Art. 40. 1. Obowiązkowemu leczeniu podlegają osoby chore na:
1) gruźlicę płuc;
2) kiłę;
3) rzeżączkę.
1a. W przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej,
o której mowa w ust. 1, lekarz lub felczer jest obowiązany pouczyć pacjenta
o obowiązku, o którym mowa w ust. 1. Fakt udzielenia pouczenia jest potwierdzany
wpisem lekarza lub felczera w dokumentacji medycznej oraz podpisem pacjenta.
1b. W przypadku zmiany podmiotu udzielającego choremu świadczeń
zdrowotnych związanych z chorobą, o której mowa w ust. 1, lekarz jest obowiązany
wystawić choremu skierowanie wskazujące podmiot, który będzie kontynuował
leczenie, oraz powiadomić o tym fakcie państwowego powiatowego inspektora
sanitarnego właściwego dla dotychczasowego miejsca udzielania świadczenia
zdrowotnego.
1c. W przypadku uchylania się przez osoby, o których mowa w ust. 1, od
obowiązku leczenia, lekarz prowadzący leczenie niezwłocznie powiadamia o tym
fakcie państwowego powiatowego inspektora sanitarnego właściwego dla miejsca
udzielania świadczenia zdrowotnego.
2. Osoby, które miały styczność z chorymi na gruźlicę płuc w okresie
prątkowania, chorymi na kiłę, rzeżączkę, dur brzuszny, chorymi na inwazyjne
zakażenia Neisseria meningitidis lub Haemophilus influenzae typ b, podlegają
nadzorowi epidemiologicznemu, badaniu klinicznemu, badaniom diagnostycznym,
a także w razie potrzeby, profilaktycznemu stosowaniu leków.
3. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą obejmować
również wydawanie leków przez podmiot, który udzielił świadczenia zdrowotnego.
4. Koszty świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz świadczeń
zdrowotnych związanych przyczynowo z tymi zakażeniami i chorobami, udzielonych
ubezpieczonym, a także koszty leków, o których mowa w ust. 3, są finansowane na
zasadach określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych.
5. Koszty świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz świadczeń
zdrowotnych związanych przyczynowo z tymi zakażeniami i chorobami zakaźnymi,
udzielonych osobom nieposiadającym uprawnień z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, a także koszty leków, o których mowa w ust. 3, są finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
6. (uchylony)

Art. 40a. 1. Podmiot leczniczy, w którym lekarz sprawuje opiekę medyczną nad
osobą zakażoną lub chorą na chorobę zakaźną określoną w przepisach wydanych na
podstawie ust. 3 pkt 1 albo osobą podejrzaną o takie zakażenie lub zachorowanie,
przekazuje do właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego dane
o wynikach leczenia lub o wykluczeniu nosicielstwa u ozdrowieńca.
2. Przekazaniu podlegają wyłącznie dane spośród wymienionych w art. 30 ust. 2
w zakresie, w jakim są one niezbędne dla zapobiegania i zwalczania zakażeń i chorób
zakaźnych.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz zakażeń i chorób zakaźnych, o których mowa w ust. 1,
2) zakres danych spośród wymienionych w art. 30 ust. 2, okoliczności, termin
i sposób ich przekazywania,
3) właściwość państwowego inspektora sanitarnego w zakresie otrzymania danych
na podstawie ust. 1
– w celu zapewnienia skuteczności zapobiegania tym chorobom zakaźnym
i zakażeniom i ich zwalczania, zgodnie z zasadami współczesnej wiedzy medycznej,
oraz porównywalności informacji zbieranych w krajowym i międzynarodowym
nadzorze epidemiologicznym.

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi art. 40

DODAJ