Art. 393. 1. Komendant Główny Straży Granicznej pełni funkcję krajowego
punktu kontaktowego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w rozumieniu art. 3
ust. 4 decyzji Rady z dnia 23 lutego 2004 r. określającej kryteria oraz uzgodnienia
praktyczne dotyczące rekompensaty dysproporcji finansowych wynikających ze
stosowania dyrektywy 2001/40/WE w sprawie wzajemnego uznawania decyzji
o wydalaniu obywateli państw trzecich.
2. Komendant Główny Straży Granicznej, pełniąc funkcję, o której mowa
w ust. 1, w szczególności:
1) uzgadnia wysokość kosztów wykonania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do
powrotu wydanej przez komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta
placówki Straży Granicznej poniesionych przez organy innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej oraz sposób ich zwrotu;
2) przekazuje dokumenty właściwym organom państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, które mają wykonać decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do
powrotu wydaną przez komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta
placówki Straży Granicznej, potwierdzające, że decyzja ta jest w dalszym ciągu
wykonalna;
3) przekazuje właściwym organom państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
które mają wykonać decyzję o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu wydaną
przez inne państwo członkowskie, informację, czy zachodzą przesłanki do
cofnięcia zezwolenia na pobyt czasowy, zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE cudzoziemcowi, którego ta decyzja będzie dotyczyć.

Art. 393a. 1. Organ Straży Granicznej przekazuje Szefowi Urzędu dowody lub
poszlaki, o których mowa w załączniku nr 2 do rozporządzenia wykonawczego
Komisji UE nr 118/2014 z dnia 30 stycznia 2014 r. zmieniającego rozporządzenie
(WE) nr 1560/2003 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia
Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa
członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, złożonego w jednym
z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (Dz. Urz. UE L 39
z 08.02.2014, str. 1), dotyczące cudzoziemca przebywającego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej bez ważnego dokumentu uprawniającego go do wjazdu na
to terytorium i pobytu na nim, który nie ubiega się o udzielenie ochrony
międzynarodowej, w zakresie niezbędnym do ustalenia, czy inne państwo
członkowskie jest właściwe do wtórnego przejęcia cudzoziemca, o którym mowa
w art. 23–25 rozporządzenia 604/2013.
2. Szef Urzędu przeprowadza postępowanie w sprawie ustalenia
odpowiedzialnego państwa członkowskiego, o którym mowa
w art. 20 rozporządzenia 604/2013.
3. Szef Urzędu jest organem właściwym w sprawach, o których mowa
w art. 24 rozporządzenia 604/2013, z wyłączeniem spraw o zobowiązanie
cudzoziemca do powrotu.

Art. 393b. 1. W przypadku gdy inne państwo członkowskie odpowiedzialne za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej na podstawie
rozporządzenia 604/2013 wyrazi zgodę na przejęcie cudzoziemca, o którym mowa
w art. 393a ust. 1, Szef Urzędu wydaje decyzję o jego przekazaniu do
odpowiedzialnego państwa członkowskiego.
2. Szef Urzędu jest organem właściwym do wydania cudzoziemcowi przepustki,
o której mowa w art. 29 ust. 1 zdanie trzecie rozporządzenia 604/2013.
3. Cudzoziemiec podlegający przekazaniu do odpowiedzialnego państwa
członkowskiego może być doprowadzony do granicy albo do portu lotniczego, albo
morskiego odpowiedzialnego państwa członkowskiego, do którego następuje
przekazanie.
4. Doprowadzenie, na wniosek Szefa Urzędu, wykonuje:
1) do granicy – komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki
Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca;
2) od granicy do portu lotniczego albo morskiego odpowiedzialnego państwa
członkowskiego, do którego następuje przekazanie – Komendant Główny Straży
Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej właściwy ze względu na
miejsce przekroczenia granicy przez cudzoziemca.
5. Komendant placówki Straży Granicznej informuje niezwłocznie Szefa Urzędu
o przekroczeniu granicy przez cudzoziemca przekazywanego do odpowiedzialnego
państwa członkowskiego poprzez odnotowanie w rejestrze spraw prowadzonych na
podstawie rozporządzenia 604/2013 miejsca i daty przekroczenia granicy.
6. Koszty doprowadzenia cudzoziemca do granicy albo do portu lotniczego albo
morskiego odpowiedzialnego państwa członkowskiego, do którego następuje
przekazanie, są pokrywane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest
minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze środków pozostających w dyspozycji
Komendanta Głównego Straży Granicznej.
7. Komendant Główny Straży Granicznej jest organem właściwym w sprawach,
o których mowa w art. 31 i art. 32 rozporządzenia 604/2013.

Ustawa o cudzoziemcach art. 393

DODAJ