Art. 36. Przepisów art. 29–35 nie stosuje się do infrastruktury kolejowej:
1) przeznaczonej wyłącznie do przewozów osób wykonywanych przez
przewoźnika kolejowego, który równocześnie zarządza tą infrastrukturą bez
udostępniania jej innym przewoźnikom;
2) przeznaczonej do użytku właściciela w celu wykonywania przewozów rzeczy
wyłącznie dla jego własnych potrzeb;
3) obejmującej linie kolejowe o szerokości torów innej niż 1435 mm.

Art. 36a. 1. Udostępnianie obiektu infrastruktury usługowej, zwanego dalej
„obiektem”, polega na umożliwieniu przewoźnikom kolejowym, na ich wniosek,
dostępu do torów kolejowych w tym obiekcie oraz korzystania z usług, o których
mowa w ust. 2 i 3 załącznika nr 2 do ustawy, do których świadczenia obiekt został
specjalnie przystosowany. W przypadku gdy wymaga tego specyfika świadczonych
usług, udostępnianie obiektu obejmuje również korzystanie z obiektu.
2. Zarządzający obiektem sporządza statut obiektu, w którym określa, czy
obiekt przeznaczony jest do udostępniania. Zarządzający obiektem świadczący
usługi, o których mowa w ust. 2 załącznika nr 2 do ustawy, może określić, że obiekt
nie jest przeznaczony do udostępniania tylko w przypadku, gdy obiekt nie jest używany.
3. Przewoźnicy kolejowi są uprawnieni do dostępu do udostępnianych
obiektów, w tym do torów kolejowych w tych obiektach i świadczonych w nich
usług, o których mowa w ust. 2 załącznika nr 2 do ustawy, na równych i niedyskryminujących zasadach.
4. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 3, przysługuje również przewoźnikom
kolejowym z innych państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie obiektów
położonych na sieci kolejowej, do dostępu do której są uprawnieni.
5. Jeżeli obiekt nie był wykorzystywany do świadczenia usług, o których
mowa w ust. 2 załącznika nr 2 do ustawy, przez okres co najmniej dwóch kolejnych
lat i przewoźnik kolejowy zgłosił zarządzającemu obiektem lub operatorowi obiektu zainteresowanie dostępem do tego obiektu, właściciel obiektu podaje do
publicznej wiadomości, że obiekt jest przeznaczony do wynajęcia lub dzierżawy,
w całości albo w części, w celu świadczenia usług w zakresie, w jakim przewoźnik
kolejowy zgłosił zainteresowanie dostępem do tego obiektu, chyba że zarządzający
obiektem lub operator obiektu wykaże, że użycie obiektu przez przewoźnika
kolejowego nie jest możliwe, z uwagi na toczące się postępowanie
restrukturyzacyjne.
6. Jeżeli operator obiektu, zwany dalej „operatorem”, świadczy usługi, o
których mowa w ust. 3 załącznika nr 2 do ustawy, świadczy je na równych i
niedyskryminujących zasadach.

Art. 36b. 1. Operator określa sposób wnioskowania o dostęp do obiektu oraz
termin składania wniosków.
2. Operator rozpatruje wnioski, o których mowa w ust. 1, w terminie nie
dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wniosku przez operatora. Operator może
stosować dłuższy termin rozpatrywania wniosków pod warunkiem uzyskania
zgody Prezesa UTK.
3. Operator podejmuje wszelkie możliwe działania w celu uwzględnienia
wszystkich złożonych wniosków, o których mowa w ust. 1, przy czym nie jest on
obowiązany do ponoszenia jakichkolwiek nakładów, które są konieczne do
realizacji tego celu.
4. Operator może odmówić przewoźnikowi kolejowemu dostępu do obiektu,
jeżeli wykaże, że:
1) przewoźnik ten może wykonać planowany przewóz kolejowy na
porównywalnych ekonomicznie warunkach, korzystając z innego
udostępnianego obiektu, z wyjątkiem sytuacji, gdy przewoźnik poinformuje
operatora, że operator wskazanego obiektu odmówił mu do niego dostępu, lub
2) pozytywne rozpatrzenie wniosku wiązałoby się z koniecznością poniesienia
przez operatora nakładów, o których mowa w ust. 3, lub
3) ze względu na brak wystarczającej zdolności przepustowej pozytywne
rozpatrzenie wniosku uniemożliwiłoby temu operatorowi realizację
uzasadnionych potrzeb własnych lub wykonanie zobowiązań wynikających z
umów zawartych uprzednio z innymi przewoźnikami kolejowymi.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, operator uzasadnia na piśmie swoją
odmowę i przekazuje ją przewoźnikowi kolejowemu.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, w odmowie, o której mowa
w ust. 5, operator wskazuje inny obiekt, który umożliwi przewoźnikowi
kolejowemu wykonanie przewozu kolejowego na porównywalnych ekonomicznie warunkach.

Art. 36c. 1. Przewoźnik kolejowy nabywa prawo do korzystania z usług
świadczonych w obiekcie po zawarciu z operatorem umowy określającej w
szczególności prawa i obowiązki operatora i przewoźnika kolejowego związane ze
świadczonymi usługami.
2. W przypadku gdy operator jest zarządcą infrastruktury kolejowej
udostępnianej na zasadach opisanych w rozdziale 6, może zawrzeć z
przewoźnikiem kolejowym jedną umowę zamiast umowy, o której mowa w art. 30c
ust. 2, oraz umowy, o której mowa w ust. 1, zawierającą wszystkie postanowienia
wymagane tymi umowami.
3. Operator nie ujawnia informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa
uzyskanych w związku z udostępnianiem obiektu.

Art. 36d. 1. Jeżeli operator odmówił dostępu do obiektu z naruszeniem
przepisów art. 36b, przewoźnik kolejowy może wnieść skargę do Prezesa UTK.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Prezes UTK może, w drodze
decyzji, nakazać operatorowi zapewnienie przewoźnikowi kolejowemu, w
wyznaczonym terminie, dostępu do obiektu, o ile stwierdzi wystąpienie naruszeń
przepisów art. 36b.

Art. 36e. 1. Operator określa wysokość opłat, które pobiera od przewoźników
kolejowych za dostęp do obiektu.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą przekraczać kosztów
udostępniania obiektu ponoszonych przez operatora powiększonych o rozsądny
zysk, rozumiany jako stopa zwrotu z własnego kapitału uwzględniająca ewentualne
ryzyko ponoszone przez operatora, nie większy niż 10% w skali roku.
3. (uchylony)

Art. 36f. 1. Operator opracowuje regulamin dostępu do obiektu, zwany dalej
„regulaminem obiektu”, w którym określa w szczególności:
1) obiekty, których dotyczy, i ich rodzaje;
2) zakres udostępniania obiektów, za który operator jest odpowiedzialny;
3) procedurę udostępniania obiektów, w tym termin składania oraz zakres
informacji, jakie powinien zawierać wniosek, o którym mowa w art. 36b ust.
1;
4) szczegółowe warunki techniczne dostępu do obiektów;
5) wysokość opłat, o których mowa w art. 36e ust. 1.
2. Regulamin obiektu podlega aktualizacji w razie zmiany informacji w nim
zawartych.
3. Operator nie później niż na 2 tygodnie przed dniem publikacji regulaminu
sieci, określonym w art. 32 ust. 3:
1) publikuje regulamin obiektu na swojej stronie internetowej;
2) przekazuje Prezesowi UTK i zarządcy, z którego siecią kolejową jest
połączony obiekt, regulamin obiektu albo informuje ich o adresie strony
internetowej, na której regulamin obiektu został opublikowany.
4. Prezes UTK, uwzględniając konieczność zapewnienia
niedyskryminującego i równego traktowania przewoźników kolejowych
ubiegających się o dostęp do obiektu, z urzędu lub na wniosek przewoźnika
kolejowego, w drodze decyzji, nakazuje operatorowi wprowadzenie zmian w
opublikowanym regulaminie obiektu, jeżeli regulamin obiektu nie spełnia
wymagań określonych w przepisach niniejszego rozdziału.
5. W decyzji, o której mowa w ust. 4, Prezes UTK może w szczególności
nakazać zmianę:
1) wysokości opłat, o których mowa w art. 36e ust. 1, uwzględniając zasady
kalkulacji opłaty, o których mowa w art. 36e ust. 2, oraz wysokość opłat
pobieranych przez innych operatorów za udostępnianie i świadczenie usług w
takich samych obiektach;
2) terminów składania wniosków, o którym mowa w art. 36b ust. 1,
uwzględniając zdolność przepustową drogi kolejowej wchodzącej w skład
obiektu, rodzaj usług w nim świadczonych oraz uzasadnione potrzeby
przewoźników kolejowych.

Art. 36g. 1. Operator, który jest przewoźnikiem kolejowym, jeżeli udostępnia obiekt:
1) prowadzi odrębną rachunkowość dla działalności polegającej na zarządzaniu
obiektami;
2) w ramach ujawnień w informacji dodatkowej rocznego sprawozdania
finansowego przedstawia on odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki
zysków i strat odrębnie dla działalności polegającej na zarządzaniu obiektami
infrastruktury usługowej.
2. W przypadku gdy:
1) funkcje operatora wykonuje przedsiębiorca, który jest jednocześnie
przewoźnikiem kolejowym mającym pozycję dominującą, w rozumieniu
ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.
U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667), dla którego wykorzystuje się dany obiekt,
albo
2) operator jest bezpośrednio lub pośrednio kontrolowany przez przedsiębiorcę,
o którym mowa w pkt 1
– operator powinien być niezależny od przewoźnika kolejowego w zakresie
organizacyjnym i decyzyjnym.
3. W celu zapewnienia niezależności, o której mowa w ust. 2, operator:
1) w zakresie dotyczącym struktury organizacyjnej posiada własny personel i
wyodrębnione komórki organizacyjne właściwe w sprawach udostępniania
obiektów lub świadczenia usług w tych obiektach, a także pobierania opłat od
przewoźników kolejowych za te czynności;
2) w zakresie dotyczącym podejmowania decyzji zapewnia, że zakres
obowiązków powierzonych członkom organów zarządzających lub
pracownikom zajmującym stanowiska kierownicze w komórkach
organizacyjnych, o których mowa w pkt 1, nie obejmuje jakichkolwiek spraw
związanych z wykonywaniem działalności handlowej przez przewoźnika
kolejowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
3) opracowuje i jest odpowiedzialny za realizację programu, w którym określa
przedsięwzięcia, jakie należy podjąć w celu zapewnienia
niedyskryminacyjnego dostępu do obiektów lub do świadczenia usług w tych
obiektach, w tym szczegółowe obowiązki pracowników wynikające z tych programów;
4) wyznacza inspektora do spraw zgodności monitorującego realizację
programu, o którym mowa w pkt 3, który jest w swoich działaniach niezależny
oraz ma dostęp do informacji o działalności operatora, niezbędnych do
wypełnienia jego zadań.
4. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się do obiektów wymienionych w ust. 2 pkt 1–4,
7 oraz 9 załącznika nr 2 do ustawy.

Art. 36h. 1. Prezes UTK prowadzi rejestr obiektów infrastruktury usługowej,
zwany dalej „rejestrem obiektów”.
2. W rejestrze obiektów gromadzi się następujące dane:
1) nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres albo imię, nazwisko i adres
zamieszkania:
a) właściciela obiektu,
b) zarządzającego obiektem,
c) operatora;
2) sieci kolejowe, z którymi obiekt jest połączony;
3) zakres usług, które mogą być świadczone w obiekcie.
3. Zarządzający obiektem przekazują Prezesowi UTK dane, o których mowa
w ust. 2, w zakresie swojej właściwości.

Art. 36i. Przepisów art. 36a–36h nie stosuje się do obiektów połączonych
wyłącznie z infrastrukturą kolejową, w stosunku do której zastosowano
przynajmniej jedno z wyłączeń, o których mowa w art. 35a ust. 1 pkt 1 i 3 albo art.
36, z wyjątkiem obiektów, które są niezbędne do świadczenia usług przewozowych
albo służą one lub mogą służyć więcej niż jednemu klientowi końcowemu.

Art. 36j. 1. Udostępnianie stacji pasażerskiej polega na:
1) umożliwieniu korzystania przez podróżnych ze stacji pasażerskiej;
2) udostępnianiu przewoźnikom kolejowym, na zasadach określonych w rozdziale 6a:
a) powierzchni przeznaczonej do obsługi podróżnych, w tym powierzchni
przed kasami, poczekalni, powierzchni stanowiącej dostęp do peronów z drogi publicznej lub dworca kolejowego, a także powierzchni służącej do umieszczania dodatkowych informacji dla pasażerów lub
b) systemu sprzedaży biletów obsługiwanego przez operatora stacji pasażerskiej.
2. Operator stacji pasażerskiej może nie udostępniać podróżnym dworca
kolejowego, jeżeli stacja pasażerska nie jest udostępniana przewoźnikom w sposób
określony w ust. 1 pkt 2. W takim przypadku dworzec kolejowy nazywa się nieczynnym.

Art. 36k. 1. Stacje pasażerskie są udostępniane podróżnym nieodpłatnie.
2. Operator stacji pasażerskiej opracowuje i udostępnia w formie ogłoszeń na
tablicach informacyjnych regulamin korzystania ze stacji pasażerskiej przez
podróżnych, w którym w szczególności wymienia elementy stacji pasażerskiej,
które są nieczynne.
3. Jeżeli stacja pasażerska jest zarządzana przez kilku operatorów stacji
pasażerskich, opracowują oni wspólny regulamin korzystania ze stacji pasażerskiej.
4. Operator stacji pasażerskiej zarządzający czynnym dworcem kolejowym
obowiązany jest zapewnić dla podróżnych poczekalnię.

Art. 36l. 1. Nazwę stacji pasażerskiej określa zarządca linii kolejowej, przy
której stacja pasażerska jest położona. Jeżeli stacja pasażerska jest położona przy
liniach kolejowych zarządzanych przez różnych zarządców, nazwę stacji określają
wszyscy zarządcy w porozumieniu.
2. Koszty zmiany nazwy stacji pasażerskiej ponosi wnioskodawca.

Art. 36la. Do peronów stosuje się przepisy art. 36j ust. 1 pkt 1, art. 36k ust. 1 i art. 36l.

Art. 36m. 1. Minister właściwy do spraw transportu może określić, w drodze
rozporządzenia, standardy oznakowania stacji pasażerskich.
2. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się:
1) potrzebę zapewnienia jednolitości i czytelności oznakowania stacji pasażerskich;
2) potrzebę poprawy obsługi pasażerów i zwiększenia dostępu do przewozów
kolejowych, w szczególności podróżnym o ograniczonej możliwości
poruszania się.

Art. 36n. 1. Prowadzenie ruchu kolejowego przez połączenie dróg
kolejowych zarządzanych przez różnych zarządców realizowane jest na podstawie
zawartej między nimi umowy albo na podstawie postanowień uzgodnionego przez
zarządcę regulaminu pracy bocznicy kolejowej, o którym mowa w art. 19 ust. 3 pkt
4.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) punkty styku dróg kolejowych;
2) jednostki organizacyjne wyznaczone do współpracy;
3) zasady współpracy zarządców w zakresie udostępniania infrastruktury
kolejowej, w tym:
a) zasady wzajemnego przekazywania wniosków o przydzielenie zdolności
przepustowej,
b) strony opracowujące rozkład jazdy pociągów co najmniej na częściach
linii kolejowych przylegających do punktu styku linii kolejowych,
c) w przypadku, o którym mowa w art. 36o ust. 2, zasady pobierania opłat
za udostępnianie infrastruktury kolejowej,
d) w odniesieniu do umów ramowych;
4) zasady prowadzenia ruchu kolejowego co najmniej na częściach dróg
kolejowych przylegających do punktu styku dróg kolejowych;
5) działania podejmowane w sytuacjach wyjątkowych i w trudnych warunkach;
6) tryb wyjaśniania przyczyn poważnych wypadków, wypadków i incydentów
oraz ich skutków finansowych oraz sposób prowadzenia związanej z tym dokumentacji;
7) zasady wzajemnych rozliczeń;
8) tryb rozstrzygania sporów.
3. Postanowienia umowy, o której mowa w ust. 1, nie mogą naruszać zasad
bezpieczeństwa ruchu kolejowego oraz bezpiecznego przewozu osób i rzeczy.
4. Zarządca publikuje na swojej stronie internetowej postanowienia umowy,
o której mowa w ust. 1, w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.

Art. 36o. 1. Zarządcy, których linie kolejowe są połączone, tworzą wspólny
portal internetowy umożliwiający uzyskanie informacji niezbędnych do
uruchomienia pociągów przejeżdżających przez więcej niż jedną sieć kolejową.
2. Zarządcy linii kolejowych mogą wspólnie powołać lub wskazać podmiot
odpowiedzialny za udostępnianie infrastruktury kolejowej.

Art. 36p. 1. Zarządca informuje Komisję Europejską o spotkaniach, na
których opracowuje się wspólne zasady i praktyki dotyczące przydzielania
zdolności przepustowej na styku sieci zarządców, których infrastruktura kolejowa
została uznana w decyzji wydanej przez Komisję Europejską za infrastrukturę
kolejową mogącą mieć strategiczne znaczenie dla funkcjonowania rynku
kolejowego. Komisja Europejska jest zapraszana do udziału w tych spotkaniach w
charakterze obserwatora.
2. Ustalenia zarządców w zakresie wspólnych zasad i praktyk dotyczących
przydzielania zdolności przepustowej oraz wykorzystania w tym celu systemów
informatycznych zarządcy przekazują Prezesowi UTK w terminie miesiąca od ich podjęcia.

Art. 36q. PLK S.A. współpracuje z głównymi zarządcami z innych państw
członkowskich Unii Europejskiej w ramach Platformy Europejskich Zarządców
Infrastruktury Kolejowej.

Ustawa o transporcie kolejowym art. 36

DODAJ