Art. 37. 1. Pas techniczny może być wykorzystywany do innego celu niż
określony w art. 36 ust. 2 pkt 1, za zgodą właściwego terytorialnie dyrektora urzędu
morskiego, wydaną w drodze decyzji, która jednocześnie określa warunki takiego
wykorzystania.
1a. W celu zapewnienia bezpieczeństwa brzegu morskiego w pasie technicznym
określa się minimalne poziomy bezpieczeństwa brzegu morskiego oraz położenie
granicznej linii ochrony niezbędnej dla utrzymania brzegu.
1b. Minimalny poziom bezpieczeństwa brzegu morskiego w pasie technicznym
określa się przez prawdopodobieństwo zdarzenia sztormu na tym obszarze.
1c. Graniczną linię ochrony stanowi linia, poza którą nie dopuszcza się cofania
linii przecięcia zwierciadła wody z lądem przy średnim poziomie morza z okresu
ostatnich 10 lat.
1d. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wymagane dla utrzymania bezpieczeństwa brzegu minimalne
poziomy bezpieczeństwa brzegu morskiego, położenie granicznej linii ochrony oraz
odcinki linii brzegowej, dla których zostaną wyznaczone, mając na względzie
zagospodarowanie wybrzeża oraz obszary podlegające ochronie zgodnie z ustawą
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
1e. Do postępowań w sprawie wykorzystania pasa technicznego do innego celu
niż określony w art. 36 ust. 2 pkt 1, dotyczących:
1) rozpalania ogniska na plaży,
2) używania pojazdu silnikowego lub zaprzęgowego lub motoroweru,
3) przeprowadzenia imprez, uroczystości i ceremonii bez wznoszenia obiektów
tymczasowych
– stosuje się przepisy działu II rozdziału 14 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego.
1f. Do postępowań, o których mowa w ust. 1e, nie stosuje się przepisów działu
II rozdziału 8a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego.
1g. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór urzędowego formularza wniosku o wydanie zgody w sprawie
wykorzystania pasa technicznego do innego celu niż określony w art. 36 ust. 2 pkt 1
oraz wykaz dokumentów, które należy dołączyć do wniosku, mając na uwadze
potrzebę zapewnienia jednolitości wniosków i sprawnej realizacji zadań w tym
zakresie.
2. Zabrania się tworzenia obwodów łowieckich na obszarze pasa technicznego.
2a. Zabrania się na obszarze pasa technicznego:
1) zaśmiecania i zanieczyszczania terenu;
2) bez zgody, o której mowa w ust. 1:
a) rozpalania ogniska na plaży,
b) używania pojazdu silnikowego lub zaprzęgowego lub motoroweru;
3) nie będąc do tego upoważnionym, przebywania na terenach (ogrodzonych lub
oznakowanych) objętych pracami hydrotechnicznymi lub pomiarowymi,
zagrożonych erozją, pożarem i innymi zdarzeniami, w szczególności skażeniami,
zanieczyszczeniami lub obecnością niebezpiecznych przedmiotów.
3. Pozwolenia wodnoprawne, wnoszenie lub niewnoszenie sprzeciwu od
przyjęcia zgłoszenia wodnoprawnego, oceny wodnoprawne, decyzje o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzje o pozwoleniu na budowę oraz decyzje
w sprawie zmian w zalesianiu, zadrzewianiu, tworzeniu obwodów łowieckich, a także
projekty studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i planów
zagospodarowania przestrzennego województwa, dotyczące pasa technicznego, pasa
ochronnego oraz morskich portów i przystani, wymagają uzgodnienia z dyrektorem
właściwego urzędu morskiego.
4. Wszystkie plany i projekty związane z zagospodarowaniem morskich wód
wewnętrznych i morza terytorialnego są zatwierdzane przez organy administracji
morskiej w uzgodnieniu z właściwymi gminami nadmorskimi.

Art. 37¹. Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne obszarów morskich wód
wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oznacza proces,
za pośrednictwem którego właściwe organy, o których mowa w art. 37e ust. 1,
analizują i organizują wykorzystanie obszarów morskich, aby osiągnąć cele
ekologiczne, gospodarcze i społeczne.

Art. 37a. 1. Rada Ministrów przyjmuje, w drodze rozporządzenia, plany
zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, uwzględniając rozstrzygnięcia
określone w ust. 2 oraz wydane ważne pozwolenia, o których mowa w art. 23 ust. 1,
art. 26 ust. 1, i uzgodnienie, o którym mowa w art. 27 ust. 1.
2. Plany zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, zwane dalej „planami”, rozstrzygają
o:
1) funkcji podstawowej i funkcjach dopuszczalnych, dla każdego z obszarów
wydzielonych w planach;
2) zakazach lub ograniczeniach korzystania z obszarów, o których mowa w pkt 1,
z uwzględnieniem wymogów ochrony przyrody;
3) rozmieszczeniu inwestycji celu publicznego;
4) kierunkach rozwoju transportu i infrastruktury technicznej;
5) obszarach i warunkach:
a) ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego,
b) uprawiania rybołówstwa i akwakultury,
c) pozyskiwania energii odnawialnej,
d) poszukiwania, rozpoznawania złóż kopalin oraz wydobywania kopalin ze złóż.
3. Funkcja podstawowa oznacza wiodące przeznaczenie obszaru wydzielonego
w planach. Funkcje dopuszczalne oznaczają pozostałe przeznaczenia obszarów
wydzielonych w planach, których współistnienie nie zakłóca wiodącego
przeznaczenia w sposób stale uniemożliwiający realizację funkcji podstawowej oraz
nie wpływa negatywnie na zrównoważony rozwój obszaru wydzielonego w planach.
3a. Działania, których wyłącznym celem jest obronność lub bezpieczeństwo
państwa, mogą być prowadzone niezależnie od rozstrzygnięć planu, w tym funkcji
podstawowych i dopuszczalnych, na zasadach określonych w przepisach odrębnych.
4. Plany zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza
terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej mogą zawierać ustalenia informacyjne
w zakresie przewidywanego rozmieszczenia inwestycji celu publicznego, inne niż
określone w ust. 2.
5. Organami właściwymi w sprawie morskiego planowania przestrzennego jest
odpowiednio minister właściwy do spraw gospodarki morskiej i dyrektor urzędu
morskiego.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej przekazuje Komisji
Europejskiej i odpowiednim państwom członkowskim kopie oraz wszelkie kolejne
zmiany planów w terminie trzech miesięcy od dnia ich ogłoszenia.

Art. 37b. 1. Projekt planu sporządza właściwy terytorialnie dyrektor urzędu
morskiego, stosując podejście ekosystemowe oraz mając na względzie:
1) wsparcie zrównoważonego rozwoju w sektorze morskim z uwzględnieniem
aspektów gospodarczych, społecznych i środowiskowych, w tym poprawy stanu
środowiska i odporności na zmiany klimatu;
2) obronność i bezpieczeństwo państwa;
3) koordynację działań odpowiednich podmiotów i sposobów wykorzystania
morza.
1a. Podejście ekosystemowe, o którym mowa w ust. 1, oznacza, że
w zarządzaniu działalnością człowieka spełnione zostaną łącznie następujące warunki:
1) wpływ na ekosystem planowanej działalności człowieka będzie utrzymywany na
poziomie umożliwiającym osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu
ekologicznego środowiska;
2) zostanie zachowana zarówno zdolność do prawidłowego funkcjonowania
ekosystemu, jak i odporność na zmiany środowiskowe, powstałe w wyniku
działalności człowieka;
3) zostanie umożliwione jednoczesne, trwałe i zrównoważone użytkowanie
zasobów i usług ekosystemowych przez obecne i przyszłe pokolenia.
2. Do projektu planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód
wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej sporządza się
prognozę oddziaływania na środowisko.
3. Koszty sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód
wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz
opracowania prognozy oddziaływania na środowisko obciążają budżet państwa albo
inwestora realizującego inwestycję, jeżeli ustalenia tego planu są bezpośrednią
konsekwencją realizacji tej inwestycji.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej oraz minister właściwy do
spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz
mieszkalnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu, ministrem
właściwym do spraw rybołówstwa oraz ministrem właściwym do spraw środowiska
określi, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres planów zawarty w części
tekstowej oraz części graficznej sporządzanej w formie cyfrowego opracowania
kartograficznego tworzonego na podstawie baz danych, określając w szczególności
materiały planistyczne, rodzaj opracowań kartograficznych, skalę opracowań
kartograficznych, stosowane oznaczenia, nazewnictwo, standardy oraz sposób
dokumentowania prac planistycznych, mając na względzie czytelność i przejrzystość
planów oraz wytyczne przyjęte przez Komisję Ochrony Środowiska Morskiego Morza
Bałtyckiego oraz organy Unii Europejskiej w zakresie planowania przestrzennego
obszarów morskich.

Art. 37c. Organy administracji morskiej mogą prowadzić analizy i studia
oraz opracowują koncepcje i programy, w celu opracowania planu, a także
współpracują z samorządami województw i gmin nadmorskich i ich związkami
w celu zapewnienia spójności tego planu ze studiami uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowymi planami
zagospodarowania przestrzennego, planami zagospodarowania przestrzennego
województw oraz ze strategiami rozwoju województw, strategiami rozwoju
ponadlokalnego i strategiami rozwoju gmin.

Art. 37d. Plan może zawierać ustalenia wiążące samorządy województw oraz
gminy, w obszarze których występują morskie wody wewnętrzne, lub gminy sąsiadujące z obszarem planu poprzez linię brzegową lub odpowiadające tej linii granice obszarów morskich, przy sporządzaniu odpowiednio planów
zagospodarowania przestrzennego województw, studiów uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego w zakresie:
1) rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym
określonych w średniookresowej strategii rozwoju kraju i innych
strategiach rozwoju;
2) obszarów chronionych, w tym obszarów przestrzeni chronionej;
3) sposobu korzystania z obszarów morskich, w tym ograniczeń i dopuszczeń.

Art. 37e. 1. Przystępując do sporządzenia projektu planu, właściwy terytorialnie
dyrektor urzędu morskiego, kolejno:
1) podaje do publicznej wiadomości, poprzez ogłoszenie w prasie ogólnopolskiej,
wywieszenie na tablicy ogłoszeń i zamieszczenie w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego dyrektora,
informacje o:
a) przystąpieniu do sporządzania projektu planu,
b) możliwości składania uwag i wniosków dotyczących projektu planu
określając formę, miejsce i termin składania tych uwag i wniosków, nie
krótszy niż 60 dni od dnia podania informacji do publicznej wiadomości;
2) zawiadamia na piśmie o przystąpieniu do sporządzania projektu planu instytucje
i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania projektu planu;
3) rozpatruje uwagi i wnioski, o których mowa w pkt 1 lit. b, rozstrzyga o sposobie
ich uwzględnienia w projekcie planu i sporządza wykaz uwag i wniosków
złożonych do projektu planu, w którym umieszcza uwagi i wnioski, wraz ze
złożonym opisem przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 37f ust. 3, a także ogólne uzasadnienie dotyczące sposobu uwzględnienia wniosków do projektu planu;
4) wykłada wykaz, o którym mowa w pkt 3, do publicznego wglądu i udostępnia
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu
obsługującego tego dyrektora, do dnia zakończenia wyłożenia projektu planu,
o którym mowa w pkt 10, oraz podaje informacje o tym do publicznej
wiadomości, wskazując miejsce jego wyłożenia;
5) występuje do właściwych organów o uzgodnienie zakresu i stopnia
szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na
środowisko, o którym mowa w art. 53 ustawy z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2081, z późn. zm.);
6) sporządza projekt planu, uwzględniający w szczególności alternatywne
rozmieszczenie wybranych przedsięwzięć wraz z uzasadnieniem ich
rozmieszczenia, i prognozę oddziaływania na środowisko dla tego projektu;
7) występuje o opinie o projekcie planu do:
a) wojewódzkiego konserwatora zabytków – właściwego w zakresie obszarów
objętych ochroną konserwatorską oraz obszarów proponowanych do objęcia
taką ochroną,
b) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie – w zakresie:
– wpływu na obszary szczególnego zagrożenia powodzią z wyłączeniem
pasa technicznego,
– dostosowania ustaleń projektu planu do wymagań wynikających
z warunków korzystania z wód regionu wodnego oraz, o ile zostały
sporządzone, warunków korzystania z wód zlewni,
– zgodności z planami gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy,
c) ministra właściwego do spraw zdrowia – w zakresie zagospodarowania stref
ochronnych uzdrowisk i obszarów ochrony uzdrowiskowej,
d) właściwego organu nadzoru górniczego – w zakresie terenów górniczych
i ich zagospodarowania,
e) organów właściwych w zakresie strategicznej oceny oddziaływania na
środowisko zgodnie z ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, załączając
prognozę oddziaływania na środowisko,
f) dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie – w zakresie zgodności z
programem ochrony wód morskich oraz w zakresie celów środowiskowych
dla wód morskich, ustanowionych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20
lipca 2017 r. – Prawo wodne;
8) uzgadnia projekt planu z:
a) wójtami, burmistrzami albo prezydentami miast położonych
w bezpośrednim sąsiedztwie obszaru objętego projektem planu – w zakresie
wpływu jego ustaleń na zagospodarowanie pasa technicznego, pasa
ochronnego oraz morskich portów i przystani oraz zagospodarowanie
przestrzenne gminy,
b) regionalnym dyrektorem ochrony środowiska – w zakresie ustaleń projektu
planu, mogących mieć wpływ na cele ochrony rezerwatu przyrody, na
ochronę przyrody parku krajobrazowego i obszaru chronionego krajobrazu
oraz w zakresie ustaleń projektu planu, mogących znacząco negatywnie
oddziaływać na obszar Natura 2000 zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia
2004 r. o ochronie przyrody,
c) Ministrem Obrony Narodowej oraz ministrami właściwymi do spraw:
gospodarki, klimatu, energii, rybołówstwa, środowiska, gospodarki wodnej,
wewnętrznych, turystyki, łączności, transportu, kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego w zakresie ich właściwości,
d) marszałkiem województwa – w zakresie terenów rozmieszczenia inwestycji
celu publicznego o znaczeniu wojewódzkim, ustalonego w planie
zagospodarowania przestrzennego województwa,
e) dyrektorem parku narodowego w zakresie ustaleń projektu planów,
mogących mieć wpływ na ochronę przyrody parku narodowego zgodnie
z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody,
f) podmiotami zarządzającymi portami morskimi o podstawowym znaczeniu
dla gospodarki narodowej – w zakresie ustaleń projektu planu mogących
mieć wpływ na rozwój portów;
9) podaje do publicznej wiadomości, w sposób określony w pkt 1, w terminie nie
krótszym niż 14 dni przed dniem wyłożenia projektu planu wraz z prognozą
oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu, informacje o terminie
i miejscu wyłożenia tych dokumentów oraz o możliwości składania w tym
terminie uwag i wniosków do projektu planu i prognozy oddziaływania na
środowisko dla tego projektu oraz gromadzi te uwagi i wnioski;
10) wykłada projekt planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko na okres
nie krótszy niż 6 tygodni, a także udostępnia go wraz z prognozą w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego
dyrektora oraz organizuje w trzecim tygodniu wyłożenia tego projektu dyskusję
publiczną nad przyjętymi w nim rozwiązaniami;
11) rozpatruje złożone uwagi i wnioski, o których mowa w pkt 9, oraz opinie,
o których mowa w pkt 7, wprowadza zmiany do projektu planu wynikające
z prognozy oddziaływania na środowisko oraz uwzględnionych opinii
i dokonanych uzgodnień, o których mowa w pkt 7 i 8;
12) ponawia uzgodnienia, o których mowa w pkt 8, w niezbędnym zakresie oraz
sporządza wykaz nieuwzględnionych uwag i wniosków wraz z uzasadnieniem
ich nieuwzględnienia;
13) przedstawia projekt planu ministrowi właściwemu do spraw rozwoju
regionalnego w celu stwierdzenia jego zgodności ze średniookresową
strategią rozwoju kraju;
13a) (uchylony)
14) informuje Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, w przypadku
stwierdzenia możliwości znaczącego transgranicznego oddziaływania na
środowisko na skutek realizacji zamierzeń związanych z ustaleniami planu,
o możliwości transgranicznego oddziaływania na środowisko skutków realizacji planu i przekazuje mu projekt planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko;
15) uczestniczy w postępowaniu w sprawie transgranicznego oddziaływania na
środowisko, zgodnie z przepisami działu VI rozdziału 3 ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko;
16) może ponownie wystąpić o opinie i uzgodnienia, o których mowa w pkt 7, 8 i 13,
w zakresie zmian projektu planu wynikających z przeprowadzonego
postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko;
17) przedkłada projekt planu wraz z wykazem, o którym mowa w pkt 12, oraz
projektem podsumowania, o którym mowa w art. 55 ust. 3 ustawy z dnia
3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie,
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko, ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej w celu jego
przyjęcia zgodnie z art. 37a ust. 1.
2. Jeżeli po przedstawieniu projektu planu do przyjęcia zgodnie z art. 37a
ust. 1 dokonane zostaną zmiany w projekcie planu, minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej, po rozpatrzeniu zgłoszonych uwag i wniosków, może przekazać
projekt planu do właściwego terytorialnie dyrektora urzędu morskiego w celu
ponowienia czynności, o których mowa w ust. 1, w zakresie niezbędnym do
dokonania tych zmian. Przedmiotem ponowionych czynności jest wyłącznie część
projektu planu objęta zmianami.

Art. 37f. 1. W odniesieniu do uwag i wniosków, o których mowa w art. 37e
ust. 1 pkt 9, właściwy terytorialnie dyrektor urzędu morskiego sporządza
każdorazowo uzasadnienie sposobu ich rozpatrzenia.
2. Rozstrzygnięcia dyrektora urzędu morskiego o nieuwzględnieniu złożonych
uwag i wniosków do projektu planu nie podlegają zaskarżeniu do sądu
administracyjnego.
3. W przypadku wniosku, o którym mowa w art. 37e ust. 1 pkt 1 lit. b,
dotyczącego uwzględnienia w planie przedsięwzięcia należącego do przedsięwzięć
mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko do
wniosku dołącza się opis przedsięwzięcia zawierający dane, o których mowa w art.
62a ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

Art. 37g. 1. Organy, o których mowa w art. 37e ust. 1, w zakresie swojej
właściwości rzeczowej i miejscowej są obowiązane do współpracy przy sporządzaniu
planu, polegającej na wyrażaniu opinii, składaniu wniosków oraz udostępnianiu
informacji.
2. Koszty związane ze współpracą, o której mowa w ust. 1, obciążają organy
współpracujące.
3. Organy, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 7, 8, 13, dokonują uzgodnień
albo przedstawiają opinie w terminie nie dłuższym niż 45 dni od dnia udostępnienia
projektu planu.
4. Dyrektor urzędu morskiego może uznać za uzgodniony projekt planu
w przypadku, w którym organy, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 7, 8, 13, nie
określą warunków, na jakich uzgodnienie może nastąpić.
4a. W przypadku sprzecznych warunków, na jakich uzgodnienie projektu planu
może nastąpić, wskazanych przez organy gmin, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt
8 lit. a, dyrektor urzędu morskiego powiadamia organy gmin o zakresie sprzeczności
tych warunków. Organy gmin, w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia doręczenia
powiadomienia o zakresie sprzeczności warunków, wspólnie przekazują dyrektorowi
urzędu morskiego, uzyskane w drodze porozumienia, spójne warunki, na jakich
uzgodnienie projektu planu może nastąpić. Nieprzekazanie przez organy gmin
spójnych warunków w terminie może być uznane przez dyrektora urzędu morskiego
jako nieprzedstawienie warunków, na jakich uzgodnienie projektu planu może
nastąpić, w zakresie, w którym są one ze sobą sprzeczne.
5. Nieprzedstawienie stanowiska lub warunków, o których mowa w ust. 4 i 4a, w
terminie, o którym mowa w ust. 3 i 4a, uważa się za równoznaczne odpowiednio z
uzgodnieniem lub zaopiniowaniem projektu planu.

Art. 37h. Dyrektor urzędu morskiego, podejmując rozstrzygnięcia, o których
mowa w art. 37e ust. 1 pkt 3, 6 i 11, ma na względzie:
1) osiągnięcie zrównoważonego rozwoju obszaru objętego planem oraz obszarów
do niego przyległych w wymiarze ekonomicznym, społecznym
i środowiskowym;
2) zapewnienie obronności i bezpieczeństwa państwa;
3) wzajemne oddziaływanie lądu i morza.

Art. 37i. 1. Plan podlega okresowej ocenie, co najmniej raz na 10 lat.
2. W celu oceny aktualności planów właściwy terytorialnie dyrektor urzędu
morskiego występuje do organów, o których mowa w art. 37e ust. 1 pkt 7 i 8,
o przekazanie informacji dotyczących zmian w zagospodarowaniu przestrzennym
obszaru objętego planem oraz dokonuje analizy zmian na tym obszarze,
z uwzględnieniem wydanych pozwoleń, o których mowa w art. 23 ust. 1 i art. 26
ust. 1, oraz uzgodnienia, o którym mowa w art. 27 ust. 1.
3. Po przeprowadzeniu oceny dyrektor urzędu morskiego opracowuje raport
o stanie zagospodarowania obszarów morskich. Wyniki tej oceny oraz raport są
przekazywane ministrom właściwym do spraw: gospodarki morskiej, gospodarki
wodnej, rozwoju regionalnego, budownictwa, planowania i zagospodarowania
przestrzennego oraz mieszkalnictwa.
4. Na podstawie raportu, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej podejmuje decyzję o przystąpieniu do zmiany planu oraz zakresie
niezbędnych zmian.
5. Jeżeli w wyniku zmiany przepisów prawa zachodzi konieczność dokonania
zmiany planu, czynności, o których mowa w art. 37e, wykonuje się odpowiednio
w zakresie niezbędnym do dokonania tych zmian. Przystąpienie do zmiany planu
powinno nastąpić nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie
zmienionego przepisu prawa.
6. Zmiana planu następuje w trybie, w jakim plan został przyjęty.

Art. 37j. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej prowadzi
współpracę transgraniczną w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego
morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej
oraz wymianę transgraniczną w zakresie danych przestrzennych niezbędnych
w procesie planowania przestrzennego obszarów morskich.
2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, wymagany zakres
i sposób uzgodnień transgranicznych planu zagospodarowania przestrzennego
morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej,
mając na względzie w szczególności zalecenia przyjęte przez Komisję Ochrony
Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego oraz organy Unii Europejskiej w zakresie
planowania przestrzennego na morzu.

Art. 37k. Dyrektor urzędu morskiego gromadzi i przechowuje materiały
dotyczące planów.

Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej art. 37

DODAJ