Art. 40. 1. Utworzenie oddziału banku zagranicznego w kraju następuje na
podstawie zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego wydanego na wniosek
zainteresowanego banku.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) firmę i siedzibę banku występującego z wnioskiem oraz charakterystykę jego
działalności;
2) rodzaje czynności bankowych, do których wykonywania ma być upoważniony
oddział banku, oraz siedzibę oddziału;
3) wielkość funduszy przydzielonych do dyspozycji oddziału;
4) dane dotyczące co najmniej 2 osób przewidzianych do objęcia w oddziale
stanowisk dyrektora lub jego zastępcy;
5) w przypadku podmiotów objętych obowiązkowym systemem gwarantowania
Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, warunki dostępu do systemu wyliczania,
o którym mowa w art. 2 pkt 64 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym
Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz
przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 795, z późn. zm.), przez
Komisję Nadzoru Finansowego oraz Bankowy Fundusz Gwarancyjny,
w szczególności na wypadek spełnienia warunku gwarancji.
3. Do wniosku załącza się projekt regulaminu oddziału oraz zobowiązanie
występującego z wnioskiem banku zagranicznego o zaspokajaniu wszelkich roszczeń,
jakie mogą powstać w stosunkach między oddziałem i innymi podmiotami. Przepis
art. 31 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. W zezwoleniu na utworzenie oddziału banku zagranicznego w kraju Komisja
Nadzoru Finansowego ustala w szczególności siedzibę oddziału, rodzaj czynności
bankowych, do wykonywania których oddział jest upoważniony, minimalną wysokość
funduszy niezbędnych do działalności oddziału, warunki dostępu do systemu
wyliczania przez Komisję Nadzoru Finansowego oraz Bankowy Fundusz
Gwarancyjny, w szczególności na wypadek spełnienia warunku gwarancji, a także
zatwierdza projekt regulaminu oddziału. O wydaniu zezwolenia Komisja Nadzoru
Finansowego powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny.
5. Oddziały banków zagranicznych podlegają wpisowi do rejestru
przedsiębiorców.
6. Do postępowania przy tworzeniu oddziału banku zagranicznego w kraju
stosuje się odpowiednio przepisy art. 32–38, z tym że informację, o której mowa
w art. 36 ust. 3a, Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje również Komisji
Europejskiej oraz powołanemu przez nią Europejskiemu Komitetowi Bankowemu.
7. Oddział banku zagranicznego działa na podstawie regulaminu nadanego przez
bank zagraniczny.
8. Zmiany regulaminu, o którym mowa w ust. 7, wymagają zezwolenia Komisji
Nadzoru Finansowego.
9. Do wniosku o wydanie zezwolenia na zmianę regulaminu przepisy art. 34
ust. 2, 2a i 3 stosuje się odpowiednio.
10. Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 9, występuje bank zagraniczny.

Art. 40a. 1. Oddział banku zagranicznego jest obowiązany:
1) używać firmy banku zagranicznego w języku państwa jego siedziby wraz
z przetłumaczonym na język polski określeniem formy prawnej banku oraz
dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”;
2) prowadzić oddzielną rachunkowość w języku polskim, zgodnie z przepisami
obowiązującymi banki krajowe;
3) działać zgodnie z zatwierdzonym regulaminem;
4) przechowywać wszelkie dokumenty dotyczące jego działalności w siedzibie
oddziału.
1a. Oddział banku zagranicznego, niebędący podmiotem objętym systemem
gwarantowania w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r.
o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, informuje – w sposób, w jaki są podawane informacje
o świadczonych usługach – osoby korzystające oraz zainteresowane korzystaniem
z jego usług o:
1) swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej;
2) uczestnictwie w systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania,
w tym o zakresie podmiotowym i przedmiotowym ochrony przysługującej ze
strony tego systemu, wskazując w szczególności:
a) kwotę określającą maksymalną wysokość gwarancji,
b) rodzaje podmiotów, które mogą być uznane za uprawnione do otrzymania
świadczenia pieniężnego.
1b. Oddział banku zagranicznego, o którym mowa w ust. 1a, obowiązany jest
poinformować osoby korzystające oraz zainteresowane korzystaniem z jego usług
o braku ochrony gwarancyjnej w przypadku, gdy:
1) wierzytelność, powstająca w związku z wykonywaniem czynności bankowych,
nie będzie chroniona przez system gwarantowania;
2) w związku z wykonywaniem innej czynności niż czynność bankowa, oddział
banku zagranicznego wystawia dokument imienny potwierdzający jego
zobowiązanie pieniężne;
3) w związku z usługami świadczonymi przez oddział banku zagranicznego,
w szczególności polegającymi na pośredniczeniu w zawieraniu umów, powstają
lub mogą powstać jakiekolwiek wierzytelności osoby korzystającej oraz
zainteresowanej korzystaniem z jego usług wobec innego podmiotu, który nie
jest objęty systemem gwarantowania.
1c. Informacje, o których mowa w ust. 1a pkt 2 i ust. 1b pkt 1 i 2, powinny być
zawarte również w umowach między osobami korzystającymi oraz zainteresowanymi
korzystaniem z usług a oddziałem banku zagranicznego.
1d. Informacje dotyczące trybu i warunków otrzymania świadczenia pieniężnego
powinny zostać udostępnione na wniosek osoby korzystającej oraz zainteresowanej
korzystaniem z usług oddziału banku zagranicznego.
1e. Wszelkie informacje udostępniane osobom korzystającym oraz
zainteresowanym korzystaniem z usług oddziału banku zagranicznego, stosownie do
przepisów ust. 1a–1c, powinny być podawane w sposób:
1) w jaki podawane są informacje o świadczonych usługach;
2) jednoznaczny i zrozumiały.
1f. Informacje o uczestnictwie w systemie gwarantowania nie mogą być
wykorzystywane w celach reklamowych i powinny być ograniczone wyłącznie do
informacji określonych w ust. 1a i 1b.
1g. Zakaz określony w ust. 1f stosuje się również do podmiotów niebędących
uczestnikami systemu gwarantowania.
2. Powołanie dyrektora i jednego z zastępców dyrektora oddziału banku
zagranicznego następuje za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego. Z wnioskiem
o wyrażenie zgody występuje bank zagraniczny. Przepisy art. 22b stosuje się
odpowiednio.

Prawo bankowe art. 40

DODAJ