Art. 45. 1. Prawo stałego pobytu przed upływem 5-letniego okresu pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nabywa:
1) pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która w chwili
zakończenia wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we
własnym imieniu i na własny rachunek osiągnęła wiek emerytalny określony
przez polskie przepisy dotyczące ubezpieczenia emerytalnego lub która
zakończyła wykonywanie pracy w celu przejścia na wcześniejszą emeryturę,
jeżeli przedtem przez okres 12 miesięcy wykonywała pracę lub inną
działalność zarobkową we własnym imieniu i na własny rachunek na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywała na tym terytorium
nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 3 lata;
2) pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która zaprzestała
wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu
i na własny rachunek na tym terytorium z powodu trwałej niezdolności do
pracy, jeżeli przebywała na tym terytorium nieprzerwanie przez okres dłuższy
niż 2 lata;
3) pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która po 3 latach
nieprzerwanego pobytu i wykonywania pracy lub innej działalności
zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na tym terytorium
wykonuje pracę lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu i na
własny rachunek w innym państwie członkowskim, przebywając nadal na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokąd powraca co najmniej raz
w tygodniu.
2. Wykonywaniem pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym
imieniu i na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, jest także wykonywanie pracy lub innej działalności
zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie
członkowskim.
3. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się także do pracownika lub osoby pracującej na
własny rachunek, która, zachowując miejsce pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywała pracę lub inną działalność zarobkową we
własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim
i zaprzestała ich wykonywania z powodu trwałej niezdolności do pracy.
4. Wymogów dotyczących długości nieprzerwanego pobytu i wykonywania
pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek,
o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wymogu dotyczącego długości
nieprzerwanego pobytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do małżonka
obywatela polskiego.
5. Wymogu dotyczącego długości nieprzerwanego pobytu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, gdy zaprzestanie wykonywania pracy lub innej
działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek nastąpiło
z powodu trwałej niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej.
6. Do okresów pracy lub wykonywania innej działalności zarobkowej we
własnym imieniu i na własny rachunek zalicza się okresy:
1) niezamierzonego bezrobocia wynikającego z rejestru bezrobotnych
prowadzonego przez powiatowy urząd pracy;
2) przerw w pracy lub w wykonywaniu innej działalności zarobkowej we
własnym imieniu i na własny rachunek niezależnych od woli osoby, o której
mowa w ust. 1;
3) nieświadczenia pracy lub niewykonywania innej działalności zarobkowej we
własnym imieniu i na własny rachunek wskutek okresowej niezdolności do
pracy z powodu choroby lub wypadku.

Ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin art. 45

DODAJ