Art. 39. 1. W przypadku instrumentów płatniczych, które zgodnie z umową
ramową pozwalają na dokonywanie indywidualnych transakcji płatniczych na kwotę
nieprzekraczającą równowartości w walucie polskiej 30 euro albo które mają limit
wydatków w wysokości równowartości w walucie polskiej 150 euro, albo służą do
przechowywania środków pieniężnych w kwocie nieprzekraczającej w żadnym
momencie równowartości w walucie polskiej 150 euro, ustalonych przy zastosowaniu
kursu średniego ogłaszanego przez NBP obowiązującego w dniu zawarcia umowy,
dostawca i użytkownik mogą uzgodnić, że:
1) nie stosuje się przepisów art. 42 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 1 pkt 3–5 i art. 46 ust. 4
i 5, jeżeli instrument płatniczy nie pozwala na jego zablokowanie lub
uniemożliwienie w inny sposób jego dalszego używania;
2) nie stosuje się przepisów art. 45 oraz art. 46 ust. 1–3, jeżeli instrument płatniczy
jest używany anonimowo lub dostawca z innych przyczyn nieodłącznie
związanych z instrumentem płatniczym nie jest w stanie udowodnić, że transakcja była autoryzowana;
3) dostawca nie ma obowiązku powiadomienia użytkownika o odmowie wykonania
zlecenia płatniczego, jeżeli z okoliczności jasno wynika, iż zlecenie nie zostało
wykonane; w takim przypadku przepisów art. 50 ust. 1–3 nie stosuje się;
4) płatnik nie może odwołać zlecenia płatniczego po przekazaniu odbiorcy zlecenia
płatniczego lub udzieleniu odbiorcy swojej zgody na wykonanie transakcji
płatniczej; w takim przypadku przepisu art. 51 nie stosuje się;
5) terminy uznania rachunku dostawcy odbiorcy kwotą transakcji płatniczej oraz
udostępnienia odbiorcy kwoty transakcji przez dostawcę odbiorcy określone
w art. 54, art. 56 i art. 57 nie mają zastosowania.
2. W przypadku transakcji płatniczych wykonywanych w całości na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej określone w ust. 1 kwoty mogą zostać w umowie ramowej
podwyższone o 100%.
3. W odniesieniu do przedpłaconych instrumentów płatniczych w zakresie
transakcji płatniczych wykonywanych w całości na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej określone w ust. 1 kwoty wynoszą równowartość w walucie polskiej
500 euro, ustaloną z zastosowaniem kursu średniego ogłaszanego przez NBP
obowiązującego w dniu zawarcia umowy.

Art. 39a. 1. W przypadku śmierci użytkownika będącego stroną umowy
obejmującej wydanie instrumentu płatniczego lub prowadzenie rachunku płatniczego,
dostawca, w zakresie nieuregulowanym w ustawie – Prawo bankowe oraz ustawie
o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, jest obowiązany wypłacić
z tego instrumentu lub rachunku:
1) kwotę wydatkowaną na koszty pogrzebu użytkownika osobie, która przedstawiła
rachunki stwierdzające wysokość poniesionych przez nią kosztów, w wysokości
nieprzekraczającej kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami
przyjętymi w danym środowisku;
2) kwotę równą wpłatom na instrument płatniczy lub rachunek płatniczy,
dokonanym przez organ wypłacający świadczenie z ubezpieczenia lub
zabezpieczenia społecznego albo uposażenie w stanie spoczynku, które nie
przysługiwały za okres po śmierci użytkownika, wskazaną we wniosku organu
wypłacającego to świadczenie lub uposażenie, skierowanym do dostawcy wraz
z podaniem danych identyfikujących instrument płatniczy lub rachunek
płatniczy, na który dokonano wpłat.
2. Dostawca jest zwolniony od wypłaty pełnej lub częściowej kwoty, o której
mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli przed otrzymaniem wniosku organu wypłacającego
świadczenie lub uposażenie dokonał z instrumentu płatniczego lub rachunku
płatniczego wypłat innym osobom współuprawnionym z umowy obejmującej
wydanie instrumentu płatniczego lub prowadzenie rachunku płatniczego, które to
wypłaty nie pozwalają zrealizować wniosku w całości lub części.
3. Dostawca, na pisemne żądanie organu wypłacającego świadczenie
z ubezpieczenia społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego albo uposażenie w stanie
spoczynku, jest obowiązany do sporządzania i przekazywania danych
umożliwiających identyfikację osoby współuprawnionej z umowy obejmującej
wydanie instrumentu płatniczego lub prowadzenie rachunku płatniczego, na który
zostały przekazane świadczenia lub uposażenia za okres po śmierci
świadczeniobiorcy. Przekazywane dane mogą obejmować jedynie imię i nazwisko,
numer PESEL oraz adres miejsca zamieszkania osoby współuprawnionej.

Art. 39b. Dostawcy świadczący usługi płatnicze, o których mowa
w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. c i pkt 7, oraz dostawcy usług technicznych, o których mowa
w art. 6 pkt 10, świadczący usługę przekazywania pomiędzy płatnikiem a odbiorcą
informacji o transakcji płatniczej, mogą pośredniczyć w płatnościach
z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o którym mowa w dziale XI
w rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U.
z 2020 r. poz. 106).

Ustawa o usługach płatniczych art. 39

DODAJ