Art. 47. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wszczyna się, jeżeli:
1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających
przypuszczenie jego popełnienia;
2) czyn nie nosi cech przewinienia dyscyplinarnego;
3) żołnierzowi nie można przypisać winy albo zachodzą inne okoliczności
wyłączające ukaranie dyscyplinarne;
4) okoliczności sprawy nie budzą wątpliwości i przełożony dyscyplinarny
uznaje za wystarczające zwrócenie żołnierzowi uwagi albo przeprowadzenie
z nim rozmowy ostrzegawczej;
5) możliwość przeprowadzenia postępowania dyscyplinarnego jest wyłączona,
jeżeli:
a) żołnierz, który miałby być nim objęty, zmarł,
b) postępowanie dyscyplinarne co do tego samego czynu tego samego
żołnierza zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte
toczy się,
c) w sprawie o czyn, o którym mowa w art. 17 ust. 2 pkt 1 lub 3, brak jest
wniosku uprawnionego organu o ukaranie dyscyplinarne,
d) zachodzi inna okoliczność powodująca bezprzedmiotowość
postępowania dyscyplinarnego.
2. Z rozmowy ostrzegawczej, o której mowa w ust. 1 pkt 4, można sporządzić
notatkę służbową.
3. Po wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, w razie stwierdzenia
okoliczności, o której mowa w ust. 1:
1) pkt 1–3 – wydaje się orzeczenie o uniewinnieniu;
2) pkt 4 i 5 – wydaje się orzeczenie o umorzeniu postępowania.

Ustawa o dyscyplinie wojskowej art. 47

DODAJ