Art. 33. Przesyłkę bagażową, która nie nadeszła do miejsca przeznaczenia
w ciągu 14 dni po upływie terminu przewozu, uważa się za utraconą.

Art. 33a. 1. Przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo
osoba przez niego upoważniona, legitymując się identyfikatorem umieszczonym
w widocznym miejscu, może dokonywać kontroli dokumentów przewozu osób lub
bagażu.
2. Identyfikator, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) nazwę przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego;
2) numer identyfikacyjny osoby dokonującej kontroli dokumentów przewozu osób
lub bagażu;
3) zdjęcie kontrolującego;
4) zakres upoważnienia;
5) okres ważności;
6) podpis wystawcy (przewoźnika lub organizatora publicznego transportu
zbiorowego).
3. W razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik
lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego
upoważniona pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo
wystawia wezwanie do zapłaty.
4. W razie stwierdzenia braku ważnego dokumentu poświadczającego
uprawnienie do bezpłatnego albo ulgowego przejazdu przewoźnik lub organizator
publicznego transportu zbiorowego albo osoba przez niego upoważniona pobiera
właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawia wezwanie do
zapłaty. Pobrana należność za przewóz i opłata dodatkowa, po uiszczeniu opłaty
manipulacyjnej odpowiadającej kosztom poniesionym przez przewoźnika lub
organizatora publicznego transportu zbiorowego, podlegają zwrotowi, a w przypadku
wezwania do zapłaty – umorzeniu, w przypadku udokumentowania przez podróżnego,
nie później niż w terminie 7 dni od dnia przewozu, uprawnień do bezpłatnego lub
ulgowego przejazdu.
5. W razie posiadania przez podróżnego ważnego dokumentu przewozu, którego
nie miał podczas przejazdu, do zwrotu i umarzania należności za przewóz i opłaty
dodatkowej stosuje się przepis ust. 4 zdanie drugie.
6. Przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego może określić
w regulaminie przewozu lub taryfie obniżenie wysokości opłaty dodatkowej w razie
natychmiastowego jej uiszczenia lub w terminie wyznaczonym w wezwaniu do
zapłaty.
7. Przewoźnik lub organizator publicznego transportu zbiorowego albo osoba
przez niego upoważniona ma prawo:
1) w razie odmowy zapłacenia należności – żądać okazania dokumentu
umożliwiającego stwierdzenie tożsamości podróżnego;
2) w razie niezapłacenia należności i nieokazania dokumentu – ująć podróżnego
i niezwłocznie oddać go w ręce Policji lub innych organów porządkowych, które
mają zgodnie z przepisami prawo zatrzymania podróżnego i podjęcia czynności
zmierzających do ustalenia jego tożsamości;
3) w razie uzasadnionego podejrzenia, że dokument przewozu albo dokument
uprawniający do przejazdu bezpłatnego lub ulgowego jest podrobiony lub
przerobiony – zatrzymać dokument za pokwitowaniem oraz przesłać go
prokuratorowi lub Policji, z powiadomieniem wystawcy dokumentu.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, do czasu przybycia
funkcjonariusza Policji lub innych organów porządkowych, podróżny obowiązany jest
pozostać w miejscu przeprowadzania kontroli albo w innym miejscu wskazanym
przez przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego albo osobę
przez niego upoważnioną.

Prawo przewozowe art. 33

Poprzedni

Art. 32. Do przesyłek bagażowych nadawanych przez organizatora przewozu grupowego stosuje się odpowiednio przepisy art. 23–28, z wyjątkiem przepisu art. 25 ust. 2.

Nastepny

Art. 34. 1. Przewoźnik wykonujący regularne przewozy osób w transporcie drogowym jest obowiązany zgłaszać na piśmie właściwemu organizatorowi zmiany dotyczące rozkładu jazdy, nie później niż w termi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe
  • Wejscie w życie 1 lipca 1985
  • Ost. zmiana ustawy brak
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 20 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka