Art. 42. 1. Plany zagospodarowania przestrzennego obejmują także
inwestycje sakralne i kościelne oraz katolickie cmentarze wyznaniowe.
Przeznaczenie terenu na te cele ustala się w tych planach na wniosek biskupa
diecezjalnego lub wyższego przełożonego zakonnego.
2. Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu
terytorialnego, a przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego na
cele wskazane w ust. 1, będą oddawane w użytkowanie wieczyste albo podlegały
sprzedaży kościelnym osobom prawnym na ich wniosek.
3. Grunty stanowiące własność jednostki samorządu terytorialnego
przeznaczone na te cele mogą być sprzedawane za cenę ustaloną uchwałą
odpowiedniej rady lub sejmiku tej jednostki.
4. Biskupi diecezjalni lub wyżsi przełożeni zakonni uzgadniają kolejność
realizacji inwestycji sakralnych i kościelnych na okres narodowego planu
społeczno-gospodarczego.
5. Szczegółowy tryb i zakres uzgadniania, o którym mowa w ust. 4, terminy
uzgadniania oraz postępowania w przypadkach losowych określa w drodze
rozporządzenia minister właściwy do spraw administracji publicznej
w porozumieniu z Sekretariatem Konferencji Episkopatu Polski.

Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej art. 42

Poprzedni

Art. 41. 1. Kościół w Polsce i jego osoby prawne mają prawo realizacji inwestycji sakralnych i kościelnych. 2. Inwestycją sakralną jest budowa, rozbudowa, odbudowa kościoła lub kaplicy, a także ada...

Nastepny

Art. 43. 1. Inwestycje sakralne i kościelne są finansowane ze środków własnych kościelnych osób prawnych. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do inwestycji mających na celu stworzenie warunków do dz...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej
  • Wejscie w życie 23 maja 1989
  • Ost. zmiana ustawy 1 października 2018
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka