Art. 3. 1. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o lekarzu bez bliższego
określenia, rozumie się przez to również lekarza dentystę.
1a. Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o recepcie, należy przez to rozumieć
receptę w postaci elektronicznej albo w postaci papierowej.
1b. Ilekroć w ustawie jest mowa o ustawicznym rozwoju zawodowym, rozumie
się przez to:
1) kształcenie podyplomowe, które obejmuje:
a) staż podyplomowy,
b) kształcenie specjalizacyjne,
c) nabywanie umiejętności z zakresu danej dziedziny medycyny albo kilku
dziedzin medycyny lub umiejętności udzielania określonego świadczenia
zdrowotnego, zwanych dalej „umiejętnościami zawodowymi”;
2) doskonalenie zawodowe, które obejmuje stałą aktywność w ramach
samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia, potwierdzone
odpowiednią liczbą punktów edukacyjnych.
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o państwie członkowskim Unii Europejskiej,
należy przez to rozumieć również państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
oraz Konfederację Szwajcarską.
3. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach państw członkowskich Unii
Europejskiej, rozumie się przez to także:
1) członków ich rodzin w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 2006 r.
o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe
z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków
ich rodzin (Dz. U. z 2019 r. poz. 293);
2) obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r. poz. 35);
3) cudzoziemców posiadających status uchodźcy lub objętych ochroną
uzupełniającą;
4) cudzoziemców, którzy przybywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
przebywają na tym terytorium w celu połączenia się z rodziną i są członkami
rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem mu ochrony
uzupełniającej;
5) obywateli państw trzecich, którzy ubiegają się o przyjęcie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym
wysokich kwalifikacji, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach;
6) obywateli państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w celach innych niż wykonywanie pracy zgodnie
z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym i mają prawo do
wykonywania pracy oraz posiadają dokument pobytowy wydany zgodnie
z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r.
ustanawiającym jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw
trzecich (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2002, str. 1, z późn. zm.), oraz obywateli
państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w celu wykonywania pracy zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym;
7) obywateli państw trzecich posiadających zezwolenie na pobyt czasowy
udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 151 ust. 1, art. 151b ust. 1, art. 157a ust. 1 lub art. 157g ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
8) obywateli państw trzecich posiadających wizę krajową w celu odbycia studiów
pierwszego stopnia, studiów drugiego stopnia lub jednolitych studiów
magisterskich albo kształcenia się w szkole doktorskiej, z adnotacją „student”,
wizę krajową w celu prowadzenia badań naukowych lub prac rozwojowych, wizę
krajową w celu odbycia stażu lub wizę krajową w celu udziału w programie
wolontariatu europejskiego;
9) obywateli państw trzecich przebywających na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności krótkoterminowej naukowca na
warunkach określonych w art. 156b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach;
10) obywateli państw trzecich przebywających na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w związku z korzystaniem z mobilności studenta na warunkach
określonych w art. 149b ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach.
4. Ilekroć w ustawie jest mowa o elektronicznej karcie szkolenia
specjalizacyjnego, zwanej dalej „EKS”, rozumie się przez to elektroniczne
odwzorowanie karty szkolenia specjalizacyjnego, której wzór określają przepisy
wydane na podstawie art. 16x ust. 1 pkt 10 i ust. 2–4, stanowiące potwierdzenie
realizacji programu specjalizacji i jego ukończenia.
5. Konto w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników Medycznych,
o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie
informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2019 r. poz. 408, 730, 1590 i 1905), zwanym
dalej „SMK”, zakłada w celu dokonywania czynności w tym systemie:
1) lekarz albo lekarz dentysta;
2) kierownik specjalizacji;
3) konsultant wojewódzki;
4) konsultant krajowy;
<5) kierownik podmiotu, o którym mowa w art. 15c ust. 1;> (wejdzie w życie 1.01.2022 r.)
6) kierownik podmiotu, o którym mowa w art. 19f ust. 1;
<7) koordynator, o którym mowa w art. 15g ust. 1;> (wejdzie w życie 1.01.2022 r.)
<8) opiekun, o którym mowa w art. 15b ust. 1;> (wejdzie w życie 1.01.2022 r.)
9) osoba, która ukończyła co najmniej 10 semestrów z sześcioletnich jednolitych
studiów magisterskich na kierunku lekarskim, oraz osoba, która ukończyła co
najmniej 8 semestrów z pięcioletnich jednolitych studiów magisterskich na
kierunku lekarsko-dentystycznym.
6. Warunkiem dokonywania przez osoby określone w ust. 5 czynności za
pomocą SMK jest uwierzytelnienie osoby, która konto założyła, i weryfikacja
uprawnień tej osoby.
7. Uwierzytelnienia, o którym mowa w ust. 6, dokonuje się na podstawie
wniosku o nadanie uprawnień, przez:
1) podpisanie kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym
albo podpisem osobistym lub
2) potwierdzenie przez właściwą okręgową izbę lekarską lub Naczelną Izbę
Lekarską tożsamości osoby, która konto założyła.
8. Weryfikacji uprawnień, o których mowa w ust. 6, dokonuje w stosunku do:
1) lekarza albo lekarza dentysty, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, właściwa
miejscowo okręgowa izba lekarska, a jeżeli nie jest możliwe ustalenie właściwej
okręgowej izby lekarskiej – Naczelna Izba Lekarska;
2) kierownika specjalizacji – właściwa jednostka uprawniona do prowadzenia
szkolenia specjalizacyjnego;
3) konsultanta wojewódzkiego – właściwy miejscowo wojewoda;
4) konsultanta krajowego – minister właściwy do spraw zdrowia;
<5) kierownika podmiotu, o którym mowa w art. 15c ust. 1 – właściwa
jednostka uprawniona do prowadzenia stażu podyplomowego;> (wejdzie w życie 1.01.2022 r.)
6) kierownika podmiotu, o którym mowa w art. 19f ust. 1 – właściwa jednostka
akredytowana do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego;
<7) koordynatora, o którym mowa w art. 15g ust. 1 – właściwa jednostka
uprawniona do prowadzenia stażu podyplomowego;> (wejdzie w życie 1.01.2022 r.)
<8) opiekuna, o którym mowa w art. 15b ust. 1 – właściwa jednostka
uprawniona do prowadzenia stażu podyplomowego;> (wejdzie w życie 1.01.2022 r.)
9) osoby, o której mowa w ust. 5 pkt 9 – okręgowa izba lekarska właściwa ze
względu na siedzibę uczelni prowadzącej kształcenie na kierunku lekarskim lub
lekarsko-dentystycznym.

Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty art. 3

Poprzedni

Art. 2. 1. Wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu...

Nastepny

Art. 4. Lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami et...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty
  • Wejscie w życie 27 września 1997
  • Ost. zmiana ustawy 26 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka