Art. 30. 1.Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego są obowiązane
zawrzeć z zakładającym lotnisko albo zarządzającym lotniskiem innymi niż
wymienieni w art. 28 ust. 1 umowę dzierżawy na okres nie krótszy niż 30 lat, której
przedmiotem są nieruchomości, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, objęte decyzją
o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego.
2. Czynsz dzierżawny określony w umowie, o której mowa w ust. 1, ustala się
w wysokości nieodbiegającej od typowych na obszarze danego województwa.
3. W umowie, o której mowa w ust. 1, zastrzega się karę umowną w wysokości
iloczynu okresu, na który zawierana jest umowa i rocznego czynszu dzierżawnego na
wypadek wykorzystywania przez dzierżawcę nieruchomości objętej umową na cele
inne niż lotnisko użytku publicznego. Wykorzystywanie przez dzierżawcę
nieruchomości objętej umową na cele inne niż lotnisko użytku publicznego skutkuje
również jej niezwłocznym wypowiedzeniem.
4. Dzierżawca ustanawia zabezpieczenie na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki
samorządu terytorialnego na wypadek konieczności zapłaty kary umownej, o której
mowa w ust. 3, w postaci zabezpieczenia rzeczowego na majątku własnym, weksla in
blanco lub zabezpieczenia udzielonego przez inny podmiot.
5. Umowa, o której mowa w ust. 1, naruszająca przepisy ust. 2–4 jest nieważna.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio do nieruchomości objętych
ostateczną decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku
publicznego, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu
terytorialnego.

Ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego art. 30

DODAJ