Art. 37. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–6 i 9–14 ustawy
z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z
2019 r. poz. 2418), funkcjonariusz może użyć środków przymusu bezpośredniego,
o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 5, 7, 9, 11, pkt 12 lit. a, c i d,
pkt 13 i 17–20 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2
i pkt 3 lit. a z wyłączeniem pościgu za osobą, o której mowa w art. 45 pkt 1 lit. d, oraz
w art. 47 pkt 1, pkt 2 lit. a i pkt 3–7 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach
przymusu bezpośredniego i broni palnej, funkcjonariusz może użyć broni palnej lub
ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz
dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach określonych
w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

Ustawa o Służbie Ochrony Państwa art. 37

Poprzedni

Art. 36. 1. Materiały z czynności, o których mowa w art. 21, które nie stanowią informacji potwierdzających popełnienie przestępstwa albo nie są istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa ochranianym os...

Nastepny

Art. 38. 1. W przypadku zagrożenia realizacji zadań, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. c i d, jeżeli siły SOP są niewystarczające lub mogą okazać się niewystarczające do wykonania swoich zadań, do ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa
  • Wejscie w życie 1 luty 2018
  • Ost. zmiana ustawy 19 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 01 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka