Art. 38. (uchylony).

Art. 38a. 1. W latach 2007–2009 banki są uprawnione do pomniejszenia
zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę równą odpowiednio:
1) za 2007 r. – 20%,
2) za 2008 r. – 40%,
3) za 2009 r. – 40%
– kwoty 8% łącznej wartości utworzonych i niezaliczonych na dzień 31 grudnia
2002 r. do kosztu uzyskania przychodów, rezerw celowych na pokrycie wierzytelności
z tytułu kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych przez banki do kategorii stracone
i wątpliwe oraz należności z tytułu udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek zakwalifikowanych do kategorii
stracone i wątpliwe; pomniejszenie nie dotyczy tych rezerw rozwiązanych lub
zmniejszonych albo zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w 2003 r.
2. Rozwiązanie części lub całości rezerw, które stanowiły podstawę
pomniejszenia zobowiązania podatkowego (kwoty podatku), o którym mowa w ust. 1,
na które utworzono rezerwy celowe, powoduje obowiązek podwyższenia
zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) o kwotę 8% rozwiązanej rezerwy
celowej. Podwyższenie zobowiązania (kwoty podatku) następuje w roku rozwiązania
rezerwy celowej, nie wcześniej jednak niż z chwilą pomniejszenia zobowiązania
podatkowego (kwoty podatku) zgodnie z ust. 1. Jeżeli podwyższenie zobowiązania
podatkowego (kwoty podatku) wynikające z rozwiązania rezerwy celowej przewyższa
wartość pomniejszonego zobowiązania podatkowego (kwoty podatku) w roku
określonym w ust. 1 pkt 1, wartość ta zostaje uwzględniona w latach następnych.
3. Łączna kwota pomniejszenia zobowiązania podatkowego banków (kwota
podatku), o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa od łącznej kwoty środków
pieniężnych przekazanych na zasilenie Funduszu Poręczeń Unijnych z tytułu
oprocentowania rezerwy obowiązkowej w latach 2004–2006, o których mowa
w art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1810 oraz z 2020 r. poz. 568).

Art. 38b. (uchylony).

Art. 38c. (uchylony).

Art. 38d. 1. Zwalnia się od podatku przychód z tytułu umorzenia zadłużenia
związanego z zaciągniętym kredytem mieszkaniowym dokonanego przez bank na
podstawie ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych
kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom
wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2162).
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do przychodu w
części odpowiadającej kwocie umorzonych skapitalizowanych odsetek zaliczonych
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.
Art. 38e. 1. Podatnik może od dochodu z innych źródeł przychodów niż zyski
kapitałowe ustalonego zgodnie z art. 7 odliczyć wydatki, pomniejszone o podatek od
towarów i usług, które zostały poniesione w 2018 r. na nabycie towarów lub usług, w tym na nabycie lub ulepszenie środków trwałych lub na nabycie wartości niematerialnych i prawnych, umożliwiających podłączenie do Elektronicznej
Platformy Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach
Medycznych, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o
systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2020 r. poz. 702).
2. Odliczenie stosuje się do podatnika prowadzącego aptekę ogólnodostępną lub
punkt apteczny lub podatnika będącego wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną
prowadzącej aptekę ogólnodostępną lub punkt apteczny.
3. Odliczeniu podlegają wydatki, o których mowa w ust. 1, do wysokości kwoty
stanowiącej iloczyn 3500 zł oraz liczby stanowisk w aptece ogólnodostępnej albo
punkcie aptecznym, przy czym liczba uwzględnionych stanowisk nie może być
większa niż cztery.
4. W przypadku gdy podatnik poniósł wydatki, o których mowa w ust. 1, w
odniesieniu do więcej niż jednej apteki ogólnodostępnej lub jednego punktu
aptecznego prowadzonych przez tego podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną,
w której jest wspólnikiem, odliczeniu podlega suma wydatków obliczonych zgodnie z
ust. 3 osobno dla każdej z tych aptek lub każdego z tych punktów aptecznych, przy
czym liczba uwzględnionych aptek i punktów aptecznych nie może być większa niż cztery.
5. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym
zostały poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1, a w przypadku podatnika,
którego rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy – w zeznaniu składanym za rok podatkowy:
1) obejmujący dzień 31 grudnia 2018 r. albo
2) w którym poniósł ostatni wydatek, o którym mowa w ust. 1.
6. Wydatki, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały
podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.
7. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) apteka ogólnodostępna – oznacza aptekę ogólnodostępną w rozumieniu art. 87
ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z
2020 r. poz. 944);
2) punkt apteczny – oznacza punkt apteczny w rozumieniu art. 70 ust. 1 ustawy z
dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.

Art. 38f. 1. Podatnicy, którzy z powodu COVID-19, w rozumieniu ustawy
z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem,
przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz
wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.16)
), zwanej
dalej „ustawą o COVID-19”:
1) ponieśli stratę w roku podatkowym, który rozpoczął się przed dniem 1 stycznia
2020 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2019 r., lub rozpoczął się po dniu
31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r. oraz
2) uzyskali w roku podatkowym, o którym mowa w pkt 1, przychody niższe o co
najmniej 50% od przychodów uzyskanych w roku podatkowym bezpośrednio
poprzedzającym pierwszy rok podatkowy, o którym mowa w pkt 1
– mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę
5 000 000 zł, dochód uzyskany w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym
rok podatkowy, o którym mowa w pkt 1.
2. W przypadku upływu terminu do złożenia zeznania lub złożenia zeznania za
rok podatkowy, w którym dokonywane jest obniżenie na podstawie ust. 1, podatnik
składa korektę zeznania.
3. Strata nieodliczona na podstawie ust. 1 podlega odliczeniu na podstawie
art. 7 ust. 5.

Art. 38g. 1. Od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1
w celu obliczenia podatku lub zaliczki podatnik może odliczyć nieodliczone na
podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 i 8 darowizny przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do
dnia 30 września w 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19, o którym mowa
w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19:
1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu,
o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19;
2) Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania zadań
ustawowych;
3) Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem na
cele wykonywania działalności statutowej;
4) domom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, noclegowniom,
schroniskom dla osób bezdomnych, w tym z usługami opiekuńczymi, ośrodkom
wsparcia, rodzinnym domom pomocy oraz domom pomocy społecznej,
o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473).
2. W przypadku darowizny, o której mowa w ust. 1, przekazanej:
1) do dnia 30 kwietnia 2020 r.– odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200%
wartości darowizny;
2) w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości
darowizny;
3) od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega
kwota odpowiadająca wartości darowizny.
2a. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2, przysługuje również
w przypadku, gdy przekazanie darowizny nastąpiło przy udziale organizacji, o której
mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie, jeżeli:
1) przekazanie darowizny tej organizacji przez podatnika, a następnie przez tę
organizację podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, nastąpiło w okresie
od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. oraz
2) organizacja ta przekazała podatnikowi pisemną informację o miesiącu
przekazania środków pochodzących z darowizny oraz nazwie podmiotu, na rzecz
którego te środki zostały przekazane.
3. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym artykule, do darowizn stosuje się
odpowiednio przepisy art. 18 ust. 1b, 1c, 1e–1g, 1k oraz art. 27 ust. 4a.

Art. 38h. (uchylony).

Art. 38ha. Zwalnia się z podatku od przychodów z budynków przychody
podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 24b, ustalone za okres od dnia 1 marca
2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Art. 38i. 1. Zwalnia się z obowiązku zwiększenia dochodu stanowiącego
podstawę obliczenia zaliczki na podstawie art. 25 ust. 19 pkt 2 i ust. 25 za
poszczególne okresy rozliczeniowe przypadające w 2020 r., w których podatnik
spełnił łącznie następujące warunki:
1) podatnik poniósł w danym okresie rozliczeniowym negatywne konsekwencje
ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19;
2) uzyskane przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym przychody,
o których mowa w art. 12, są niższe o co najmniej 50% w stosunku do
analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku
podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności w 2019 r. – w stosunku do
uzyskanych w tym roku średnich przychodów, o których mowa w art. 12.
2. Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do podatników,
którzy:
1) stosowali w 2019 r. formę opodatkowania, w przypadku której nie ustala się
przychodów;
2) rozpoczęli prowadzenie działalności w ostatnim kwartale 2019 r. i nie uzyskali
w tym okresie przychodów, o których mowa w art. 12;
3) rozpoczęli prowadzenie działalności w 2020 r.
3. Przez średnie przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się kwotę
stanowiącą iloraz przychodów, o których mowa w art. 12, uzyskanych w roku
rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, i liczby miesięcy, w których była
prowadzona ta działalność.
4. Jeżeli podatnik, którego rok podatkowy zakończy się przed dniem
1 października 2020 r., posiada zobowiązania, o których mowa w art. 18f ust. 1 pkt 2,
i zobowiązania te nie zostaną uregulowane do dnia złożenia zeznania za ten rok, do
zobowiązań tych nie stosuje się art. 18f ust. 5 i 6. Zobowiązania te podlegają
doliczeniu do dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki począwszy od
pierwszego okresu rozliczeniowego następnego roku podatkowego, nie wcześniej niż
w rozliczeniu zaliczki za 2021 r., jeżeli do dnia terminu płatności tej zaliczki
zobowiązanie to nie zostanie uregulowane.

