Art. 3. 1. Można dopuścić dowód z zeznań świadka koronnego, jeżeli łącznie
zostały spełnione następujące warunki:
1) do chwili wniesienia aktu oskarżenia do sądu jako podejrzany w swoich wyjaśnieniach:
a) przekazał organowi prowadzącemu postępowanie informacje, które mogą
przyczynić się do ujawnienia okoliczności przestępstwa, wykrycia
pozostałych sprawców, ujawnienia dalszych przestępstw lub zapobieżenia im,
b) ujawnił majątek swój oraz znany mu majątek pozostałych sprawców
przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, o których mowa w art. 1;
2) podejrzany zobowiązał się do złożenia przed sądem wyczerpujących zeznań
dotyczących osób uczestniczących w przestępstwie lub przestępstwie
skarbowym oraz pozostałych okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. a,
popełnienia przestępstwa lub przestępstwa skarbowego określonego w art. 1.
2. Można uzależnić dopuszczenie dowodu z zeznań świadka koronnego także od
zobowiązania się podejrzanego do zwrotu korzyści majątkowej odniesionej
z przestępstwa lub przestępstwa skarbowego oraz naprawienia szkody nimi wyrządzonej.
3. Z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, sporządza się protokół,
a także poucza się podejrzanego o treści art. 10 i 11, zamieszczając o tym wzmiankę w protokole.

Ustawa o świadku koronnym art. 3

Poprzedni

Art. 2. Świadkiem koronnym jest podejrzany, który został dopuszczony do składania zeznań w charakterze świadka, na zasadach i w trybie określonych niniejszą ustawą.

Nastepny

Art. 4. Przepisów ustawy nie stosuje się do podejrzanego, który w związku z udziałem w przestępstwie lub przestępstwie skarbowym określonym w art. 1: 1) usiłował popełnić albo popełnił zbrodnię zabó...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym
  • Wejscie w życie 1 września 1998
  • Ost. zmiana ustawy 4 marca 2016
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka