Art. 43. 1. Osoby będące byłymi pracownikami lub członkami rodzin zmarłych
pracowników lub zmarłych byłych pracowników, uprawnionymi do renty rodzinnej,
których roszczenia pracownicze nie zostały zaspokojone przez syndyka, likwidatora
lub byłego niewypłacalnego pracodawcę, pomimo prawomocnego wyroku sądu
przeciwko tym podmiotom, mogą w terminie do dnia 30 czerwca 2007 r. wystąpić
z pisemnym wnioskiem do kierownika Biura Terenowego Funduszu Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych o wypłatę świadczeń ze środków Funduszu z tytułu
niezaspokojonych roszczeń, w zakresie zgodnym z art. 6 i 6a ustawy, o której mowa
w art. 50 pkt 1 w brzmieniu obowiązującym w okresie, za który roszczenia nie zostały zaspokojone.
2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do roszczeń pracowniczych, do których
uprawnienie powstało przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, a z tytułu
których świadczenia ze środków Funduszu nie mogły być wypłacone z powodu niezłożenia wniosku do Funduszu, o którym mowa w ust. 1, niespełnienia wymogów dotyczących okresów, o których mowa w art. 6 lub terminów, o których mowa w art. 7
ustawy, o której mowa w art. 50 pkt 1 w brzmieniu obowiązującym w okresie, za
który roszczenia nie zostały zaspokojone.
3. Przepisy ust. 1 i 2 mają również zastosowanie, z wyłączeniem warunku
prawomocnego wyroku sądu przeciwko syndykowi, likwidatorowi lub byłemu
niewypłacalnemu pracodawcy, w przypadkach, gdy świadczenia ze środków
Funduszu nie mogły być wypłacone w związku z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od
przedsiębiorców (Dz. U. z 2017 r. poz. 2042).
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać określenie syndyka,
likwidatora lub niewypłacalnego pracodawcy oraz wskazanie tytułów roszczeń,
o których mowa w ust. 1, oraz ich wysokości. Do wniosku należy dołączyć
prawomocne orzeczenie sądu, o którym mowa w ust. 1, oraz dokumenty
potwierdzające bezskuteczność przeprowadzonej egzekucji lub bezskuteczność ich
dochodzenia w postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym prowadzonym
wobec niewypłacalnego pracodawcy, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 3, orzeczenie sądu nie jest wymagane.
6. Zaspokojeniu ze środków Funduszu podlegają należności główne.
7. Do wypłaty świadczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio
art. 7 ust. 3 i 4, art. 8, art. 9 ust. 1 i art. 10 ustawy, o której mowa w art. 50 pkt 1
w brzmieniu obowiązującym w okresie, za który roszczenia nie zostały zaspokojone,
oraz art. 291 § 5 Kodeksu pracy.

Ustawa o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy art. 43

DODAJ