Art. 34. 1. Obowiązek poddania się leczeniu trwa tak długo, jak tego wymaga
cel leczenia, nie dłużej jednak niż 2 lata od chwili uprawomocnienia się
postanowienia.
2. W czasie trwania obowiązku poddania się leczeniu odwykowemu sąd może na
wniosek osoby, w stosunku do której został orzeczony prawomocnie obowiązek
poddania się leczeniu odwykowemu lub kuratora sądowego, po zasięgnięciu opinii
kierownika podmiotu leczniczego albo na jego wniosek, zmieniać postanowienia w
zakresie rodzaju zakładu leczenia odwykowego.
3. W czasie trwania obowiązku poddania się leczeniu stacjonarny zakład leczący
może ze względów leczniczych skierować osobę zobowiązaną do innego zakładu
w celu kontynuowania leczenia odwykowego, powiadamiając o tym sąd.
4. O ustaniu obowiązku poddania się leczeniu przed upływem okresu
wskazanego w ust. 1 decyduje sąd na wniosek osoby zobowiązanej, zakładu
leczącego, kuratora sądowego, prokuratora lub z urzędu, po zasięgnięciu opinii
zakładu, w którym osoba leczona przebywa.
4a. W sprawach, o których mowa w ust. 2 i 4, przepis art. 30a stosuje się
odpowiednio.
5. W wypadku ustania obowiązku poddania się leczeniu ponowne zastosowanie
tego obowiązku wobec tej samej osoby nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy
od jego ustania.

Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi art. 34

DODAJ