Art. 31. 1. Podmiot, którego program lub projekt znajdujący się na liście, o której
mowa w art. 30 ust. 3 pkt 2, nie został zaakceptowany przez ministra właściwego do
spraw klimatu, może, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji, złożyć wniosek o
ponowne rozpatrzenie sprawy do ministra właściwego do spraw klimatu.
2. W przypadku gdy minister właściwy do spraw klimatu utrzyma w mocy swoją
decyzję, podmiotowi przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu
administracyjnego, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji.
3. Wniesienie skargi nie wstrzymuje zawierania umów o udzielenie dotacji
z beneficjentami.

Art. 31a. 1. W celu uzyskania refinansowania ze środków zgromadzonych na
Rachunku klimatycznym kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 lit. a, w tym
kosztów związanych z przeznaczaniem środków na dofinansowanie programów lub projektów rezerwowych, o których mowa w art. 30a ust. 1, Narodowy Fundusz sporządza i przedkłada do zaakceptowania ministrowi właściwemu do spraw klimatu listę kosztów wstępnie zakwalifikowanych do refinansowania wraz ze wskazaniem
programów lub projektów, których te koszty dotyczą.
2. Lista kosztów, o której mowa w ust. 1, obejmuje koszty Narodowego
Funduszu związane z przeznaczaniem środków niebędących wpływami
pochodzącymi ze sprzedaży jednostek Kioto, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia
2001 r. – Prawo ochrony środowiska, na:
1) dotacje, w tym dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych, częściowe
spłaty kapitału kredytów bankowych, dopłaty do oprocentowania lub ceny
wykupu obligacji, w celu dofinansowania programów lub projektów
realizowanych w obszarach, o których mowa w art. 22 ust. 2;
2) dofinansowanie zadań realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe,
obejmujących realizację programów lub projektów w obszarach, o których
mowa w art. 22 ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw klimatu akceptuje poszczególne koszty z listy
kosztów, o której mowa w ust. 1. Minister właściwy do spraw klimatu bierze pod
uwagę opinię Rady Konsultacyjnej.
4. Po uzyskaniu akceptacji, o której mowa w ust. 3, Narodowy Fundusz
dokonuje refinansowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 lit. a, przez
przeniesienie kwoty środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym
odpowiadającej wysokości tych kosztów na rachunek bankowy Narodowego
Funduszu niebędący Rachunkiem klimatycznym.

Art. 31b. 1. W celu uzyskania refinansowania ze środków zgromadzonych na
Rachunku klimatycznym kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 lit. b,
wojewódzki fundusz sporządza i przedkłada do uzgodnienia Narodowemu
Funduszowi projekt listy kosztów wstępnie zakwalifikowanych do refinansowania
wraz ze wskazaniem programów lub projektów, których te koszty dotyczą.
2. Narodowy Fundusz przedkłada do zaakceptowania ministrowi właściwemu do
spraw klimatu uzgodnioną listę kosztów wstępnie zakwalifikowanych do
refinansowania wraz ze wskazaniem programów lub projektów, których te koszty dotyczą.
3. Lista kosztów, o której mowa w ust. 2, obejmuje koszty wojewódzkiego
funduszu związane z przeznaczaniem środków, zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia
2001 r. – Prawo ochrony środowiska, na:
1) dotacje, w tym dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych, częściowe
spłaty kapitału kredytów bankowych, dopłaty do oprocentowania lub ceny
wykupu obligacji, w celu dofinansowania programów lub projektów
realizowanych w obszarach, o których mowa w art. 22 ust. 2;
2) dofinansowanie zadań realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe,
obejmujących realizację programów lub projektów w obszarach, o których
mowa w art. 22 ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw klimatu, biorąc pod uwagę opinię Rady
Konsultacyjnej, akceptuje poszczególne koszty z listy kosztów, o której mowa
w ust. 2.
5. Po uzyskaniu akceptacji, o której mowa w ust. 4, Narodowy Fundusz zawiera
z wojewódzkim funduszem umowę o refinansowanie kosztów.
6. W umowie, o której mowa w ust. 5, określa się w szczególności:
1) listę kosztów podlegających refinansowaniu wraz ze wskazaniem programów lub
projektów, których te koszty dotyczą;
2) szczegółowy zakres i częstotliwość składania przez wojewódzki fundusz
raportów zawierających dane i informacje dotyczące osiągniętych efektów
związanych z uniknięciem lub redukcją emisji gazów cieplarnianych.
7. Narodowy Fundusz dokonuje refinansowania kosztów, o których mowa
w art. 22 ust. 1 pkt 2 lit. b, na podstawie umowy, o której mowa w ust. 5, przez
przekazanie z Rachunku klimatycznego kwoty środków odpowiadającej wysokości
kosztów podlegających refinansowaniu na wskazany w tej umowie rachunek bankowy
wojewódzkiego funduszu.

Art. 31c. 1. Narodowy Fundusz może udzielać dofinansowania z innych
środków niż zgromadzone na Rachunku klimatycznym w celu uzupełnienia wkładu
własnego beneficjenta.
2. Koszty poniesione przez Narodowy Fundusz w celu uzupełnienia wkładu
własnego beneficjenta nie podlegają refinansowaniu ze środków zgromadzonych na
Rachunku klimatycznym.

Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji art. 31

DODAJ