Art. 37. 1. Przywóz broni i amunicji, z państw niebędących państwami
członkowskimi Unii Europejskiej, przez obywateli polskich wymaga uprzedniego
wydania zaświadczenia przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, przekraczając zewnętrzną granicę Unii
Europejskiej, zobowiązane są do pisemnego zgłoszenia właściwemu organowi
celnemu przywozu broni i amunicji. Organ ten niezwłocznie przekazuje informacje
zawarte w zgłoszeniu właściwemu organowi Policji.
3. Jeżeli osoby, o których mowa w ust. 1, nie posiadają pozwolenia na broń,
są obowiązane niezwłocznie złożyć przywożoną broń i amunicję do depozytu
właściwego organu celnego, a także, w terminie 14 dni od dnia przywozu broni na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystąpić do właściwego organu Policji
z wnioskiem o wydanie pozwolenia na broń.
4. Koszty związane z deponowaniem broni i amunicji w trybie, o którym
mowa w ust. 3, ponosi osoba składająca broń i amunicję do depozytu.
5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia oraz tryb przekazywania informacji, o których
mowa w ust. 2. Zgłoszenie powinno zawierać dane, które pozwolą na jednoznaczną
identyfikację osoby przywożącej broń i amunicję, a także jednoznaczną
identyfikację tej broni i amunicji.

Art. 37a. 1. Osobom deklarującym zakup broni palnej lub amunicji w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej właściwy terytorialnie komendant
wojewódzki Policji, na ich wniosek, poświadcza uprzednią zgodę przewozową.
2. Uprzednia zgoda przewozowa powinna zawierać w szczególności:
1) wskazanie państwa początkowego i docelowego transakcji;
2) nazwę lub imię i nazwisko zbywcy i nabywcy broni palnej lub amunicji;
3) siedzibę i adres lub miejsce zamieszkania i adres zbywcy i nabywcy broni
palnej lub amunicji;
4) adres, na który broń palna lub amunicja ma być dostarczona;
5) dane techniczne pozwalające na jednoznaczną identyfikację broni palnej lub
amunicji;
6) liczbę egzemplarzy broni palnej lub sztuk amunicji.
3. Organ, o którym mowa w ust. 1, poświadcza uprzednią zgodę przewozową
w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia jej wpływu do tego organu.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór uprzedniej zgody przewozowej, z uwzględnieniem danych,
o których mowa w ust. 2, w taki sposób, aby zawierała ona elementy umożliwiające
jednoznaczną identyfikację broni palnej i stron transakcji oraz miejsca
przeznaczone na dokonywanie wpisów poświadczających legalność transakcji.

Ustawa o broni i amunicji art. 37

Poprzedni

Art. 36. 1. Dopuszcza się przesyłanie broni lub amunicji za pośrednictwem operatorów świadczących usługi pocztowe, o ile świadczą oni tego rodzaju usługi. 2. Przesyłanie broni lub amunicji za pośred...

Nastepny

Art. 38. 1. Wywóz broni i amunicji za granicę przez obywateli polskich wymaga zgody właściwego organu Policji. 2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku wydania Europejskiej karty broni palnej...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji
  • Wejscie w życie 20 marca 2000
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 28 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka