Art. 41. 1. Jeżeli do udzielania zgody używany jest określony instrument
płatniczy, płatnik i jego dostawca mogą uzgodnić limity wydatków dla transakcji
płatniczych wykonanych za pomocą tego instrumentu płatniczego.
2. W umowie ramowej można zastrzec prawo dostawcy do blokowania
instrumentu płatniczego:
1) z uzasadnionych przyczyn związanych z bezpieczeństwem instrumentu płatniczego,
2) w związku z podejrzeniem nieuprawnionego użycia instrumentu płatniczego lub
umyślnego doprowadzenia do nieautoryzowanej transakcji płatniczej lub
3) z powodu zwiększenia ryzyka utraty przez płatnika zdolności kredytowej
wymaganej dla danego instrumentu płatniczego, gdy korzystanie z instrumentu
płatniczego jest związane z korzystaniem przez płatnika z udzielonego mu kredytu.
3. Dostawca powinien poinformować płatnika, w uzgodniony sposób,
o zablokowaniu instrumentu płatniczego przed zablokowaniem tego instrumentu,
a jeżeli nie jest to możliwe – niezwłocznie po jego zablokowaniu. Nie dotyczy to
przypadków, gdy przekazanie informacji o zablokowaniu instrumentu byłoby
nieuzasadnione ze względów bezpieczeństwa lub zabronione na mocy odrębnych przepisów.
4. Dostawca odblokowuje instrument płatniczy albo zastępuje go nowym, jeżeli
przestały istnieć podstawy do utrzymywania blokady.
5. Dostawca prowadzący rachunek może odmówić dostawcy świadczącemu
usługę dostępu do informacji o rachunku lub dostawcy świadczącemu usługę
inicjowania transakcji płatniczej dostępu do danego rachunku płatniczego z obiektywnie uzasadnionych i należycie udokumentowanych przyczyn związanych
z nieuprawnionym lub nielegalnym dostępem do rachunku płatniczego przez takiego
dostawcę, w tym nieuprawnionym zainicjowaniem transakcji płatniczej. W takim
przypadku dostawca prowadzący rachunek w uzgodniony sposób informuje płatnika
o odmowie dostępu do rachunku płatniczego i jej przyczynach. Informacja ta, o ile jest
to możliwe, jest przekazywana płatnikowi przed odmową dostępu, a najpóźniej
bezzwłocznie po takiej odmowie, nie później jednak niż w dniu roboczym
następującym po dniu takiej odmowy, chyba że jej przekazanie nie byłoby wskazane
z obiektywnie uzasadnionych względów bezpieczeństwa lub jest sprzeczne
z odrębnymi przepisami. Dostawca prowadzący rachunek umożliwia dostawcy świadczącemu usługę dostępu do informacji o rachunku oraz dostawcy świadczącemu usługę inicjowania transakcji płatniczej dostęp do rachunku płatniczego niezwłocznie po ustaniu przyczyn uzasadniających odmowę.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, dostawca prowadzący rachunek
niezwłocznie zgłasza do KNF lub innego właściwego organu nadzoru incydent
związany z dostawcą świadczącym usługę dostępu do informacji o rachunku lub
dostawcą świadczącym usługę inicjowania transakcji płatniczej. Informacje te
obejmują istotne okoliczności zdarzenia oraz opis i przyczyny podjętych działań wraz z uzasadnieniem.
7. Jeżeli odmowa dostępu jest niezgodna z ust. 5, KNF lub inny właściwy organ
nadzoru, w drodze decyzji, nakazuje, aby dostawca prowadzący rachunek bez zbędnej
zwłoki przyznał dostawcy świadczącemu usługę dostępu do informacji o rachunku lub
dostawcy świadczącemu usługę inicjowania transakcji płatniczej dostęp do danego
rachunku płatniczego.

Ustawa o usługach płatniczych art. 41

DODAJ