Art. 39. 1. Policjanta zawiesza się w czynnościach służbowych w razie
wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe, umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego – na czas nie
dłuższy niż 3 miesiące.
2. Policjanta można zawiesić w czynnościach służbowych w razie wszczęcia
przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe, nieumyślne, ścigane z oskarżenia publicznego lub postępowania
dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby
– na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy.
2a. W razie wniesienia przeciwko policjantowi aktu oskarżenia określonego
w art. 55 § 1 Kodeksu postępowania karnego przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia
w czynnościach służbowych można przedłużyć do czasu ukończenia postępowania karnego.
4. (uchylony)

Art. 39a. 1. Przełożonymi właściwymi do zawieszania policjantów
w czynnościach służbowych są:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w stosunku do Komendanta
Głównego Policji oraz Komendanta BSWP i jego zastępcy;
2) Komendant Główny Policji – w stosunku do policjanta na stanowisku
służbowym:
a) Komendanta CBŚP i jego zastępcy,
b) komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji i jego zastępcy,
c) Komendanta-Rektora Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie i jego zastępcy,
d) komendanta szkoły policyjnej i jego zastępcy,
e) w Komendzie Głównej Policji lub pozostającego w jego dyspozycji,
f) w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji,
g) w BOA;
3) Komendant CBŚP – w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w CBŚP;
4) Komendant BSWP – w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym w BSWP;
5) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji – w stosunku do policjanta na stanowisku służbowym:
a) komendanta powiatowego (miejskiego, rejonowego) Policji oraz jego zastępcy,
b) w jednostce organizacyjnej Policji bezpośrednio podległej,
c) w komendzie wojewódzkiej (Stołecznej) Policji lub pozostającego w jego dyspozycji;
6) komendant powiatowy (miejski, rejonowy) Policji – w stosunku do policjanta na
stanowisku służbowym:
a) komendanta komisariatu Policji oraz jego zastępcy,
b) w jednostce organizacyjnej Policji bezpośrednio podległej,
c) w komendzie powiatowej (miejskiej, rejonowej) Policji lub pozostającego
w jego dyspozycji;
7) Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie – w stosunku do
policjanta na stanowisku służbowym w Wyższej Szkole Policji w Szczytnie;
8) komendant szkoły policyjnej – w stosunku do policjanta na stanowisku
służbowym w szkole policyjnej.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach Komendant Główny Policji może
zawiesić w czynnościach służbowych również policjantów wymienionych
w ust. 1 pkt 3–8.
3. Okres zawieszenia w czynnościach służbowych przedłuża przełożony
właściwy do zawieszenia w czynnościach służbowych. Jeżeli zawieszenie
w czynnościach służbowych nastąpiło na podstawie ust. 2, okres zawieszenia
w czynnościach służbowych przedłuża Komendant Główny Policji.

Art. 39b. 1. Zawieszenie w czynnościach służbowych oraz przedłużenie okresu
zawieszenia w czynnościach służbowych następują w drodze decyzji.
2. W decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych oraz decyzji
o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych zamieszcza się:
1) oznaczenie przełożonego podejmującego decyzję;
2) datę wydania decyzji;
3) podstawę prawną;
4) stopień policyjny, nazwisko i imię, imię ojca oraz numer identyfikacyjny
zawieszonego policjanta;
5) nazwę stanowiska służbowego zawieszonego policjanta oraz nazwę jednostki
organizacyjnej Policji;
6) wskazanie okresu, na który nastąpi zawieszenie lub przedłużenie okresu zawieszenia;
7) termin rozliczenia się z obowiązków oraz realizacji zadań i czynności
służbowych zawieszonego policjanta;
8) uzasadnienie faktyczne i prawne zawieszenia w czynnościach służbowych policjanta;
9) pouczenie o przysługującym zawieszonemu policjantowi środku odwoławczym;
10) podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego
przełożonego uprawnionego do ich wydania.
3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie zainteresowanemu
policjantowi, a kopię decyzji włącza się do jego akt osobowych.

Art. 39c. 1. Od decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych oraz od
decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych policjantowi
przysługuje odwołanie do:
1) ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli decyzję wydał Komendant
Główny Policji;
2) Komendanta Głównego Policji, jeżeli decyzję wydał: Komendant BSWP,
Komendant CBŚP, komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji,
Komendant-Rektor Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie oraz komendant szkoły
policyjnej;
3) komendanta wojewódzkiego (Stołecznego) Policji, jeżeli decyzję wydał
komendant powiatowy (miejski, rejonowy) Policji.
2. Jeżeli decyzję o zawieszeniu w czynnościach służbowych lub decyzję
o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych wydał minister
właściwy do spraw wewnętrznych, odwołanie nie przysługuje. Odwołujący może
zwrócić się z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy do ministra właściwego do
spraw wewnętrznych. Do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy stosuje się
przepisy dotyczące odwołań od decyzji.
3. Decyzja o zawieszeniu w czynnościach służbowych lub decyzja o jego
przedłużeniu podlega natychmiastowemu wykonaniu.
4. Odwołanie i wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, o których mowa
w ust. 1 i 2, wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji przełożonego,
który wydał decyzję.
5. Rozpatrzenie odwołania i wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, o których
mowa w ust. 1 i 2, następuje w drodze decyzji, wydanej w terminie 7 dni od dnia
otrzymania odwołania lub wniosku, wraz z aktami sprawy.

Art. 39d. 1. Wygaśnięcie decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych
następuje w przypadku:
1) upływu terminu określonego w decyzji o zawieszeniu w czynnościach
służbowych, jeżeli zawieszenia nie przedłużono do czasu ukończenia
postępowania karnego;
2) prawomocnego zakończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego;
3) zwolnienia policjanta ze służby;
4) śmierci lub zaginięcia policjanta.
2. Decyzję o zawieszeniu w czynnościach służbowych uchyla się w przypadku
ustania przesłanek:
1) wskazujących na celowość zawieszenia, o których mowa w art. 39 ust. 2;
2) które były podstawą przedłużenia okresu zawieszenia.
3. Do decyzji o uchyleniu zawieszenia w czynnościach służbowych stosuje się
odpowiednio przepisy art. 39a ust. 1 i 2, art. 39b ust. 2 pkt 1–5, 7–10 i ust. 3 oraz art. 39c.

Ustawa o Policji art. 39