Art. 39. 1. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, mogą
zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom Agencji oraz byłym funkcjonariuszom
i pracownikom, po ustaniu stosunku służbowego lub stosunku pracy w Agencji,
a także osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu czynności
operacyjno-rozpoznawczych, na udzielenie informacji niejawnej określonej osobie lub
instytucji.
2. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, wobec byłych funkcjonariuszy
i pracowników Urzędu Ochrony Państwa przysługuje Szefowi ABW.
3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może dotyczyć udzielenia
informacji o:
1) osobie, jeżeli zostały uzyskane w wyniku prowadzonych przez Agencje albo inne
organy, służby lub instytucje państwowe czynności operacyjno-rozpoznawczych;
2) szczegółowych formach i zasadach przeprowadzania czynności
operacyjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych w związku z ich
prowadzeniem środkach i metodach;
3) osobie udzielającej pomocy Agencji, o której mowa w art. 36 ust. 1;
4) osobie udzielającej pomocy Urzędowi Ochrony Państwa w wykonywaniu
czynności operacyjno-rozpoznawczych.
4. Zakazu określonego w ust. 3 nie stosuje się w przypadku żądania prokuratora
albo sądu, zgłoszonego w celu ścigania karnego za czyn zabroniony, stanowiący
zbrodnię lub występek, którego skutkiem jest śmierć, lub przeprowadzenia
postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji
niejawnych.
5. Zakazu określonego w ust. 3 nie stosuje się również w przypadku żądania
prokuratora lub sądu uzasadnionego podejrzeniem popełnienia przestępstwa
ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności
operacyjno-rozpoznawczych.
6. W razie odmowy zwolnienia funkcjonariusza, pracownika lub osoby
udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych od
obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne”
lub „ściśle tajne” albo odmowy zezwolenia na udostępnienie materiałów stanowiących
informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania
prokuratora lub sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym
o przestępstwo określone w art. 105 § 1 Kodeksu karnego lub o zbrodnię godzącą
w życie ludzkie albo o występek przeciwko życiu lub zdrowiu, gdy jego następstwem
była śmierć człowieka, Szef ABW albo Szef AW przedstawia żądane materiały oraz
wyjaśnienie Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu
Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania prokuratora lub sądu jest konieczne
do prawidłowości postępowania karnego, Szef ABW albo Szef AW jest obowiązany
zwolnić od zachowania tajemnicy lub udostępnić materiały objęte tajemnicą.

Ustawa o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu art. 39

Poprzedni

Art. 38. Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojego działania, określają, w drodze zarządzeń, obieg informacji, w tym niejawnych, w podległych Agencjach.

Nastepny

Art. 40. 1. Szef ABW koordynuje podejmowane przez służby specjalne czynności operacyjno-rozpoznawcze mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo państwa. 2. Szef ABW, w celu zapewnienia koordynacji, o któr...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
  • Wejscie w życie 29 czerwca 2002
  • Ost. zmiana ustawy brak
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 26 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka