Art. 42. 1. Do dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii
Europejskiej, jeżeli organ celny podczas kontroli celnej produktów, które mają być objęte dopuszczeniem do obrotu, stwierdzi, że istnieją uzasadnione okoliczności wskazujące, że produkt nie spełnia ogólnych lub szczegółowych wymagań
dotyczących bezpieczeństwa, zatrzymuje produkt i występuje o wydanie opinii do
organu, o którym mowa w art. 16 ust. 1.
2. Jeżeli organ, o którym mowa w art. 16 ust. 1, wyda opinię, że produkt nie jest
bezpieczny, organ celny cofa produkt za granicę albo, gdy cofnięcie nie jest możliwe,
nadaje produktowi przeznaczenie celne – powrotny wywóz. W przypadku gdy nie jest
możliwe cofnięcie produktu albo jego powrotny wywóz, organ celny może dokonać
sprzedaży produktu osobie, która zobowiąże się do dokonania jego powrotnego
wywozu, albo nakazać zniszczenie produktu, jeżeli dokonanie jego sprzedaży będzie
niemożliwe lub znacznie utrudnione. Organ celny może również wystąpić do sądu
o orzeczenie przepadku produktu na rzecz Skarbu Państwa. Sąd na wniosek organu
celnego może orzec o przepadku produktu na rzecz Skarbu Państwa.
3. Koszty cofnięcia produktu, jego powrotnego wywozu, sprzedaży lub
zniszczenia ponoszą solidarnie: osoba, która wprowadziła produkt na polski obszar
celny, osoba, która przyjęła odpowiedzialność za jego przywóz, bądź każda inna
osoba, w posiadaniu której produkt się znajduje.
4. W przypadku podjęcia działań, o których mowa w ust. 2, organy celne
informują o nich organ nadzoru.

Ustawa o ogólnym bezpieczeństwie produktów art. 42

DODAJ