Art. 3. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) państwie przyjmującym – oznacza to państwo przyjmujące w rozumieniu
Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu
dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. z 1982 r. poz. 98);
2) okręgu konsularnym – oznacza to obszar wykonywania funkcji konsularnych
w rozumieniu Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej
w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r.;
3) personelu dyplomatyczno-konsularnym – oznacza to personel dyplomatyczno-
-konsularny w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2040 oraz z 2019 r. poz. 9);
4) urzędzie konsularnym – oznacza to konsulat generalny, konsulat, wicekonsulat
albo agencję konsularną, jak też wydział konsularny lub inną komórkę
organizacyjną wyodrębnioną w strukturze przedstawicielstwa dyplomatycznego
Rzeczypospolitej Polskiej, obsługujące konsula.
5) (uchylony)
2. Ilekroć w ustawie jest mowa o obywatelach polskich, odnosi się to,
z wyłączeniem art. 20, art. 26 ust. 1, art. 36, art. 39, art. 48 i art. 120, odpowiednio do
osób prawnych i jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, które
mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 2. Ustawa określa tryb powoływania konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, funkcje konsularne, tryb postępowania przed konsulem, zasady pobierania opłat konsularnych oraz t...
Art. 4. Urzędnikiem konsularnym jest konsul lub inny członek personelu dyplomatyczno-konsularnego wykonujący funkcje konsularne w państwie przyjmującym.
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców