Art. 46. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego za okres po
ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego nie może być wyższa niż kwota wynosząca
100% przeciętnego wynagrodzenia. Kwotę tę ustala się miesięcznie, poczynając od 3.
miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego
miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.

Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa art. 46

Poprzedni

Art. 45. 1. Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,7...

Nastepny

Art. 47. Przepisy art. 36–42 i art. 45 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
  • Wejscie w życie 1 września 1999
  • Ost. zmiana ustawy 29 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka