Art. 44. 1. Nie powołuje się do czynnej służby wojskowej osób podlegających
obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej uznanych za zdolne do tej służby:
1) obywateli polskich, którzy stale zamieszkują za granicą i którzy nie posiadają
miejsca pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad trzy miesiące na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) absolwentów szkół i ośrodków szkolenia Państwowej Straży Pożarnej, którzy
w terminie do trzech miesięcy od dnia zakończenia studiów (nauki) podjęli
służbę w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie
Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Straży
Granicznej, Służbie Ochrony Państwa, Służbie Więziennej lub Państwowej
Straży Pożarnej;
3) absolwentów szkół wyższych, którzy bezpośrednio po zakończeniu studiów
podjęli służbę w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Policji, Biurze
Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa lub Straży Granicznej.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, orzeka wojskowy komendant
uzupełnień na wniosek osoby podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej
służby wojskowej. Decyzję wojskowego komendanta uzupełnień doręcza się
osobie podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej na piśmie
wraz z uzasadnieniem.
3. Od decyzji wojskowego komendanta uzupełnień przysługuje osobie
podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej odwołanie do
szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego w terminie czternastu dni od dnia
doręczenia decyzji. Decyzja ta może być zmieniona przez szefa wojewódzkiego
sztabu wojskowego również z urzędu, jeżeli została wydana z naruszeniem
przepisów prawa.
4. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wygasają z dniem
powrotu osoby podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej
do kraju i zameldowania się na pobyt stały lub pobyt czasowy trwający ponad trzy
miesiące. Przepis art. 46 ust. 3 pkt 4 stosuje się odpowiednio.
5. Osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, wojskowy komendant uzupełnień na
jej wniosek, udokumentowany zaświadczeniem o podjęciu służby, wystawionym
przez kierownika jednostki organizacyjnej Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby
Wywiadu Wojskowego, Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby
Ochrony Państwa, Służby Więziennej lub Państwowej Straży Pożarnej, przenosi do
rezerwy z dniem poprzedzającym dzień podjęcia służby.
6. Osobę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wojskowy komendant uzupełnień, na
podstawie otrzymanego od kierownika jednostki organizacyjnej Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Policji, Biura Ochrony Rządu, Służby Ochrony Państwa lub
Straży Granicznej zawiadomienia o reklamowaniu z urzędu, przenosi do rezerwy.

Art. 44a. 1. Osobę powoływaną do czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem
służby, o której mowa w art. 59 ust. 1 pkt 7, oraz żołnierza rezerwy, który złożył
wniosek o zawarcie kontraktu na wykonywanie obowiązków w ramach
Narodowych Sił Rezerwowych, wojskowy komendant uzupełnień kieruje do wojskowej pracowni psychologicznej na badania psychologiczne w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do pełnienia czynnej służby wojskowej na
stanowisku wymagającym szczególnych predyspozycji psychofizycznych.
1a. Żołnierza w czynnej służbie wojskowej oraz żołnierza wykonującego
obowiązki w ramach Narodowych Sił Rezerwowych dowódca jednostki wojskowej
może skierować do wojskowej pracowni psychologicznej na badania
psychologiczne w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do dalszego pełnienia
czynnej służby wojskowej lub do pełnienia czynnej służby wojskowej na
stanowisku wymagającym szczególnych predyspozycji psychofizycznych.
1b. Badania psychologiczne obejmują ocenę sprawności intelektualnej, cech
osobowości, sprawności psychomotorycznej oraz poziomu dojrzałości
emocjonalnej i społecznej. W przypadku służby wymagającej szczególnych
predyspozycji psychofizycznych obejmują one również ocenę sprawności
funkcjonowania w sytuacjach trudnych i stresowych oraz ocenę sposobu działania
i podejmowania decyzji w sytuacjach zagrożenia.
2. O skierowaniu do wojskowej pracowni psychologicznej wojskowy
komendant uzupełnień albo dowódca jednostki wojskowej informuje kierownika
tej pracowni.
3. Kierownik wojskowej pracowni psychologicznej informuje wojskowego
komendanta uzupełnień albo dowódcę jednostki wojskowej o niestawieniu się
skierowanego do wojskowej pracowni psychologicznej.
4. Orzeczenie psychologiczne wojskowej pracowni psychologicznej wydaje
psycholog tej pracowni uprawniony do przeprowadzenia badań psychologicznych.
5. Orzeczenie psychologiczne wojskowej pracowni psychologicznej doręcza
się na piśmie badanemu i wojskowemu komendantowi uzupełnień albo dowódcy
jednostki wojskowej.
6. Od orzeczenia psychologicznego wojskowej pracowni psychologicznej
przysługuje badanemu oraz wojskowemu komendantowi uzupełnień albo dowódcy
jednostki wojskowej odwołanie do wojskowej pracowni psychologicznej będącej
organem wyższego stopnia.
7. Orzeczenia psychologiczne wojskowych pracowni psychologicznych
wyższego stopnia są wiążące dla wojskowego komendanta uzupełnień i dowódcy
jednostki wojskowej.
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. Wojskowe pracownie psychologiczne są również właściwe do wydawania
orzeczeń psychologicznych w zakresie braku przeciwwskazań do pełnienia
zawodowej służby wojskowej przez osoby, które zgłosiły chęć pełnienia tej służby
na zasadach określonych w art. 5a ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie
wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 330 i 730).
10a. Kontrolę wykonywania i dokumentowania badań psychologicznych oraz
wydawania orzeczeń psychologicznych przeprowadzają wojskowe pracownie
psychologiczne będące organem wyższego stopnia.
11. Minister Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, tworzy,
przekształca i znosi wojskowe pracownie psychologiczne oraz określa ich siedziby
i zasięg działania, z uwzględnieniem w szczególności podziału terytorialnego
państwa i różnych rodzajów oraz wyspecjalizowanych służb Sił Zbrojnych.
12. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb odwoływania się od orzeczeń psychologicznych,
2) tryb kontroli wykonywania i dokumentowania badań psychologicznych oraz
wydawania orzeczeń psychologicznych,
3) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami
psychologicznymi,
4) wzór orzeczenia psychologicznego, z wyjątkiem wzoru orzeczenia
dotyczącego badań kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do
kierowania pojazdami oraz wykonujących pracę na stanowisku kierowcy
– uwzględniając właściwość wojskowych pracowni psychologicznych, potrzebę
zapewnienia jednolitej procedury kontroli i jednolitości wydawanych orzeczeń oraz
konieczność zapewnienia należytej ochrony dokumentacji związanej z prowadzeniem badań psychologicznych.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 44

DODAJ