Art. 312. 1. Maksymalna stawka należności za:
1) żeglugę pustych statków towarowych nie może być wyższa niż 0,5 gr za jeden tonokilometr nośności wymierzonej;
2) żeglugę statków pasażerskich i wycieczkowych nie może być wyższa niż
2,5 gr za iloczyn jednego miejsca na statku i każdego kilometra przebytej drogi
wodnej;
3) przewóz towarów statkami towarowymi oraz holowanie i spław drewna nie może
być wyższa niż 2 gr za jeden tonokilometr;
4) za korzystanie ze śluz lub pochylni nie może być wyższa niż:
a) za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 7⁰⁰ do 19⁰⁰ – 35 zł,
b) za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 19⁰⁰ do 7⁰⁰ – 70 zł.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw żeglugi śródlądowej, w drodze rozporządzenia:
1) określi śródlądowe drogi wodne i ich odcinki, o których mowa w art. 306 ust. 1,
oraz przyporządkuje te drogi wodne i ich odcinki do właściwych regionalnych
zarządów gospodarki wodnej Wód Polskich;
2) określi jednostkowe stawki należności za:
a) żeglugę pustych statków towarowych,
b) żeglugę statków pasażerskich i wycieczkowych,
c) przewóz towarów statkami towarowymi oraz holowanie i spław drewna,
d) za korzystanie ze śluz lub pochylni:
– za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 7⁰⁰ do 19⁰⁰,
– za jedno przejście przez śluzę lub pochylnię w godzinach od 19⁰⁰ do 7⁰⁰;
3) określi wzór formularza do składania deklaracji, o której mowa w art. 310 ust. 1.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw gospodarki wodnej kieruje się:
1) infrastrukturą oraz kosztami utrzymania śródlądowych dróg wodnych i ich
odcinków;
2) rodzajem i wielkością statków, masą przewożonych towarów, liczbą miejsc
pasażerskich oraz nośnością wymierzoną oraz porą korzystania ze śluz lub
pochylni, uwzględniając, komu zostało powierzone utrzymanie poszczególnych
odcinków śródlądowych dróg wodnych oraz urządzeń wodnych;
3) potrzebą jednolitego ujęcia w składanych deklaracjach danych koniecznych do
ustalenia wysokości należności.
4. Maksymalne stawki należności, o których mowa w ust. 1, oraz jednostkowe
stawki należności określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, ustalone
w roku poprzednim, podlegają każdego roku kalendarzowego zmianie w stopniu
odpowiadającym średniorocznemu wskaźnikowi cen towarów i usług
konsumpcyjnych ogółem za rok poprzedni, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w formie komunikatu, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, nie później niż do dnia
31 października każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość stawek należności
obowiązujących od dnia 1 stycznia roku następnego.
6. Wysokość stawek należności za korzystanie ze śluz lub pochylni przez statki
przeznaczone do uprawiania sportu lub rekreacji i inne małe statki (statki do 15 ton
nośności lub służące do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów), określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, zaokrągla się w dół lub w górę do
pełnych dziesiątek groszy.

Prawo wodne art. 312

DODAJ