Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzory formularzy wniosków o:
a) zarejestrowanie pobytu,
b) wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu
obywatela Unii Europejskiej,
c) wydanie lub wymianę karty pobytu członka rodziny obywatela Unii
Europejskiej;
2) dokumenty, które należy dołączyć do wniosku o zarejestrowanie pobytu lub
wydanie karty pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej, biorąc
pod uwagę przepisy Unii Europejskiej wydane w tym zakresie;
3) liczbę fotografii i wymogi dotyczące fotografii dołączanych do wniosku
o wydanie lub wymianę karty pobytu członka rodziny obywatela Unii
Europejskiej;
4) wzory zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela Unii Europejskiej
i karty pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się:
1) dane, o których mowa w art. 8, w zakresie niezbędnym do zarejestrowania
pobytu, wymiany lub wydania nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu
pobytu obywatela Unii Europejskiej oraz wydania lub wymiany karty pobytu
członka rodziny obywatela Unii Europejskiej;
2) dane, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2.

Art. 41a. 1. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu
obywatelem UE, w stosunku do którego istnieje domniemanie, że jest ofiarą handlu
ludźmi w rozumieniu art. 115 § 22 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1444 i 1517), zwanej dalej „Kodeksem karnym”, wydaje się
zaświadczenie potwierdzające istnienie tego domniemania.
2. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) miejsce i państwo urodzenia;
4) obywatelstwo;
5) płeć.

Art. 41b. 1. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, wydaje organ
właściwy do prowadzenia postępowania w sprawie o przestępstwo, o którym
mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego.
2. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, jest ważne przez okres
3 miesięcy od dnia jego wydania, a w przypadku małoletniego obywatela UE lub
małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE – przez okres
4 miesięcy od dnia jego wydania.
3. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE
może być wydane kolejne zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, na
okres co najmniej 6 miesięcy, nie dłużej jednak niż na okres 3 lat, w przypadku gdy
spełnione są następujące warunki:
1) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) podjął współpracę z organem właściwym do prowadzenia postępowania
w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego,
a w przypadku małoletniego cudzoziemca – otrzymał status pokrzywdzonego
w postępowaniu w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a
§ 1 Kodeksu karnego;
3) zerwał kontakty z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa,
o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego.

Art. 41c. 1. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, unieważnia się
w przypadku, gdy:
1) ustały przesłanki do jego wydania lub
2) w postępowaniu o wydanie zaświadczenia wnioskodawca:
a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe
informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub
informacje lub
b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument
w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał
jako autentycznego, lub
3) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego.
2. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, unieważnia organ, który je wydał.

Art. 41d. Organ, który wydał lub unieważnił obywatelowi UE lub członkowi
rodziny niebędącemu obywatelem UE zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a
ust. 1, powiadamia o tym fakcie ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Art. 41e. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 41a ust. 1,
uwzględniając cel, w jakim zaświadczenie jest wydawane, oraz dane
potwierdzające tożsamość obywatela UE lub członka rodziny niebędącego
obywatelem UE.

Ustawa o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin art. 41

Poprzedni

Art. 40. (uchylony).

Nastepny

Art. 42. Obywatel UE nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podczas którego spełniał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin
  • Wejscie w życie 26 sierpnia 2006
  • Ost. zmiana ustawy 9 luty 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka