Art. 32. 1. W przypadku uzyskania danych lub innych informacji
o podejrzeniach lub przypadkach zakażeń, zachorowań lub zgonów z powodu choroby zakaźnej państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny
inspektor sanitarny, kierując się opartą na wiedzy medycznej własną oceną stopnia
zagrożenia dla zdrowia publicznego oraz wytycznymi państwowego inspektora
sanitarnego wyższego stopnia, niezwłocznie weryfikuje uzyskane informacje,
przeprowadza dochodzenie epidemiologiczne, a następnie, w razie potrzeby,
podejmuje czynności mające na celu zapobieganie oraz zwalczanie szerzenia się
zakażeń i zachorowań na tę chorobę zakaźną.
2. Dane i informacje, o których mowa w ust. 1, uzyskuje się na podstawie:
1) zgłoszeń, o których mowa w art. 27 ust. 1 i 8 oraz art. 29 ust. 1 pkt 1;
2) danych uzyskanych z indywidualnego nadzoru epidemiologicznego;
3) danych przekazanych przez punkty kontaktowe wspólnotowych
i międzynarodowych systemów wczesnego ostrzegania;
4) danych i informacji pochodzących z innych źródeł, w szczególności dotyczących
ognisk epidemicznych zakażeń i zachorowań na chorobę zakaźną.

Art. 32a. 1. Państwowy inspektor sanitarny lub Główny Inspektor Sanitarny,
w związku z prowadzonym dochodzeniem epidemiologicznym, może żądać
udzielenia informacji o:
1) osobach zakażonych lub podejrzanych o zakażenie, chorych lub podejrzanych
o chorobę zakaźną, osobach zmarłych z powodu choroby zakaźnej lub osobach,
wobec których istnieje takie podejrzenie,
2) osobach, które mogły mieć styczność z osobami, o których mowa w pkt 1,
3) posiadaczach zwierząt, które mogły stanowić źródło narażenia na zakażenie lub
chorobę zakaźną
– od każdego, kto takie dane posiada, lub jednostek administracji publicznej, które
dane takie mogą ustalić.
2. Dane osób, o których mowa w ust. 1, obejmują:
1) imię i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) numer PESEL, a w przypadku gdy osobie nie nadano tego numeru – serię
i numer paszportu albo numer identyfikacyjny innego dokumentu, na podstawie
którego jest możliwe ustalenie danych osobowych;
4) płeć;
5) adres miejsca zamieszkania;
6) informacje o aktualnym miejscu pobytu;
7) numer telefonu kontaktowego oraz adres poczty elektronicznej lub innych
środków komunikacji elektronicznej;
8) rozpoznanie kliniczne zakażenia lub choroby zakaźnej oraz charakterystykę
podstawowych objawów klinicznych i biologicznego czynnika
chorobotwórczego;
9) okoliczności narażenia na zakażenie, ze szczególnym uwzględnieniem
czynników ryzyka;
10) trasę podróży krajowej lub międzynarodowej oraz wykorzystywane podczas niej
przez osobę chorą lub zakażoną środki transportu;
11) miejsca pobytu osoby zakażonej w okresie wylęgania choroby.

Art. 32b. 1. W razie niebezpieczeństwa szerzenia się zakażenia lub choroby
zakaźnej, które może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, w szczególności
wystąpienia choroby szczególnie niebezpiecznej lub wysoce zakaźnej, państwowy
powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny jest
obowiązany do niezwłocznego zgłoszenia tego faktu państwowemu wojewódzkiemu
inspektorowi sanitarnemu oraz Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu.
2. Jeżeli sytuacja epidemiologiczna, o której mowa w ust. 1, może mieć wpływ
na zdrowie publiczne w skali międzynarodowej, państwowy powiatowy inspektor
sanitarny lub państwowy graniczny inspektor sanitarny jest obowiązany do
niezwłocznego zgłoszenia tego faktu krajowemu punktowi centralnemu do spraw
międzynarodowych przepisów zdrowotnych, działającemu na podstawie odrębnych przepisów.

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi art. 32

DODAJ