalnym, w którym
ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio
na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku;”;
7) w art. 20 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy obywatela UE posiadającego prawo pobytu w okolicznościach, o których mowa w
art. 15 ust. 1 pkt 2.”;
8) w art. 31:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do:
1) obywatela UE będącego członkiem rodziny, obywatela UE lub
obywatela Rzeczypospolitej Polskiej innym niż ten, o którym
mowa w art. 2 pkt 4, który dołącza do niego lub przebywa z nim
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z powodu:
a) zależności finansowej od niego lub pozostawania z nim w gospodarstwie domowym, w kraju, z którego przybył obywatel
UE ubiegający się o zarejestrowanie pobytu, lub
b) poważnych względów zdrowotnych wymagających osobistej
opieki, sprawowanej przez obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z
którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) obywatela UE prowadzącego życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,
sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r.
Nr 61, poz. 284, z późn. zm.), z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza
lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”,
b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, organ, który prowadzi
postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu obywatela UE, ustala
w szczególności, czy więzi tego obywatela z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza
lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są rzeczywiste i stałe.”;
9) w art. 73 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2–4 w brzmieniu:
„2. Decyzję o wydaleniu organy mogą przekazywać między sobą za pośrednictwem urządzeń umożliwiających odczyt i zapis znaków pisma na nośniku papierowym lub za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej i doręczać tę decyzję obywatelowi UE lub członkowi
rodziny niebędącemu obywatelem UE w formie uzyskanej w wyniku takiego przekazu.
3. Wojewoda odnotowuje wydanie decyzji o wydaleniu w dokumencie
podróży obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE oraz niezwłocznie informuje o tym organ, który wystąpił z
wnioskiem o jej wydanie.
4. W przypadku doręczenia decyzji o wydaleniu w formie, o której mowa
w ust. 2, organ Straży Granicznej, który wykonuje tę decyzję, odnotowuje fakt jej wydania w dokumencie podróży cudzoziemca.”;
10) po art. 73 dodaje się art. 73a i art. 73b w brzmieniu:
„Art. 73a. 1. Organ, który wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o wydaleniu
obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE,
lub komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na siedzibę wojewody, który wydał decyzję w tej sprawie na wniosek Ministra Obrony Narodowej lub z urzędu, pobiera od obywatela UE lub
członka rodziny niebędącego obywatelem UE odciski linii papilarnych oraz sporządza jego fotografię.
2. Odciski linii papilarnych pobiera się za pomocą kart daktyloskopijnych lub urządzenia do elektronicznego pobierania odcisków.
3. Organ, który pobrał odciski linii papilarnych, przekazuje Komendantowi Głównemu Policji ich obraz, dane osobowe obywatela UE
lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE oraz informacje,
o których mowa w art. 430 ust. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
Art. 73b. 1. Decyzję o wydaleniu małoletniego obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE do kraju jego pochodzenia lub
do innego państwa wykonuje się, gdy cudzoziemiec ten ma w państwie, do którego zostaje wydalony, zapewnioną opiekę rodziców,
innych osób pełnoletnich lub instytucji opiekuńczych, zgodnie ze
standardami określonymi przez Konwencję o prawach dziecka,
przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych
dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526, z 2000
r. Nr 2, poz. 11 oraz z 2013 r. poz. 677).
2. Małoletniego obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE można wydalić tylko pod opieką przedstawiciela
ustawowego, chyba że decyzja o wydaleniu jest wykonywana w taki sposób, że małoletniego przekazuje się przedstawicielowi ustawowemu albo przedstawicielowi właściwych władz państwa, do którego następuje wydalenie.”;
11) art. 74 otrzymuje brzmienie:
„Art. 74. 1. Przymusowe wykonanie decyzji o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polega na doprowadzeniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE do granicy albo do
portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego zostaje doprowadzony.
2. Doprowadzenie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE:
1) do granicy – wykonuje komendant oddziału Straży Granicznej
lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce pobytu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
2) od granicy do portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego zostaje doprowadzony – wykonuje Komendant Główny
Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej
właściwy ze względu na miejsce, w którym obywatel UE lub
członek rodziny niebędący obywatelem UE przekracza granicę.
3. Komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na
miejsce, w którym obywatel UE lub członek rodziny niebędący
obywatelem UE przekracza granicę, odnotowuje w rejestrze, o którym mowa w art. 428 ust. 1 pkt 2 lit. k ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach, datę opuszczenia przez obywatela UE
lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Wojewoda, który wydał decyzję o wydaleniu, informuje organ
gminy właściwy ze względu na miejsce zameldowania na pobyt
stały lub pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące obywatela UE
lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE o opuszczeniu
przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonaniem decyzji o wydaleniu.”;
12) po art. 74 dodaje się art. 74a i art. 74b w brzmieniu:
„Art. 74a. 1. Organ Straży Granicznej właściwy do przymusowego wykonania
decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa,
w drodze decyzji, wysokość kosztów związanych z wydaniem i
przymusowym wykonaniem decyzji o wydaleniu, podmioty obowiązane do pokrycia tych kosztów oraz termin i sposób ich uiszczenia.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
3. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, służy odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
Art. 74b. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) treść wniosku o wydanie decyzji o wydaleniu obywatela UE lub
członka rodziny niebędącego obywatelem UE, uwzględniając
potrzebę zapewnienia sprawności i prawidłowości postępowania, a w szczególności konieczność uzyskania informacji niezbędnych do wydania decyzji o wydaleniu;
2) sposób odnotowywania w dokumencie podróży wydania decyzji
o wydaleniu, uwzględniając zapewnienie możliwości ustalenia
podczas kontroli dokumentu podróży obywatela UE lub członka
rodziny niebędącego obywatelem UE, że decyzja ta została wydana.”.

Ustawa o cudzoziemcach art. 493

DODAJ