Art. 484. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 680) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) areszt dla cudzoziemców – areszt dla cudzoziemców w rozumieniu ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. poz. 1650);”,
b) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) cudzoziemiec – cudzoziemca w rozumieniu ustawy z dnia 12
grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;”,
c) pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) karta pobytu – dokument wydany cudzoziemcowi, który uzyskał zezwolenie na pobyt czasowy, zezwolenie na pobyt stały,
zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, ochronę uzupełniającą, zgodę na pobyt ze względów
humanitarnych lub status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej;”,
d) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) strzeżony ośrodek – strzeżony ośrodek w rozumieniu ustawy z
dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;”;
2) w art. 3 w ust. 1 uchyla się pkt 3;
3) w art. 9:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) postępowanie o nadanie statusu uchodźcy lub udzielenie azylu
wobec cudzoziemca jest w toku lub zakończyło się,”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) cudzoziemcowi udzielono lub odmówiono udzielenia azylu,”;
4) w art. 28 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Wnioskodawca, który przebywa w strzeżonym ośrodku lub areszcie
dla cudzoziemców, areszcie śledczym lub zakładzie karnym, składa
wniosek za pośrednictwem komendanta oddziału Straży Granicznej
lub komendanta placówki Straży Granicznej obejmującego terytorialnym zasięgiem działania siedzibę strzeżonego ośrodka, aresztu
dla cudzoziemców, aresztu śledczego lub zakładu karnego.”;
5) w art. 33:
a) w ust. 1 uchyla się pkt 2 i 3,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Organ przyjmujący wniosek odnotowuje unieważnienie wizy krajowej w dokumentach podróży wnioskodawcy i osoby, w której
imieniu wnioskodawca występuje.”,
c) w ust. 3 uchyla się pkt 2 i 3,
d) ust. 4–10 otrzymują brzmienie:
„4. Szef Urzędu może wstrzymać wykonanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu do dnia doręczenia wnioskodawcy decyzji
ostatecznej w sprawie o nadanie statusu uchodźcy, jeżeli przemawia za tym słuszny interes strony, nie jest to sprzeczne z interesem
społecznym i złożenie kolejnego wniosku nie nastąpiło w celu
opóźnienia lub zakłócenia wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.
5. Wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu powinien zawierać uzasadnienie istnienia
słusznego interesu wnioskodawcy we wstrzymaniu jej wykonania.
6. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, należy złożyć za pośrednictwem
organu przyjmującego, a w przypadku gdy decyzja o zobowiązaniu
cudzoziemca do powrotu została wydana po złożeniu kolejnego
wniosku o nadanie statusu uchodźcy − bezpośrednio do Szefa Urzędu.
7. Wydanie postanowienia w sprawie wstrzymania wykonania decyzji o
zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu powinno nastąpić w terminie 5 dni od dnia przekazania wniosku w tej sprawie przez organ
przyjmujący lub od dnia otrzymania wniosku złożonego – bezpośrednio do Szefa Urzędu.
8. Strona niezadowolona z postanowienia Szefa Urzędu w sprawie
wstrzymania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu może zwrócić się do tego organu o ponowne rozpatrzenie sprawy w
terminie 5 dni od dnia doręczenia postanowienia.
9. Szef Urzędu może zmienić lub uchylić postanowienie wstrzymujące
wykonanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu w
każdym czasie w razie zmiany okoliczności.
10. Postanowienie wstrzymujące wykonanie decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wygasa z mocy prawa w dniu doręczenia
cudzoziemcowi decyzji ostatecznej w sprawie o nadanie statusu
uchodźcy wszczętej na kolejny wniosek, o którym mowa w ust. 4.”;
6) w art. 34 w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) złożył wniosek w celu opóźnienia lub zakłócenia wykonania
decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu,”;
7) w art. 37 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Przepisu ust. 1 pkt 6 nie stosuje się, w przypadku gdy cudzoziemiec
złożył kolejny wniosek o nadanie statusu uchodźcy, a Szef Urzędu
nie wstrzymał wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.
3. Wnioskodawca, który składa wniosek podczas pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy lub zezwolenia na pobyt stały, jest obowiązany przekazać
dokument podróży do depozytu Szefowi Urzędu w dniu, w którym
zezwolenie na pobyt czasowy lub zezwolenie na pobyt stały utraci
ważność lub zostanie cofnięte.”;
8) w art. 38 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku przymusowego wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu lub przekazania cudzoziemca na podstawie
rozporządzenia (WE) nr 343/2003 odbiór dokumentu podróży następuje w placówce Straży Granicznej albo na granicy państwa, do
którego następuje doprowadzenie lub przekazanie, albo w porcie
lotniczym lub morskim tego państwa.”;
9) w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli organ prowadzący postępowanie zamierza nadać cudzoziemcowi status uchodźcy lub udzielić mu ochrony uzupełniającej,
zwraca się do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, a w
razie potrzeby także do innych organów, o przekazanie informacji,
czy wobec wnioskodawcy lub osoby, w której imieniu wnioskodawca występuje, zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 19
ust. 1 pkt 3 lub ust. 2 lub art. 20 ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 lub 3.”;
10) art. 48 otrzymuje brzmienie:
„Art. 48. W przypadku gdy wnioskodawcy lub osobie, w której imieniu wnioskodawca występuje, odmawia się nadania statusu uchodźcy, w decyzji orzeka się ponadto o udzieleniu ochrony uzupełniającej z przyczyn,
o których mowa w art. 15, jeżeli nie sprzeciwiają się temu okoliczności określone w art. 20.”;
11) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu:
„Art.48a. Organ, który wydał cudzoziemcowi decyzję o umorzeniu postępowania lub o odmowie nadania statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, informuje o tym organ Straży Granicznej właściwy ze względu na
miejsce pobytu cudzoziemca, gdy decyzja w tej sprawie stanie się ostateczna.”;
12) uchyla się art. 49;
13) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Małoletniego bez opieki, któremu odmówiono nadania statusu
uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej, pozostawia się w
placówce opiekuńczo-wychowawczej do czasu przekazania go organom lub organizacjom kraju pochodzenia, do których zadań statutowych należą sprawy małoletnich.”;
14) w art. 70 w ust. 2:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na
pobyt tolerowany”,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały
lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;”;
15) w art. 72 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) przygotowania cudzoziemca do prowadzenia samodzielnego
życia poza ośrodkiem, po otrzymaniu decyzji o nadaniu statusu
uchodźcy albo decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy, w
której udzielono ochrony uzupełniającej.”;
16) w art. 74 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) terminu wykonania obowiązku opuszczenia przez cudzoziemca
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po wydaniu decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej;”;
17) w art. 75:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pomoc w dobrowolnym powrocie można zapewnić cudzoziemcowi:
1) w stosunku do którego wszczęto postępowanie w sprawie nadania mu statusu uchodźcy, które zakończyło się decyzją o odmowie nadania mu statusu uchodźcy lub udzielenia mu ochrony uzupełniającej;
2) który po złożeniu wniosku o nadanie statusu uchodźcy zrezygnował z ubiegania się o ten status.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Pomoc w dobrowolnym powrocie można cudzoziemcowi zapewnić
kolejny raz nie wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym
opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z wykorzystaniem tej pomocy.”,
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Pomoc w dobrowolnym powrocie obejmuje pokrycie:
1) kosztów podróży cudzoziemca;
2) opłat administracyjnych związanych z uzyskaniem dokumentu
podróży oraz niezbędnych wiz i zezwoleń;
3) kosztów wyżywienia w podróży;
4) kosztów opieki medycznej w podróży;
5) kosztów organizacji dobrowolnego powrotu przez podmiot, do
którego statutowych obowiązków należy organizacja dobrowolnych powrotów.”,
d) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, cudzoziemiec składa nie później
niż przed upływem 30 dni liczonych od dnia, w którym decyzja o odmowie nadania mu statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej lub decyzja o umorzeniu postępowania w sprawie nadania mu statusu uchodźcy stała się ostateczna. Jeżeli termin do złożenia wniosku
nie zostanie zachowany, Szef Urzędu pozostawia wniosek bez rozpoznania.”;
18) w dziale II tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie:
„Zatrzymanie cudzoziemca oraz umieszczenie go w strzeżonym ośrodku lub
zastosowanie aresztu dla cudzoziemców w postępowaniu w sprawie nadania
statusu uchodźcy lub udzielenia ochrony uzupełniającej”;
19) art. 88 otrzymuje brzmienie:
„1. Wnioskodawcę lub osobę, w której imieniu wnioskodawca występuje,
w przypadkach, o których mowa w art. 87, lub w przypadku gdy
cudzoziemiec nie wywiązuje się z obowiązków określonych w postanowieniu o zastosowaniu wobec niego środków, o których mowa w art. 88a ust. 1, umieszcza się w strzeżonym ośrodku lub w
areszcie dla cudzoziemców.
2. Areszt dla cudzoziemców stosuje się w przypadkach, gdy istnieje ryzyko, że cudzoziemiec nie podporządkuje się zasadom pobytu obowiązującym w strzeżonym ośrodku.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) małoletniego bez opieki;
2) cudzoziemca, którego stan psychofizyczny może uzasadniać
domniemanie, że był poddany przemocy albo że jest niepełnosprawny, z wyłączeniem przypadku, gdy zachowanie cudzoziemca zagraża bezpieczeństwu, zdrowiu lub życiu innych cudzoziemców przebywających w ośrodku lub pracownikom
ośrodka oraz jeżeli mogłoby to spowodować niebezpieczeństwo
dla jego życia lub zdrowia.”;
20) po art. 88 dodaje się art. 88a i art. 88b w brzmieniu:
„Art. 88a. 1. Wnioskodawcy lub osoby, w której imieniu wnioskodawca występuje, w przypadkach, o których mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz
ust. 2 pkt 1, można nie umieszczać w strzeżonym ośrodku i wówczas zobowiązać do:
1) zgłaszania się w określonych odstępach czasu do organu wskazanego w postanowieniu,
2) wpłaty zabezpieczenia pieniężnego w wysokości określonej w
postanowieniu, nie niższej niż dwukrotność minimalnego wynagrodzenia przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę,
3) zamieszkiwania w miejscu wyznaczonym w postanowieniu
– do czasu, gdy decyzja w sprawie nadania statusu uchodźcy stanie się ostateczna.
2. Postanowienie o zastosowaniu środków, o których mowa w ust. 1,
wydaje organ Straży Granicznej, który zatrzymał wnioskodawcę
lub osobę, w której imieniu wnioskodawca występuje. Na postanowienie przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego ze
względu na siedzibę organu Straży Granicznej, który wydał postanowienie, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Sąd
rozpatruje zażalenie w terminie 7 dni.
3. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 2, można orzec o zastosowaniu jednego lub więcej niż jednego spośród środków, o których mowa w ust. 1.
Art. 88b. 1. Sąd wydaje postanowienie o umieszczeniu wnioskodawcy lub osoby, w której imieniu wnioskodawca występuje, w strzeżonym
ośrodku lub o zastosowaniu wobec nich aresztu dla cudzoziemców,
na wniosek organu Straży Granicznej, który zatrzymał wnioskodawcę lub osobę, w której imieniu wnioskodawca występuje. Sąd
wydaje postanowienie po wysłuchaniu wnioskodawcy lub osoby, w
której imieniu wnioskodawca występuje.
2. Sąd, rozpatrując wniosek o umieszczenie wnioskodawcy lub osoby,
w której imieniu wnioskodawca występuje, w strzeżonym ośrodku,
ocenia możliwość zastosowania środków, o których mowa w art.
88a ust. 1.
3. Sąd wydaje postanowienie o zastosowaniu środków, o których mowa w art. 88a ust. 1. Na postanowienie przysługuje zażalenie do
sądu okręgowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Sąd rozpatruje zażalenie w terminie 7 dni.”;
21) art. 89 otrzymuje brzmienie:
„Art. 89. 1. Sąd wydaje postanowienie o umieszczeniu wnioskodawcy lub osoby, w której imieniu wnioskodawca występuje, w strzeżonym
ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców na okres od 30 do 60 dni.
2. Jeżeli cudzoziemiec przebywający w strzeżonym ośrodku lub
areszcie dla cudzoziemców wskutek wykonania postanowienia sądu, wydanego na podstawie ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy, sąd może wydać postanowienie w sprawie przedłużenia okresu pobytu cudzoziemca w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców,
jeżeli stwierdzi, że wniosek został złożony wyłącznie w celu opóźnienia lub uniemożliwienia wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, okres pobytu cudzoziemca
w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców przedłuża
się o 90 dni, począwszy od dnia złożenia przez cudzoziemca wniosku o nadanie statusu uchodźcy.
4. Jeżeli decyzja kończąca postępowanie w sprawie o nadanie statusu
uchodźcy i udzielenie ochrony uzupełniającej, na podstawie której
nie nadano statusu uchodźcy i nie udzielono ochrony uzupełniającej, została doręczona wnioskodawcy przed upływem okresów, o których mowa w ust. 1–3, okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub
areszcie dla cudzoziemców może być przedłużony na czas określony niezbędny do wydania decyzji ostatecznej w tej sprawie lub do
przymusowego wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do
powrotu.
5. Okres pobytu w strzeżonym ośrodku i areszcie dla cudzoziemców,
o którym mowa w ust. 1–4, nie może przekroczyć 6 miesięcy.
6. Postanowienie w sprawie przedłużenia okresu pobytu w strzeżonym
ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców wydaje, na wniosek organu
Straży Granicznej, sąd rejonowy, właściwy dla siedziby tego organu.”;
22) w art. 89b ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Poza przypadkami, o których mowa w art. 406 ust. 5 ustawy z dnia 12
grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, cudzoziemca umieszczonego w
strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców zwalnia się na
podstawie decyzji Szefa Urzędu.
2. Szef Urzędu może wydać decyzję o zwolnieniu ze strzeżonego ośrodka
lub z aresztu dla cudzoziemców, z urzędu lub na wniosek wnioskodawcy, jeżeli z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika, że wnioskodawca i osoba, w której imieniu wnioskodawca występuje, z dużym prawdopodobieństwem spełniają warunki nadania
statusu uchodźcy, określone w art. 13, lub udzielenia ochrony uzupełniającej, określone w art. 15, i ich pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie stanowi zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz nie istnieją okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 lub ust. 2 lub art. 20 ust. 1 pkt 2 lub ust. 2 lub 3.”;
23) art. 89c otrzymuje brzmienie:
„Art. 89c. Wnioskodawcy lub osobie, w której imieniu wnioskodawca występuje, zwolnionym ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców na podstawie decyzji, o której mowa w art. 89b ust. 1 i 2, albo
nieumieszczonym w strzeżonym ośrodku lub areszcie dla cudzoziemców z przyczyn określonych w art. 400 ustawy z dnia 12 grudnia 2013
r. o cudzoziemcach, Szef Urzędu może, w drodze decyzji, nakazać
przebywanie w określonym miejscu pobytu lub określonej miejscowości, których bez jego zezwolenia nie mogą opuszczać, do dnia, w którym decyzja w postępowaniu w sprawie nadania statusu uchodźcy stanie się ostateczna, oraz zobowiązać do zgłaszania się w określonych
odstępach czasu do organu wskazanego w decyzji.”;
24) uchyla się art. 89h;
25) w art. 89i:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Po upływie terminu ważności karty pobytu wydanej w związku z
uzyskaniem statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej wydaje
się kolejną kartę pobytu, ważną odpowiednio przez okres, o którym
mowa w ust. 1 lub 2.”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej oraz kartę pobytu wydaje się po pobraniu danych biometrycznych cudzoziemca.”;
26) w art. 89j uchyla się ust. 2;
27) w art. 89k uchyla się ust. 4;
28) art. 89l otrzymuje brzmienie:
„Art. 89l. 1. Cudzoziemiec, który zostaje pozbawiony statusu uchodźcy, jest
obowiązany niezwłocznie zwrócić Szefowi Urzędu kartę pobytu i
dokument podróży przewidziany w Konwencji Genewskiej, nie
później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja w
tej sprawie stała się ostateczna.
2. Cudzoziemiec zobowiązany do powrotu jest obowiązany zwrócić
kartę pobytu komendantowi placówki Straży Granicznej przy przekraczaniu granicy.
3. Cudzoziemiec, który zostaje pozbawiony ochrony uzupełniającej,
jest obowiązany zwrócić Szefowi Urzędu kartę pobytu niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja w tej sprawie stała się ostateczna.”;
29) w art. 90 uchyla się ust. 2;
30) w art. 91 uchyla się ust. 2 i 3;
31) w art. 93 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do postępowania w sprawie udzielenia azylu stosuje się odpowiednio
przepisy art. 23 ust. 1, art. 24, art. 25, art. 35, art. 37 ust. 1 pkt 1, 2,
4 i 5 oraz art. 45 ust. 1.”;
32) w art. 94 uchyla się ust. 3;
33) uchyla się art. 95;
34) art. 96 otrzymuje brzmienie:
„Art.96. Cudzoziemcowi, któremu udzielono azylu, można wydać decyzję o
zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu tylko po uprzednim pozbawieniu go azylu.”;
35) w dziale III uchyla się rozdział 2;
36) w art. 119 w ust. 1:
a) uchyla się pkt 2,
b) uchyla się pkt 4,
c) w pkt 6 uchyla się lit. c;
37) w art. 120:
a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w pkt 3, 5 i 7, prowadzi Szef Urzędu;”,
b) uchyla się pkt 3;
38) w art. 121 w ust. 1 uchyla się pkt 2 i 4;
39) po art. 121a dodaje się art. 121b w brzmieniu:
„Art. 121b. 1. Odciski linii papilarnych cudzoziemca, pobrane w celu wydania
dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji Genewskiej lub
karty pobytu, przechowuje się w rejestrze, o którym mowa w art.
119 ust. 1 pkt 1, do dnia, w którym Szef Urzędu wpisze do rejestru
potwierdzenie odbioru dokumentu lub karty pobytu.
2. W przypadku wydania cudzoziemcowi decyzji w sprawie odmowy:
1) nadania mu statusu uchodźcy,
2) udzielenia mu ochrony uzupełniającej,
3) wydania mu dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji
Genewskiej lub karty pobytu,
4) wymiany dokumentów, o których mowa w pkt 3
– dane w postaci odcisków linii papilarnych przechowuje się w rejestrze, o którym mowa w art. 119 ust. 1 pkt 1, do dnia, w którym
zostaną w nim umieszczone informacje o prawomocnej decyzji w tej sprawie.”;
40) w art. 123 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Dane przetwarzane w rejestrach, o których mowa w art. 119 ust. 1 pkt
1 i 5, udostępnia się ministrowi właściwemu do spraw gospodarki
w zakresie niezbędnym do prowadzenia Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.”;
41) w art. 126 w ust. 1 w pkt 4 skreśla się przecinek i uchyla się pkt 5 i 6;
42) użyte w art. 31 w ust. 2, w art. 70 w ust. 2 w pkt 5, w art. 89a i w art. 89b w ust.
3 i 4 w różnym przypadku wyrazy „areszt w celu wydalenia” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „areszt dla cudzoziemców”;
43) użyte w art. 110 w ust. 2–4, w art. 117 w ust. 3, w art. 117b w ust. 4 i w art. 118
w ust. 3 w różnym przypadku wyrazy „zezwolenie na zamieszkanie na czas
oznaczony” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami „zezwolenie na pobyt czasowy”.

Ustawa o cudzoziemcach art. 484

DODAJ