Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) produkt – rzecz ruchomą nową lub używaną, jak i naprawianą lub regenerowaną
przeznaczoną do użytku konsumentów lub co do której istnieje
prawdopodobieństwo, że może być używana przez konsumentów, nawet jeżeli
nie była dla nich przeznaczona, dostarczaną lub udostępnianą przez producenta
lub dystrybutora, zarówno odpłatnie, jak i nieodpłatnie, w tym również w ramach
świadczenia usługi; produktem nie jest rzecz używana dostarczana jako antyk
albo jako rzecz wymagająca naprawy lub regeneracji przed użyciem, o ile
dostarczający powiadomił konsumenta o tych właściwościach rzeczy;
2) producent:
a) przedsiębiorcę prowadzącego w Unii Europejskiej lub na terytorium państw
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym działalność
polegającą na wytwarzaniu produktu albo każdą inną osobę, która
występuje jako wytwórca, umieszczając na produkcie bądź do niego
dołączając swoje nazwisko, nazwę, znak towarowy bądź inne odróżniające
oznaczenie, a także osobę, która naprawia lub regeneruje produkt,
b) przedstawiciela wytwórcy, a jeżeli wytwórca nie wyznaczył przedstawiciela
– importera produktu, w przypadkach gdy wytwórca nie prowadzi
działalności w Unii Europejskiej lub na terytorium państw członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
c) przedsiębiorcę uczestniczącego w dowolnym etapie procesu dostarczania
lub udostępniania produktu, jeżeli jego działanie może wpływać na
właściwości produktu związane z jego bezpieczeństwem;
3) dystrybutor – przedsiębiorcę uczestniczącego w dowolnym etapie procesu
dostarczania lub udostępniania produktu, którego działalność nie wpływa na
właściwości produktu związane z jego bezpieczeństwem;
4) wypadek konsumencki – zaistniałe w związku z używaniem produktów
zdarzenie nagłe, którego następstwem jest zgon albo uszkodzenie ciała
wymagające udzielenia pomocy medycznej, w szczególności skaleczenie,
zatrucie, oparzenie, ugryzienie lub użądlenie;
5) wprowadzenie na rynek – dostarczanie lub udostępnianie przez producenta lub
dystrybutora produktu dystrybutorowi lub konsumentowi;
6) wprowadzenie na rynek polski – dostarczenie lub udostępnienie produktu po raz
pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa o ogólnym bezpieczeństwie produktów art. 3

Poprzedni

Art. 2. 1. Ustawę stosuje się do: 1) produktów, dla których przepisy odrębne nie określają szczegółowych wymagań dotyczących bezpieczeństwa; 2) zagrożeń związanych z produktami, dla których przepis...

Nastepny

Art. 4. 1. Produktem bezpiecznym jest produkt, który w zwykłych lub w innych, dających się w sposób uzasadniony przewidzieć, warunkach jego używania, z uwzględnieniem czasu korzystania z produktu, a...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów
  • Wejscie w życie 31 stycznia 2004
  • Ost. zmiana ustawy 19 września 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 23 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka