Art. 47. 1. Zabrania się wyrzucania ze statków przedmiotów i wylewania
substancji mogących stanowić przeszkodę lub niebezpieczeństwo dla żeglugi bądź
innych użytkowników śródlądowych dróg wodnych albo zanieczyszczać drogę
wodną.
2. W razie zanieczyszczenia drogi wodnej bądź zauważenia na drodze wodnej
przedmiotów lub substancji, o których mowa w ust. 1, kierownik statku niezwłocznie
zawiadamia o tym administrację drogi wodnej, wskazując miejsce i charakter
zanieczyszczenia.
3. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, warunki gromadzenia,
przechowywania i usuwania odpadów i ścieków ze statków oraz sposobu
zapobiegania zanieczyszczeniom wynikającym z przewożenia ładunków,
uwzględniając obowiązujące w tym zakresie wymagania międzynarodowe.

Art. 47a. 1. Usługi informacji rzecznej (RIS), zwane dalej „RIS”, wprowadza się
na śródlądowych drogach wodnych, w szczególności na śródlądowych drogach
wodnych klasy IV i wyższej, które są połączone drogami wodnymi klasy IV lub
wyższej z drogami wodnymi klasy IV lub wyższej innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego.
2. RIS mają na celu wsparcie transportu wodnego śródlądowego polegające na
zwiększeniu jego bezpieczeństwa, zmniejszeniu oddziaływania na środowisko
naturalne oraz usprawnieniu współdziałania z innymi rodzajami transportu,
w szczególności przez udostępnianie użytkownikom RIS informacji o:
1) warunkach żeglugowych, w tym informacji hydrologicznych,
meteorologicznych, geograficznych oraz hydrogeologicznych
i administracyjnych (informacje o drogach wodnych);
2) podejmowaniu działań dotyczących aktualnej sytuacji żeglugowej w ruchu
lokalnym (taktyczne informacje o ruchu);
3) podejmowaniu działań średnio- i długoterminowych przez użytkowników RIS
(strategiczne informacje o ruchu).
3. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
śródlądowych dróg wodnych, o których mowa w ust. 1, kierując się kryteriami
ekonomicznymi i intensywnością ruchu żeglugowego.

Art. 47b. Do informacji, o których mowa w art. 47a ust. 2, stanowiących
tajemnicę prawnie chronioną, stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych.

Art. 47c. 1. Do zadań dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej, którego właściwość
została określona w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2d, należy:
1) gromadzenie, przetwarzanie i udostępnianie informacji, o których mowa
w art. 47a ust. 2;
2) zapewnianie użytkownikom RIS dostępu do elektronicznych map
nawigacyjnych;
3) udostępnianie organom administracji publicznej oraz państwom członkowskim
elektronicznych raportów ze statków, zawierających w szczególności dane
dotyczące statku i przewożonych towarów;
4) harmonizacja usług, treści, formatu i częstotliwości udostępniania danych
w sposób umożliwiający użytkownikom RIS dostęp do RIS na poziomie
europejskim (interoperacyjność);
5) promowanie korzystania z RIS oraz wykorzystywanie technologii
pozycjonowania satelitarnego.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej,
którego właściwość została określona w przepisach wydanych na podstawie art. 9
ust. 2d, wykonuje przy pomocy centrum RIS wchodzącego w skład urzędu żeglugi
śródlądowej obsługującego tego dyrektora.

Art. 47d. 1. Organy administracji publicznej oraz instytuty badawcze,
posiadające dane niezbędne do funkcjonowania RIS, w tym dane hydrologiczne,
meteorologiczne, geograficzne oraz hydrogeologiczne i administracyjne, dotyczące
śródlądowych dróg wodnych objętych RIS, określone w przepisach wydanych na
podstawie ust. 2, są obowiązane do ich nieodpłatnego udostępniania dyrektorowi
urzędu żeglugi śródlądowej, którego właściwość została określona w przepisach
wydanych na podstawie art. 9 ust. 2d.
2. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
organów administracji publicznej oraz instytutów badawczych, a także zakres, rodzaj,
częstotliwość oraz sposób przekazywania dyrektorowi urzędu żeglugi śródlądowej,
którego właściwość została określona w przepisach wydanych na podstawie art. 9
ust. 2d, danych, o których mowa w ust. 1, kierując się potrzebą zapewnienia
użytkownikom RIS pełnych informacji o drogach wodnych, a w stosunku do
państwowej służby hydrologiczno-meteorologicznej i państwowej służby
hydrogeologicznej – stosowanymi przez nie standardowymi procedurami zbierania
i przetwarzania danych hydrologicznych, meteorologicznych i hydrogeologicznych,
określonych w Prawie wodnym.
3. Instytuty badawcze, o których mowa w ust. 1, udostępniają odpłatnie inne
dane niż określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, na podstawie umowy
zawartej między instytutem badawczym a dyrektorem urzędu żeglugi śródlądowej,
którego właściwość została określona w przepisach wydanych na podstawie art. 9
ust. 2d.

Art. 47e. 1. Informacje, o których mowa w art. 47a ust. 2, są udostępniane
użytkownikowi RIS posiadającemu urządzenie i oprogramowanie, dla których został
wydany dokument zgodności stwierdzający możliwości techniczne oraz systemowe
ich prawidłowego i sprawnego współdziałania z RIS, zwany dalej „dokumentem
zgodności”.
2. Użytkownik RIS jest obowiązany do uzyskania dokumentu zgodności,
wydawanego przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej, którego właściwość została
określona w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2d.
3. Obowiązku, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się do użytkownika RIS
posiadającego urządzenie i oprogramowanie, dla których został wydany dokument
zgodności przez państwo członkowskie.

Art. 47f. 1. Dokument zgodności wydaje się na wniosek użytkownika RIS.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) oznaczenie użytkownika RIS;
2) informacje o rodzaju urządzenia i oprogramowania, wraz z ich charakterystyką
techniczną.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się dokumentację techniczną
urządzenia i oprogramowania.

Art. 47g. Za wydanie dokumentu zgodności pobiera się opłatę w wysokości
określonej w załączniku do ustawy.

Art. 47h. Wykorzystywany w ramach RIS Automatyczny System Identyfikacji
Statków (AIS) powinien być zgodny z przepisami porozumienia regionalnego
dotyczącego usług radiotelefonicznych na śródlądowych drogach wodnych, zawartego w ramach Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (Dz. U. z 2003 r. poz. 111 i 112 oraz z 2019 r. poz. 1138).

Ustawa o żegludze śródlądowej art. 47

Poprzedni

Art. 46. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ruchu żeglugowego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe przepisy żeglugowe...

Nastepny

Art. 48. 1. Pilotażem jest świadczenie usług mających na celu ułatwienie ruchu żeglugowego, polegających na udzielaniu kierownikowi statku przebywającego na śródlądowych drogach wodnych informacji l...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
  • Wejscie w życie 25 kwietnia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 20 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka