Art. 39. 1. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej udziela się osobie
podlegającej obowiązkowi odbycia tej służby na jej udokumentowany wniosek ze
względu na:
1) wybór na posła, w tym do Parlamentu Europejskiego, lub senatora – na czas
pełnienia mandatu;
2) kandydowanie do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Senatu Rzeczypospolitej
Polskiej lub Parlamentu Europejskiego – do dnia ogłoszenia wyników
wyborów;
3) konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny
wspólnie z nią zamieszkałym, który nie ukończył szesnastego roku życia lub
został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy i do samodzielnej
egzystencji albo który ukończył siedemdziesiąty piąty rok życia, jeżeli nie ma
innego pełnoletniego członka rodziny bliższego lub równego stopniem
pokrewieństwa obowiązanego do sprawowania tej opieki, albo ze względu na
obowiązek sprawowania opieki wynikającej z prawomocnego orzeczenia
sądu – na czas sprawowania tej opieki, z zastrzeżeniem ust. 4;
4) pobieranie nauki w szkole wyższej, jeżeli jest ona studentem – na czas
pobierania tej nauki;
5) (uchylony)
6) pobieranie nauki w szkole ponadpodstawowej – na czas pobierania tej nauki;
7) kształcenie w celu zdobycia kwalifikacji przydatnych w Siłach Zbrojnych na
podstawie umowy zawartej z wojskowym komendantem uzupełnień, o której
mowa w art. 132a ust. 3, albo skierowania określonego w art. 132b ust. 2 – na
czas tego kształcenia.
1a. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej nie udziela się osobie
powołanej do terytorialnej służby wojskowej.
2. Odroczenia ze względu na pobieranie nauki udziela się także osobom
podlegającym obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej będącym
alumnami wyższych seminariów duchownych, osobami zakonnymi (po profesji
czasowej), nowicjuszami w zakonach albo słuchaczami szkół duchownych
kościołów i związków wyznaniowych mających osobowość prawną – na czas
pobierania tej nauki.
3. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej można udzielić również ze
względu na ważne sprawy osobiste lub rodzinne osoby podlegającej obowiązkowi
odbycia zasadniczej służby wojskowej, a w szczególności związane z zaistnieniem
trudnej sytuacji osobistej lub rodzinnej, które nie upoważniają do udzielenia tej
osobie odroczenia z tytułu sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem
rodziny albo z powodu konieczności załatwienia spraw związanych z prowadzeniem przez nią przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego albo innej działalności
gospodarczej.
4. Odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, udziela się każdorazowo na
okres określony w decyzji, o której mowa w art. 39a ust. 1.
5. Odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 7 i w ust. 3, udziela się tylko jeden
raz na okres od trzech do dwunastu miesięcy.
6. Skreślenie z listy studentów, słuchaczy lub uczniów oraz niewywiązywanie
się osoby podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej
z umowy, o której mowa w art. 132a ust. 3, lub z obowiązku określonego w
skierowaniu wskazanym w art. 132b ust. 2, powodują utratę udzielonego
odroczenia zasadniczej służby wojskowej z tytułu pobierania nauki.
7. Osoba podlegająca obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej,
której udzielono odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4–6, po zakończeniu roku
szkolnego (studiów), nie później jednak niż w terminie czternastu dni od dnia
rozpoczęcia kolejnego roku szkolnego (studiów), przedstawia wojskowemu
komendantowi uzupełnień właściwemu ze względu na miejsce pobytu stałego
(zamieszkania) lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy miesiące
zaświadczenie o ukończeniu poprzedniego i rozpoczęciu nowego roku szkolnego (studiów).
8. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki
i tryb udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej, uwzględniając wymóg, że odroczenia udziela się osobie podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej
służby wojskowej na jej udokumentowany wniosek. Rozporządzenie powinno
określać również dokumenty, jakie należy dołączyć do wniosku o udzielenie odroczenia.

Art. 39a. 1. O konieczności sprawowania przez osobę podlegającą
obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej bezpośredniej opieki nad
członkiem rodziny, o którym mowa w art. 39 ust. 1 pkt 3, orzeka wójt lub burmistrz
(prezydent miasta), na uzasadniony wniosek osoby podlegającej obowiązkowi
odbycia zasadniczej służby wojskowej lub członka jej rodziny, określając zgodnie
z wnioskiem okres sprawowania opieki, nie dłuższy jednak niż dwanaście
miesięcy.
2. Decyzję wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) doręcza się osobie
podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej i wojskowemu
komendantowi uzupełnień na piśmie wraz z uzasadnieniem.
3. Od decyzji wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) przysługuje osobie
podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej i wojskowemu
komendantowi uzupełnień odwołanie do wojewody w terminie czternastu dni od
dnia doręczenia decyzji. Decyzja ta może być zmieniona przez wojewodę również
z urzędu, jeżeli została wydana z naruszeniem przepisów prawa. Wniesienie
odwołania nie wstrzymuje powołania do zasadniczej służby wojskowej osoby
podlegającej obowiązkowi odbycia tej służby.
4. Ostateczne decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1, są wiążące dla
wojskowych komendantów uzupełnień.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania
o konieczności sprawowania przez osobę podlegającą obowiązkowi odbycia
zasadniczej służby wojskowej bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny oraz
dokumenty wymagane w tych sprawach, uwzględniając wymóg, że orzekanie
o konieczności sprawowania przez osobę podlegającą obowiązkowi odbycia
zasadniczej służby wojskowej bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny
następuje na uzasadniony wniosek osoby podlegającej obowiązkowi odbycia
zasadniczej służby wojskowej lub członka jej rodziny.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej art. 39

DODAJ