Art. 41. § 1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, regulamin wewnętrznego
urzędowania sądów powszechnych określający:
1) wewnętrzną organizację i porządek funkcjonowania sądów,
2) szczegółowe zasady przydziału spraw, w tym:
a) sposób dokonywania losowania spraw,
b) zasady ustalania składów wieloosobowych,
c) (uchylona)
d) zasady zmniejszenia przydziału spraw ze względu na pełnione funkcje i
usprawiedliwione nieobecności oraz podstawy czasowego wstrzymania
przydziału spraw,
e) warunki uczestniczenia w przydziale tylko niektórych kategorii spraw
rozpoznawanych w wydziale,
f) zasady pełnienia dyżurów oraz rodzaje spraw podlegających
przydzieleniu zgodnie z planem dyżurów,
g) zasady sporządzania planu zastępstw oraz rodzaje czynności
podejmowanych zgodnie z planem zastępstw,
h) zasady podziału terytorialnego obszarów właściwości sądów
opiekuńczych i nieletnich oraz przydziału tych obszarów sędziom,
i) (uchylona)
3) sposób realizacji zadań związanych z funkcjonowaniem Europejskiej Sieci
Sądowej w sprawach cywilnych i handlowych,
4) porządek czynności w sądach, porządek urzędowania organów sądów i
wykonywania zadań sędziów, asesorów sądowych i referendarzy sądowych
pełniących funkcje kierownicze, tok czynności administracyjnych w sprawach
należących do właściwości sądów, dopuszczalne systemy i rozkład czasu
urzędowania, warunki i tryb udostępniania i przesyłania akt i dokumentów z
akt oraz warunki udostępniania pomieszczeń dla uczestników postępowania,
świadków i innych osób przebywających w sądach
– uwzględniając zasady sprawności, racjonalności, ekonomicznego i szybkiego
działania oraz potrzebę zapewnienia rzetelnego wykonywania zadań powierzonych sądom, a także potrzebę zapewnienia równomiernego i obiektywnego obciążenia
sędziów, asesorów sądowych i referendarzy sądowych obowiązkami, zapewnienia
zbliżonego prawdopodobieństwa udziału w składzie wieloosobowym,
wykorzystania rozwiązań informatycznych do losowego przydziału spraw oraz
zastosowania innych sposobów losowego przydziału spraw w przypadku braku
możliwości korzystania z tych rozwiązań.
§ 1a. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Sądownictwa oraz właściwego zgromadzenia ogólnego sędziów sądu
apelacyjnego, zgromadzenia ogólnego sędziów sądu okręgowego albo
zgromadzenia ogólnego sędziów sądu rejonowego, może określić, w drodze
rozporządzenia, w zakresie, o którym mowa w § 1, regulamin wewnętrznego
urzędowania sądów powszechnych zawierający regulacje odmienne od zawartych
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie § 1, stosowany przez czas
określony nie dłuższy niż dwa lata, w nie więcej niż dwóch sądach rejonowych lub
dwóch okręgach sądowych, lub na obszarze nie więcej niż dwóch apelacji,
uwzględniając konieczność zweryfikowania działania w praktyce tych regulacji.
§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
czynności sądów w sprawach z zakresu międzynarodowego postępowania
cywilnego oraz karnego w stosunkach międzynarodowych, w tym:
uwierzytelnianie dokumentów przeznaczonych do użytku za granicą, sposób
wykonywania czynności dotyczących osób korzystających z immunitetów
i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych oraz czynności z udziałem tych
osób, czynności związane ze stawiennictwem przed sądami, tryb ustalania
obywatelstwa, szczegółowy tryb występowania o pomoc prawną i udzielania takiej
pomocy sądom i innym organom państw obcych oraz szczegółowy tryb
występowania o wydanie osób ściganych lub skazanych oraz inne formy
współpracy w sprawach karnych.

Art. 41a. § 1. Skargi i wnioski rozpatruje się bez zbędnej zwłoki, nie później
jednak niż w terminie miesiąca od daty ich wpływu.
§ 2. Skargi, w zakresie dotyczącym działalności sądów, w dziedzinie,
w której sędziowie i asesorzy sądowi są niezawiśli, nie podlegają rozpatrzeniu.
Organ sądu, do którego taka skarga lub wniosek zostały skierowane, zawiadamia
skarżącego o przyczynach odmowy rozpatrzenia skargi. Jeżeli jednak skarga
dotyczy czynności sądu podlegającej zaskarżeniu w toku instancji, organ ten jest
obowiązany niezwłocznie przekazać skargę do akt sprawy, której skarga dotyczy,
zawiadamiając o tym skarżącego.
§ 3. Skargi lub wnioski dotyczące treści czynności sądu jeszcze
niedokonanych, należących do dziedziny, o której mowa w § 2, podlegają
niezwłocznemu przekazaniu do akt postępowania, którego dotyczą.
§ 4. Skargi lub wnioski zawierające treści znieważające lub słowa
powszechnie uznawane za obelżywe pozostawia się bez rozpatrzenia,
zawiadamiając o tym skarżącego lub wnioskodawcę, z podaniem przyczyny
pozostawienia skargi lub wniosku bez rozpatrzenia.

Art. 41b. § 1. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi lub wniosku,
dotyczących działalności sądu, jest prezes sądu.
§ 2. Jeżeli skarga lub wniosek dotyczą działalności sądu okręgowego i sądu
rejonowego, organem właściwym do rozpatrzenia jest prezes sądu okręgowego.
Jeżeli skarga lub wniosek dotyczą działalności sądu apelacyjnego i sądu
okręgowego, organem właściwym do rozpatrzenia jest prezes sądu apelacyjnego.
§ 3. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności
prezesa sądu rejonowego jest prezes sądu okręgowego, działalności prezesa sądu
okręgowego – prezes sądu apelacyjnego, a działalności prezesa sądu apelacyjnego
– Krajowa Rada Sądownictwa.
§ 3a. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności
zastępcy rzecznika dyscyplinarnego sądu apelacyjnego lub zastępcy rzecznika
dyscyplinarnego sądu okręgowego jest Rzecznik Dyscyplinarny Sędziów Sądów
Powszechnych, a skargi dotyczącej działalności Rzecznika Dyscyplinarnego
Sędziów Sądów Powszechnych – Krajowa Rada Sądownictwa.
§ 3b. Organem właściwym do rozpatrzenia skargi dotyczącej działalności
Rzecznika Dyscyplinarnego Ministra Sprawiedliwości jest Minister
Sprawiedliwości.
§ 4. Prezes sądu apelacyjnego, w terminie do końca kwietnia każdego roku,
informuje Ministra Sprawiedliwości o nieprawidłowościach stwierdzonych
w wyniku rozpatrzenia skarg przez prezesów sądów działających na obszarze
apelacji.

Art. 41c. § 1. Skarga dotycząca działalności sądów, skierowana do innych
organów władzy publicznej, podlega przekazaniu do rozpatrzenia organom,
o których mowa w art. 41b § 1–3.
§ 2. Jeżeli skarga lub wniosek dotyczy działalności administracyjnej sądu,
organ właściwy do ich rozpatrzenia, uznając skargę lub wniosek za uzasadniony,
podejmuje lub zleca czynności z zakresu nadzoru nad działalnością
administracyjną sądów.

Art. 41d. Skarga, w zakresie w jakim zawiera wniosek o pociągnięcie
sędziego lub asesora sądowego do odpowiedzialności dyscyplinarnej, podlega
niezwłocznie przekazaniu właściwemu rzecznikowi dyscyplinarnemu. Rzecznik,
po wstępnym ustaleniu okoliczności podniesionych w skardze, może podjąć
czynności wyjaśniające z własnej inicjatywy. O sposobie załatwienia skargi
rzecznik dyscyplinarny zawiadamia skarżącego oraz organ, który przekazał mu
skargę. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego i złożenia wniosku
o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej do sądu dyscyplinarnego, rzecznik
dyscyplinarny zawiadamia o tych czynnościach skarżącego. Przepisów
art. 114 § 9, 11 i 13 nie stosuje się.

Art. 41e. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i organizację
przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków, dotyczących działalności sądów,
mając na względzie konieczność zapewnienia realizacji prawa do składania skarg
i wniosków oraz rzetelności i wszechstronności ich rozpatrywania.

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 41

DODAJ