Art. 48. Zezwolenie na zbieranie odpadów i zezwolenie na przetwarzanie
odpadów wygasa:
1) po upływie czasu, na jaki zostało wydane;
2) jeżeli podmiot objęty zezwoleniem zaprzestał działalności objętej zezwoleniem
lub z innych powodów zezwolenie stało się bezprzedmiotowe;
3) na wniosek podmiotu objętego zezwoleniem;
4) jeżeli podmiot objęty zezwoleniem nie rozpoczął działalności objętej
zezwoleniem w terminie 2 lat od dnia, w którym zezwolenie stało się ostateczne;
5) jeżeli podmiot objęty zezwoleniem nie prowadził działalności objętej
zezwoleniem przez 2 lata.

Art. 48a. 1. Posiadacz odpadów obowiązany do uzyskania zezwolenia na
zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, z wyłączeniem
zarządzającego składowiskiem odpadów, jest obowiązany do ustanowienia
zabezpieczenia roszczeń w wysokości umożliwiającej pokrycie kosztów wykonania
zastępczego:
1) decyzji nakazującej posiadaczowi odpadów usunięcie odpadów z miejsca
nieprzeznaczonego do ich składowania lub magazynowania, o której mowa
w art. 26 ust. 2,
2) obowiązku wynikającego z art. 47 ust. 5
– w tym usunięcia odpadów i ich zagospodarowania łącznie z odpadami stanowiącymi
pozostałości z akcji gaśniczej lub usunięcia negatywnych skutków w środowisku lub
szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu
szkodom w środowisku i ich naprawie w ramach prowadzonej działalności
polegającej na zbieraniu lub przetwarzaniu odpadów.
1a. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w art. 26a ust. 1, posiadacz odpadów nie
zwrócił poniesionych przez właściwy organ kosztów działań polegających na
usunięciu odpadów i gospodarowaniu nimi zgodnie z art. 26a ust. 6, środki
z zabezpieczenia roszczeń przeznacza się na pokrycie tych kosztów.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:
1) odpadów obojętnych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 118;
2) odpadów spełniających kryteria dopuszczenia odpadów do składowania na
składowisku odpadów obojętnych, określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 118;
3) popiołów, żużli i gipsów oraz wydobytej w trakcie robót budowlanych
niezanieczyszczonej gleby lub ziemi.
3. Wysokość zabezpieczenia roszczeń oblicza się jako iloczyn największej masy
odpadów, które mogłyby być magazynowane w instalacji, obiekcie budowlanym lub
jego części lub miejscu magazynowania odpadów, z uwzględnieniem wymiarów
obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów,
oraz stawki zabezpieczenia roszczeń.
3a. Wysokość zabezpieczenia roszczeń dla odzysku polegającego na
wypełnianiu terenu niekorzystnie przekształconego oblicza się jako iloczyn masy
odpadów przewidywanych do przetworzenia w okresie roku oraz stawki
zabezpieczenia roszczeń w wysokości określonej dla magazynowanych odpadów
w przepisach wydanych na podstawie ust. 22.
3b. W przypadku gdy zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22
odpadom, o których mowa w ust. 3a, można przyporządkować więcej niż jedną
stawkę zabezpieczenia roszczeń, przyjmuje się najwyższą stawkę spośród tych stawek.
4. Zabezpieczenie roszczeń może mieć formę depozytu, gwarancji bankowej,
gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej.
5. W gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisie
ubezpieczeniowej stwierdza się, że w dowolnym czasie, do wydania ostatecznej
decyzji o zwrocie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy
ubezpieczeniowej, o której mowa w ust. 18, w razie wystąpienia negatywnych
skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia
13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie,
powstałych w wyniku niewywiązania się przez podmiot z obowiązków określonych
w niniejszej ustawie, w tym obowiązków wynikających z posiadanego zezwolenia na
zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, lub konieczności
usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich magazynowania lub
składowania, bank lub zakład ubezpieczeniowy uregulują zobowiązania na rzecz
organu prowadzącego egzekucję tych obowiązków.
6. W przypadku gdy zabezpieczenie roszczeń ma formę gwarancji bankowej lub
gwarancji ubezpieczeniowej, gwarantem może być wyłącznie instytucja finansowa:
1) upoważniona do gwarantowania długu celnego;
2) mająca siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
7. Właściwy organ określa formę i wysokość zabezpieczenia w drodze
postanowienia, na które służy zażalenie.
8. W przypadku zmiany okoliczności faktycznych mających wpływ na wysokość
określonego zabezpieczenia roszczeń, podmiot jest obowiązany do złożenia wniosku
o zmianę formy lub wysokości zabezpieczenia roszczeń. Zmiana następuje w drodze
postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
9. Zabezpieczenie roszczeń w formie depozytu jest wpłacane na odrębny
rachunek bankowy wskazany przez organ właściwy do wydania zezwolenia na
zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów, a zabezpieczenie
roszczeń w formie gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy
ubezpieczeniowej jest składane do tego organu, a w przypadku decyzji wydawanych
przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska – do wojewody właściwego ze
względu na miejsce prowadzenia działalności.
10. Posiadacz odpadów jest obowiązany wpłacić zabezpieczenie roszczeń
w formie depozytu i poinformować o tym organ właściwy do wydania zezwolenia na
zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów albo złożyć oryginały
gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej
organowi, o którym mowa w ust. 9, w terminie 2 tygodni od dnia doręczenia
ostatecznego postanowienia, o którym mowa w ust. 7 lub 8.
11. Posiadacz odpadów jest obowiązany utrzymywać ustanowione
zabezpieczenie roszczeń przez okres obowiązywania zezwolenia na zbieranie
odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów i po zakończeniu obowiązywania
tych zezwoleń, do czasu uzyskania ostatecznej decyzji o zwrocie zabezpieczenia
roszczeń, o której mowa w ust. 18.
12. Właściwy organ przechowuje złożone przez posiadacza odpadów dokumenty
potwierdzające wniesienie zabezpieczenia roszczeń przez cały okres obowiązywania
zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
13. W razie stwierdzenia, że zabezpieczenie roszczeń nie zostało ustanowione
lub zostało ustanowione niezgodnie z postanowieniem, o którym mowa w ust. 7,
w szczególności w wysokości niższej niż wymagana, właściwy organ odmawia
wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
14. W razie stwierdzenia po wydaniu zezwolenia na zbieranie odpadów lub
zezwolenia na przetwarzanie odpadów, że zabezpieczenie roszczeń nie zostało
ustanowione lub zostało ustanowione niezgodnie z postanowieniem, o którym mowa w ust. 7 lub 8, w szczególności w wysokości niższej niż wymagana, właściwy organ cofa to zezwolenie.
15. W razie stwierdzenia, że posiadacz odpadów, wbrew obowiązkowi, o którym
mowa w ust. 11, nie utrzymuje ustanowionego zabezpieczenia roszczeń, właściwy
organ cofa zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie
odpadów, a w przypadku zakończenia obowiązywania zezwolenia, niezwłocznie
wszczyna egzekucję wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 5, zgodnie
z ustawą z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
16. Odsetki od depozytu, po potrąceniu kosztów obsługi rachunku bankowego,
na którym jest on przechowywany, są dopisywane do sumy depozytu i zwracane wraz
z nim. Na wniosek posiadacza odpadów odsetki są zwracane po zakończeniu roku
kalendarzowego, za który przysługują, w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.
17. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ prowadzący egzekucję
orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu środków z zabezpieczenia roszczeń
zgodnie z ust. 1, o ile posiadacz odpadów wszystkich tych działań nie wykonał
w całości i o ile nie wykonał ich na własny koszt.
18. Właściwy organ orzeka, na wniosek posiadacza odpadów, w drodze decyzji,
o zwrocie zabezpieczenia roszczeń w formie depozytu wraz z odsetkami lub o zwrocie
gwarancji bankowej, gwarancji ubezpieczeniowej lub polisy ubezpieczeniowej:
1) jeżeli odmówił wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów;
2) jeżeli zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie
odpadów wygasło z powodu, o którym mowa w art. 48 pkt 4, albo
3) w przypadku wykonania przez posiadacza odpadów wszystkich obowiązków
związanych z usunięciem oraz zagospodarowaniem odpadów i usunięciem
negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu
ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.
19. Do wniosku o zwrot zabezpieczenia roszczeń dołącza się, odpowiednio:
1) decyzję o wygaszeniu zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na
przetwarzanie odpadów z powodu, o którym mowa w art. 48 pkt 4;
2) decyzję odmawiającą wydania zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia
na przetwarzanie odpadów;
3) dowody, w tym dokumenty stosowane na potrzeby ewidencji odpadów,
potwierdzające wykonanie przez posiadacza odpadów wszystkich obowiązków
związanych z usunięciem oraz zagospodarowaniem odpadów i usunięciem
negatywnych skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu
ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich
naprawie w ramach prowadzonej działalności.
20. W przypadku obniżenia wysokości ustanowionego zabezpieczenia roszczeń
w formie depozytu, wynikającego ze zmiany zezwolenia na zbieranie odpadów lub
zezwolenia na przetwarzanie odpadów, właściwy organ może orzec, w drodze decyzji,
o zwrocie części depozytu wraz z odsetkami.
21. W przypadku gdy organem właściwym do wydania decyzji jest regionalny
dyrektor ochrony środowiska, kompetencje organu egzekucyjnego przysługują
wojewodzie.
22. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość stawek zabezpieczenia roszczeń za Mg magazynowanych odpadów,
kierując się właściwościami odpadów oraz kosztami usunięcia odpadów z działalności
polegającej na zbieraniu lub przetwarzaniu odpadów i ich zagospodarowania, w tym
odpadów stanowiących pozostałości z akcji gaśniczej, oraz usunięcia negatywnych
skutków w środowisku lub szkód w środowisku w rozumieniu ustawy z dnia
13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie.
23. Przepisy ust. 1–22 stosuje się do pozwoleń na wytwarzanie odpadów
uwzględniających zbieranie lub przetwarzanie odpadów oraz do pozwoleń
zintegrowanych uwzględniających zbieranie lub przetwarzanie odpadów.

Ustawa o odpadach art. 48

DODAJ