Art. 31. 1. Koordynator, niezwłocznie po zidentyfikowaniu konglomeratu
finansowego i po zasięgnięciu opinii zainteresowanych organów nadzoru, określa,
w drodze decyzji skierowanej do podmiotu wiodącego, rodzaje transakcji
wewnątrzgrupowych zawieranych przez podmioty wchodzące w skład konglomeratu
finansowego objętych obowiązkiem sprawozdawczym.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, koordynator może wskazać próg uznania
transakcji wewnątrzgrupowej za znaczącą.
3. W przypadku gdy podmioty objęte nadzorem uzupełniającym wchodzą
w skład konglomeratu finansowego, który posiada koordynatora zagranicznego,
obowiązkom sprawozdawczym podlegają znaczące transakcje wewnątrzgrupowe,
których wartość przekracza próg określony przez krajowy organ nadzoru w drodze
decyzji wydanej na wniosek koordynatora zagranicznego.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 i 3, są natychmiast wykonalne.
5. W przypadku gdy krajowy organ nadzoru samodzielnie jako koordynator albo
na wniosek koordynatora zagranicznego nie określi progu, o którym mowa w ust. 2
i 3, za znaczącą uznaje się każdą transakcję wewnątrzgrupową, której wartość
przekracza 5% wartości wymogu z tytułu adekwatności kapitałowej konglomeratu
finansowego.

Ustawa o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego art. 31

DODAJ