Art. 38j. 1. Podatnicy będący małymi podatnikami, którzy na 2020 r. wybrali
uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 25 ust. 6, mogą
zrezygnować w trakcie roku podatkowego z tej formy wpłacania zaliczek, jeżeli
ponoszą negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19. Przepisu
art. 25 ust. 7 pkt 2 nie stosuje się.
2. W przypadku rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na
podstawie ust. 1 zaliczki należne do końca roku oblicza się zgodnie z art. 25 ust. 1 począwszy od miesiąca, za który podatnik ostatni raz zastosował uproszczoną formę wpłacania zaliczek. Przy obliczaniu tych zaliczek uwzględnia się
zaliczki płacone w uproszczonej formie na podstawie art. 25 ust. 6–10.
3. O rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podstawie
ust. 1 podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za 2020 r.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do podatników, których rok
podatkowy jest inny niż kalendarzowy i obejmuje część 2020 r.

Art. 38k. 1. Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte
w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym
mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, i wprowadzone do ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 roku.
2. Za towary, o których mowa w ust. 1, uważa się w szczególności: maseczki
ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na
obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.

Art. 38l. 1. Koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d, ponoszone
w 2020 r. na działalność badawczo-rozwojową, której celem jest opracowanie
produktów niezbędnych do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa
w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, podatnik może odliczyć również od dochodu
będącego podstawą obliczenia zaliczki, o której mowa w art. 25 ust. 1 lub 1b,
w trakcie roku podatkowego, który:
1) rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2020 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia
2019 r. lub
2) rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r.
2. Przepis art. 18d stosuje się odpowiednio.

Art. 38m. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 24d, osiągający w roku
podatkowym, który:
1) rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2020 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia
2019 r. lub
2) rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r.
– kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które
wykorzystywane są do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2
ustawy o COVID-19, mogą stosować w trakcie tego roku podatkowego do
opodatkowania tych dochodów stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, przy
obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.
2. Wysokość zaliczek, o których mowa w ust. 1, oblicza się w następujący sposób:
1) pierwszą zaliczkę oblicza się od sumy kwalifikowanych dochodów
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych od dnia 1 marca
2020 r., z zastosowaniem stawki, o której mowa w art. 24d ust. 1;
2) zaliczki za kolejne miesiące albo kwartały oblicza się jako różnicę między
podatkiem obliczonym z zastosowaniem stawki, o której mowa w art. 24d ust. 1,
od sumy kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej, osiągniętych od dnia 1 marca 2020 r., a sumą należnych zaliczek
za poprzednie miesiące albo kwartały obliczonych od tych dochodów.
3. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik nie posiada
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ani ekspektatywy uzyskania
kwalifikowanego prawa, pod warunkiem zgłoszenia lub złożenia wniosku o uzyskanie
takiego prawa ochronnego do właściwego organu, w terminie 6 miesięcy, licząc od
końca miesiąca, za który przy obliczaniu zaliczki na podatek zastosował 5% stawkę podatku.
4. Przepisy art. 24d stosuje się odpowiednio.

Art. 38n. 1. Warunek określony w art. 1a ust. 2 pkt 1 lit. d lub pkt 4 uważa się za
spełniony, jeżeli podatnik poniósł w 2020 r. negatywne konsekwencje ekonomiczne
z powodu COVID-19, o którym mowa w ustawie o COVID-19.
2. Przepis ust. 1. stosuje się do roku podatkowego, który rozpoczął się przed
dniem 1 stycznia 2020 r. a zakończy się po dniu 31 grudnia 2019 r., lub rozpoczął się
po dniu 31 grudnia 2019 r. a przed dniem 1 stycznia 2021 r.

Art. 38o. 1. Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia
zaliczki, o którym mowa w art. 25 ust. 19 pkt 1, przysługuje w 2020 r. począwszy od
okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu rozliczeniowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.
2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek,
o której mowa w art. 25 ust. 6, mogą zmniejszyć zaliczkę należną za miesiąc,
w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze
(rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana
lub zbyta, o:
1) 9% wartości wierzytelności – w przypadku małego podatnika albo
2) 19% wartości wierzytelności – w przypadku podatnika innego niż wskazany w pkt 1.
3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej, przysługującego na podstawie
ust. 2, jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki
należne za kolejne miesiące.
4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 i 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu
płatności zaliczki wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.
5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, obowiązany
jest do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej za miesiąc, w którym
wierzytelność została uregulowana lub zbyta.
6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się:
1) do wierzytelności, o których mowa w art. 18f ust. 9, 10, 13 i 18, oraz
2) do zaliczek należnych, których termin płatności upływa w 2020 r.
7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których podatnik
poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o którym
mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 38p. 1. Od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ust. 1,
w celu obliczenia podatku lub zaliczki, podatnik może odliczyć darowizny rzeczowe,
których przedmiotem są komputery przenośne będące laptopami lub tabletami,
przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 września 2020 r.:
1) organom prowadzącym placówki oświatowe;
2) organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, prowadzącym
działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, lub operatorowi
OSE, o którym mowa w ustawie z dnia 27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej (Dz. U. poz. 2184, z 2019 r. poz. 1815 oraz z 2020 r. poz. 695), z przeznaczeniem na cele dalszego nieodpłatnego przekazania
organom prowadzącym placówki oświatowe lub placówkom oświatowym.
2. Przez placówkę oświatową rozumie się:
1) podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 1–4 i 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r.
– Prawo oświatowe;
2) uczelnie w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce;
3) placówki opiekuńczo-wychowawcze w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca
2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2020 r.
poz. 821).
3. Odliczenie stosuje się w przypadku, gdy przedmiotem darowizny są
komputery, o których mowa w ust. 1, kompletne, zdatne do użytku i wyprodukowane
nie wcześniej niż 3 lata przed dniem ich przekazania.
4. W przypadku darowizny, o której mowa w ust. 1, przekazanej:
1) do dnia 30 kwietnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200%
wartości darowizny;
2) w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości
darowizny;
3) od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega
kwota odpowiadająca wartości darowizny.
5. Odliczeniu podlegają darowizny nieodliczone na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 8
i art. 38g.
6. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym artykule, do darowizn stosuje się
odpowiednio przepisy art. 18 ust. 1b, 1c, 1e–1g, 1k oraz art. 27 ust. 4a.

Art. 38q. W przypadku darowizn, o których mowa w art. 38g i art. 38p, kwota
przekazanej darowizny wykazywanej w zeznaniu, o której mowa w art. 18 ust. 1g,
odpowiada kwocie określonej zgodnie odpowiednio z art. 38g ust. 2 oraz art. 38p ust. 4.

Art. 38r. Kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena
nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn, o których mowa w art. 38g
i art. 38p, przekazanych w terminie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 września 2020 r., podmiotom i na cele, o których mowa w tych przepisach, o ile koszty wytworzenia lub cena nabycia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania
przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Art. 38s. Do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych od dnia
1 stycznia 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. darowizn, o których mowa w art. 38g
i art. 38p, przez podatników, o których mowa w art. 38g ust. 1 i art. 38p ust. 1.

Art. 38t. Przepisu art. 16 ust. 1 pkt 22 nie stosuje się do zapłaconych kar
umownych i odszkodowań, jeżeli wada dostarczonych towarów, wykonanych robót
i usług oraz zwłoka w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoka w usunięciu
wad towarów albo wykonanych robót i usług powstała w związku ze stanem
zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19.

Art. 38u. 1. Do przychodów Agencji Rozwoju Przemysłu Spółki Akcyjnej nie zalicza się:
1) wartości skarbowych papierów wartościowych otrzymanych w 2020 r. na
podstawie art. 21b ust. 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o systemie instytucji
rozwoju (Dz. U. poz. 1572 oraz z 2020 r. poz. 569 i 695);
2) przychodów z tytułu zbycia papierów wartościowych, o których mowa w pkt 1.
2. Przepis ust. 1 stosuje się do skarbowych papierów wartościowych
przekazanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w związku
z działaniami mającymi przeciwdziałać negatywnym skutkom COVID-19.

Art. 38v. 1. Do przychodów Polskiej Organizacji Turystycznej nie zalicza się
przychodów otrzymanych z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa
w art. 65 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych
rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem
COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568, 695, 1086 i 1262), na realizację zadań
wynikających z ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o Polskim Bonie Turystycznym (Dz.
U. poz. 1262).
2. W Polskiej Organizacji Turystycznej do kosztów uzyskania przychodów nie
zalicza się kosztów poniesionych na realizację zadań, o których mowa w ust. 1,
sfinansowanych ze środków, o których mowa w ust. 1.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych art. 38

Poprzedni

Art. 37. (pominięty).

Nastepny

Art. 39. 1. Tracą moc: 1) ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1991 r. poz. 216, 350 i 444); 2) art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o zmiani...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
  • Wejscie w życie 10 marca 1992
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 27 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka