Art. 31. 1. Ustanowienie hipoteki stanowiącej zabezpieczenie wierzytelności
obligatariuszy następuje na podstawie oświadczenia woli właściciela albo
współwłaściciela nieruchomości, użytkownika albo współużytkownika wieczystego,
uprawnionego albo współuprawnionego z tytułu spółdzielczego własnościowego
prawa do lokalu lub wierzyciela hipotecznego.
2. Wpis w księdze wieczystej powinien wskazywać w szczególności:
1) decyzję emitenta o emisji;
2) sumę, na którą ustanawia się hipotekę;
3) (uchylony)
4) wartość nominalną i maksymalną liczbę obligacji proponowanych do nabycia;
5) warunki wypłaty oprocentowania, jeżeli zostało przewidziane;
6) termin, miejsce i sposób wykupu obligacji, jeżeli został przewidziany;
7) oznaczenie administratora hipoteki.
3. Obligatariuszy imiennie się nie oznacza.
4. Przed rozpoczęciem emisji obligacji emitent jest obowiązany zawrzeć
w formie pisemnej pod rygorem nieważności umowę z administratorem hipoteki,
który wykonuje prawa i obowiązki wierzyciela hipotecznego we własnym imieniu,
lecz na rachunek obligatariuszy. Administratorem hipoteki może być także bank
pełniący funkcję banku-reprezentanta. Do administratora hipoteki przepisy art. 80 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio. W przypadku wygaśnięcia umowy administrator
hipoteki wykonuje prawa i obowiązki wierzyciela hipotecznego do czasu zawarcia
przez emitenta umowy z nowym administratorem.
5. Do administratora hipoteki nie stosuje się przepisów art. 68² ustawy z dnia
6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2019 r. poz. 2204).
6. Tytułem do wykreślenia hipoteki, ustanowionej w celu zabezpieczenia
wierzytelności obligatariuszy jest:
1) oświadczenie emitenta o niedojściu emisji do skutku;
2) oświadczenie administratora hipoteki o zmianie warunków emisji w zakresie
wysokości, formy lub warunków zabezpieczenia wierzytelności wynikających
z obligacji;
3) oświadczenie podmiotu prowadzącego depozyt papierów wartościowych
zgodnie z przepisami ustawy o obrocie instrumentami finansowymi albo agenta
emisji, o którym mowa w art. 7a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
potwierdzające, że za pośrednictwem składającego oświadczenie emitent
dokonał wykupu obligacji.
7. Do przeniesienia obligacji zabezpieczonej hipoteką nie stosuje się przepisu
art. 245¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Ustawa o obligacjach art. 31

DODAJ