Art. 3. 1. W rozumieniu ustawy:
1) amunicja – oznacza:
a) nabój scalony do strzeleckiej broni palnej,
b) naboje do broni palnej innej niż strzelecka broń palna, pociski kierowane,
pociski rakietowe, miny, bomby, granaty, torpedy, głowice, zapalniki,
ładunki, lonty i środki pozoracji pola walki,
c) inne środki przeznaczone do niszczenia lub obezwładniania osób lub
obiektów, a także do celów pozoracyjnych, ćwiczebnych, szkolno-
-treningowych, badań lub sportowych,
d) komponenty amunicji zawierające materiały wybuchowe, chemiczne środki
obezwładniające lub zapalające albo inne substancje, których działanie
zagraża życiu lub zdrowiu, a także materiał wybuchowy miotający
w postaci prochu;
2) broń – jest to broń palna, o której mowa w pkt 3, oraz inne rodzaje broni
w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2–4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2020 r. poz. 955), a także inne urządzenia i narzędzia przeznaczone do niszczenia lub obezwładniania celów;
3) broń palna – jest to broń, w której do miotania pocisku lub substancji
drażniących, innych substancji aktywnych lub nabojów pirotechnicznych lub do
wytwarzania efektów dźwiękowo-wizualnych jest wykorzystywana energia
produktów powstałych w wyniku reakcji chemicznej ładunku miotającego;
4) istotne części – oznaczają lufę, zamek, bęben nabojowy, szkielet lub komorę
zamkową strzeleckiej broni palnej, odpowiednio do przyjętych rozwiązań
technicznych danego modelu broni;
5) istotne części artyleryjskiej broni palnej – oznaczają lufę, komorę zamkową lub
nasadę zamkową oraz zamek, przeznaczone do broni palnej wyposażonej w lufę
o najmniejszej średnicy części prowadzącej przewodu lufy wynoszącej co
najmniej 20 mm;
6) kaliber – jest to parametr broni określony wartością wyrażoną w jednostkach
długości albo wagomiarowo, zawartą w oznaczeniu naboju scalonego
przeznaczonego dla danej broni, a w przypadku broni rozdzielnego ładowania –
wyrażoną w jednostkach długości albo wagomiarowo najmniejsza średnica
części prowadzącej przewodu lufy;
7) lufa – oznacza istotną część broni, w której pociskowi w trakcie strzału nadawana
jest prędkość i kierunek ruchu;
8) ładunek miotający – jest to materiał wybuchowy lub kombinacja materiałów
wybuchowych, w ilości określonej dla danego rodzaju amunicji, które w wyniku
reakcji chemicznej wytwarzają produkty gazowe zdolne do miotania pocisku lub
chemicznego środka obezwładniającego lub do wytwarzania efektów
dźwiękowo-wizualnych;
9) materiały wybuchowe – są to:
a) substancje chemiczne stałe lub ciekłe albo mieszaniny tych substancji, które
pod wpływem bodźców zewnętrznych są zdolne do gwałtownej reakcji
chemicznej, której towarzyszy wydzielanie produktów gazowych o takiej
temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że mogą powodować
zniszczenia w otaczającym środowisku, a także wyroby wypełnione
materiałem wybuchowym, z wyłączeniem amunicji,
b) materiały pirotechniczne – materiały lub mieszaniny materiałów
przewidzianych do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych,
dźwiękowych, gazu, dymu lub kombinacji tych efektów, w wyniku
bezdetonacyjnej, samopodtrzymującej się reakcji chemicznej, a także
wyroby wypełnione materiałem pirotechnicznym,
c) plastyczne materiały wybuchowe – materiały wybuchowe, których opis jest
przedstawiony w części 1. „Opis materiałów wybuchowych”
w ust. I załącznika technicznego do Konwencji w sprawie znakowania
plastycznych materiałów wybuchowych w celu ich wykrywania, podpisanej
w Montrealu dnia 1 marca 1991 r. (Dz. U. z 2007 r. poz. 948);
10) replika broni czarnoprochowej – jest to strzelecka broń palna rozdzielnego
ładowania, przystosowana do strzelania wyłącznie przy wykorzystaniu prochu
czarnego, odwzorowująca broń wytworzoną przed 1900 r., z zachowaniem jej
funkcjonalności;
11) strzelecka broń palna – jest to przenośna broń palna wyposażona w lufę, która
jest przeznaczona do miotania pocisku lub może zostać przerobiona tak, aby
miotała pocisk w wyniku działania energii produktów uzyskanych z reakcji
chemicznej ładunku miotającego, o najmniejszej średnicy części prowadzącej
przewodu lufy poniżej 20 mm, z wyjątkiem granatników i broni sygnałowej,
przy czym przedmiot uznaje się za możliwy do przerobienia w celu miotania
pocisku w wyniku działania energii produktów uzyskanych z reakcji chemicznej
ładunku miotającego, jeżeli ma wygląd broni palnej oraz ze względu na swoją
budowę lub materiał, z którego jest wykonany, może zostać przerobiony w tym celu;
12) technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym – są to informacje
niezbędne do rozwoju, produkcji lub używania danego wyrobu o przeznaczeniu
wojskowym lub policyjnym, mające postać danych technologicznych lub
pomocy technicznej rozumianej jako przekazanie danych technologicznych;
13) wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym – są to wyroby
zaprojektowane dla celów wojskowych lub policyjnych;
14) zniszczenie – jest to odzysk albo unieszkodliwianie, w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875),
broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także czynności prowadzące do niszczenia lub utylizacji materiałów wybuchowych.
2. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, do istotnych części stosuje się
przepisy dotyczące strzeleckiej broni palnej, a do istotnych części artyleryjskiej broni
palnej stosuje się przepisy dotyczące broni palnej innej niż strzelecka broń palna.

Ustawa o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym art. 3

DODAJ